گرتل و هانسِل

در گریتل و هنسل، زمان قحطی و سختی فرا رسیده است. زنی بیوه، در نهایت ناامیدی، فرزندانش را از خانه بیرون می‌کند تا خودشان به دنبال زندگی بروند. گریتل، خواهر بزرگتر (با بازی سوفیا لیلیس)، مسئولیت برادر کوچکترش، هنسل (با بازی ساموئل لیکی) را بر عهده می‌گیرد، اما مدت زیادی طول نمی‌کشد که گرسنه می‌شوند. شکارچی (با بازی چارلز بابالولا) به آنها کمک می‌کند و به زودی خانه‌ای را پیدا می‌کنند که در آن ضیافتی دعوت‌کننده بر سر میز چیده شده است. زنی پیر (با بازی آلیس کریج) بچه‌ها را به داخل دعوت می‌کند و به آنها اجازه می‌دهد برای مدتی کوتاه در ازای انجام برخی کارهای خانه، در آنجا بمانند. گریتل احساس می‌کند که چیزی اشتباه است، اما سپس زن پیر شروع به آموزش او در مورد چگونگی آزاد کردن قدرت‌های درونی و پنهان خود می‌کند. همه چیز به نظر خوب پیش می‌رود... تا زمانی که هنسل ناپدید می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم گرتل و هانسل صحبت کنند. چه میزان خشونت در فیلم نشان داده شده و چه میزان نه؟ تماشای این صحنه‌ها چه حسی به شما داد؟ تأثیر خشونت در رسانه‌ها بر کودکان چیست؟
• فیلم ترسناک است؟ چه چیزی در فیلم‌های ترسناک جذاب است؟
• این فیلم در مقایسه با قصهٔ پریان چگونه است؟ چرا قصه‌های پریان را بازگو می‌کنیم و چرا از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شوند؟
• گرتل می‌گوید هیچ چیز بدون از دست دادن چیزی به دست نمی‌آید. آیا فکر می‌کنید این درست است؟ چرا یا چرا نه؟
• آیا فکر می‌کنید این فیلم شخصیت‌های زن قدرتمندی دارد؟ قدرت آن‌ها چگونه نشان داده می‌شود؟ آیا آن‌ها را الگو می‌دانید؟

والدین باید بدانند که گرتل و هانسل فیلمی ترسناک بر اساس داستان کلاسیک برادران گریم است، اما مناسب کودکان کوچک نیست. انتظار لحظات ترسناک و صحنه‌های کابوس‌وار زیادی را داشته باشید. هیولایی شبیه زامبی حمله می‌کند، چشمش با سنگی بیرون زده می‌شود و با شلیک گلوله به سرش کشته می‌شود. جادوگری که در حال سوختن است با فریاد درد خود را نشان می‌دهد. سطل حاوی روده و اعضای بدن روی میز خالی می‌شود و مقداری خون از زیر ملحفه دیده می‌شود. مواد سیاه و لزج شبیه خون نیز نشان داده می‌شود. یکی از شخصیت‌ها آهنی داغ را داخل دهانش می‌گذارد و اسبی به زمین می‌افتد و می‌میرد. مردی از دختری نوجوان در مورد باکرگی‌اش سوال می‌کند (در مورد "دختر بودن" او سوال می‌کند) و او پریود می‌شود. زبان فیلم نسبتا ملایم است و فقط دو بار کلمه "جهنم" استفاده می‌شود. بچه‌های گرسنه در جنگل قارچ می‌خورند و تجربه‌ای کوتاه و ملایم از توهم مواد مخدر دارند. طرفداران معمولی فیلم‌های ترسناک ممکن است این فیلم را هنری و نه ترسناک به اندازه کافی بیابند، اما برای بینندگان جسورتر، این فیلم مناسب خواهد بود. بازیگران اصلی صوفیا لیلیس و سم لیکی هستند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این بازگویی عجیب، سختگیرانه، هنرمندانه و خشن از قصه قدیمی پری دریایی یکی از آن فیلم‌هایی است که بیشتر از ترسناک بودن، غمگین است. ممکن است به سلیقه همه نخورد، اما به عجیبی شعرگونه و مسحورکننده است. با هانسل و گرتل و دو فیلم ترسناک قبلی (دختر کت مشکی، من همان چیز زیبایی هستم که در خانه زندگی می‌کند)، کارگردان آزگود "اوز" پرکینز -- پسر آنتونی پرکینز ستاره فیلم روانی -- خودش را به عنوان یک فیلمساز مطمئن و صبور ترس‌ها معرفی کرده است که ریسک می‌کند و قطعا خارج از جریان اصلی است. تمرکز او بر قاب‌بندی، بافت‌ها، شکل‌ها، سکوت‌ها و موسیقی -- به جای ترساندن، شوکه کردن یا جیغ زدن -- باعث می‌شود که فیلم‌هایش کمی سخت‌تر بفروش برسند.گریتل و هانسِل او، با گریتل که حالا در عنوان فیلم در ابتدا قرار گرفته، همچنین داستانی درباره زنان است. مثلث‌ها در سراسر فیلم نفوذ کرده‌اند و قدرت هم جادوگر و هم گریتل را نشان می‌دهند، و پرکینز با تم‌ها و نمادهای تکرارشونده دیگری هم بازی می‌کند. لحن کلی فیلم ممکن است کمی آکادمیک و شاید کمی سرد به نظر برسد، اما انتخاب بازیگران روز را نجات می‌دهد. لیلیس، که در دو فیلم «آن» بسیار دلپذیر و سرزنده بود، صحنه‌هایش را با برادر کوچک‌تر شخصیتش گرم می‌کند، و کریگ (ملکه بُرگ در پیشتازان فضا: نخستین برخورد) کیفیتی مارپیچ دارد که جادوگرش را به نحوی هیپنوتیزمی می‌کند. موسیقی الکترونیکی قدیمی اثر راب، آهنگساز فرانسوی، نیز به خلق کیفیتی ناآرام و ماورایی کمک می‌کند. اما به طور کلی، این فیلمی است درباره زنی جوان که از موضع دفاعی در جهان به موضعی تهاجمی‌تر و قدرتمندتر حرکت می‌کند.