آدری

«اودری» مستندی زندگینامه‌ای به کارگردانی هلن کوئن است که به زندگی اودری هپبورن، بازیگر سرشناس، نماد سبک و مد، و نیکوکار می‌پردازد که یکی از اسطوره‌های هالیوود و ستاره فیلم‌های برجسته این صنعت بود. این فیلم شامل مصاحبه‌هایی با اعضای خانواده هپبورن، از جمله پسر بزرگ او، شان هپبورن فرر، و نوه‌اش اما هپبورن فرر، همچنین فیلم‌سازان، هم‌بازی‌ها و منتقدانی همچون پیتر بوگدانوویچ، ریچارد دریفوس و مرحوم مولی هاسکل است. کوئن همچنین با دوستان نزدیک و خدمه خانه هپبورن در سال‌های زندگی او در اروپا، در اواخر زندگی‌اش، گفتگو کرده است. مخاطبان در این مستند با دوران کودکی هپبورن در اروپا پیش از جنگ جهانی دوم و در خلال آن آشنا می‌شوند (هرچند که هر دو والدین او همدستان فاشیست‌ها بودند، اما او در دوران اشغال هلند توسط نازی‌ها رنج کشید) و همچنین درباره نقل مکان او به لندن که به نقش‌های اولیه‌اش منجر شد، می‌آموزند. مصاحبه‌شوندگان و تصاویر این مستند، تمام دستاوردهای شخصی او، بیشتر فیلم‌های بزرگ او و میراثش در تاریخ سینما را برجسته می‌کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره میراث بازیگرانی مثل هپبورن صحبت کنند که در زمان رسیدن به شهرت، در قالبی معمول از ستاره‌های هالیوود نمی‌گنجید. او چگونه انتظارات را به چالش کشید؟ چه چیزی او را به بازیگری جذاب و به‌یادماندنی تبدیل کرد؟
• آیا هپبورن را الگوی خود می‌دانید؟ چه ویژگی‌های شخصیتی و مهارت‌های زندگی داشت که به کمک آنها چالش‌های مختلف زندگی‌اش را پشت سر گذاشت؟
• اهمیت مد و پوشاک در حرفه و زندگی هپبورن چگونه بود؟ چگونه ستاره‌های سینما همچنان بر مد و پوشاک تاثیر می‌گذارند؟ آیا بازیگر یا چهره‌ای مشهور را می‌شناسید که در عصر حاضر، پیشگام مد باشد یا به نماد مد تبدیل شده باشد؟
• آیا دیدن فیلم "اودری" شما را مشتاق تماشای فیلم‌های هپبورن کرده است؟ به‌خصوص کدام فیلم‌ها؟ نظرتان درباره‌ی فعالیت‌های انسان‌دوستانه‌اش با یونیسف چیست؟

این فیلم مستند زندگی‌نامه‌ای در مورد زندگی اسطوره‌ای بازیگر، آدری هپبورن، از روزهای اولیه در انگلستان و هلند تا تبدیل شدن او به ستاره هالیوود و نماد سبک و مد، و همچنین سال‌های پایانی زندگی‌اش به عنوان یک انسان‌دوست در سوئیس است. کارگردان، هلنا کوئن، این بررسی از زندگی هپبورن را از طریق ده‌ها مصاحبه با فیلمسازان، بازیگران، تهیه‌کنندگان، اعضای خانواده هپبورن، دوستان و کارکنان خانه او گردآوری کرده است. محتوای نامناسب در این فیلم حداقل است، اما انتظار می‌رود که صحنه‌هایی از نوشیدن الکل و کشیدن سیگار در فیلم‌ها و همچنین صحبت در مورد جنگ جهانی دوم، فاشیسم، اس‌اس و کودکان گرسنه و در حال مرگ وجود داشته باشد. یکی از مصاحبه‌شوندگان کلمه "bulls--t" را به کار می‌برد و اندام، زیبایی و توانایی هپبورن در ایفای نقش‌های جذاب نیز ذکر می‌شود. این فیلم پیام‌های واضحی در مورد همدلی، مهربانی، صداقت و پشتکار دارد.

این روایت شیرین و آموزنده از زندگی یک افسانه واقعی هالیوود، راه‌های گوناگونی را که میراث هپبورن در هالیوود و فرهنگ عامه زنده مانده، برجسته می‌کند. ساختار فیلم تا حدی فاقد اصالت است و به صورت کاملاً خطی و بر اساس ترتیب زمانی روایت می‌شود، از تولد هپبورن در بلژیک و سال‌های دشوار جنگ جهانی دوم تا دوران او به عنوان دختر محبوب هالیوود و فراتر از آن، تا مرگش در ۶۳ سالگی در سوئیس. این فیلم بر برخی از بزرگ‌ترین نقش‌ها و فیلم‌های هپبورن تمرکز دارد، مانند تعطیلات رمی، چهره خندان، صبحانه در تیفانی، بانوی زیبای من و سابرینا، اما به هیچ وجه همه آنها را شامل نمی‌شود (اشاره‌ای به فیلم‌های چاراده، ساعت کودکان جنجالی یا دو نفر برای جاده نمی‌شود).در این مستند، زمان زیادی به ازدواج‌های هپبورن، به‌ویژه ازدواج اول او با مل فرر، که خود بازیگر بود، اختصاص داده شده است. همچنین بخش جذابی درباره رابطه هپبورن با هوبِرت ژیوانشی وجود دارد که دوستی صمیمانه‌ای با او داشت. همکاری آن‌ها منجر به خلق برخی از مشهورترین سبک‌های دهه 1950 و 1960 هالیوود شد که معروف‌ترین آن‌ها لباس صورتی‌رنگ در فیلم «چهره‌ای طنزآمیز» و «لباس سیاه کوچک» در فیلم «صبحانه در تیفانی» است. چون بزرگترین مشارکت‌کننده در ساخت این فیلم، شان، پسر بزرگ هپبورن است که تنها چیزهای مثبت و زیبایی درباره مادرش می‌گوید (همان‌طور که تقریباً همه شرکت‌کنندگان در فیلم چنین هستند)، این فیلم بیشتر شبیه یک ادای احترام 90 دقیقه‌ای است تا یک مستند. اما این مسئله ایرادی ندارد، چون هپبورن واقعاً یک موضوع جذاب است - یک ستاره بزرگ سینما که زندگی هالیوودی را زود ترک کرد تا خود را وقف خانواده و امور خیریه کند.