داستان اسباب بازی : دوران فراموش شده

چند روز پس از کریسمس، بانی (با صدای امیلی هاهن) برای بازی به خانه دوستش میسون (آر.سی. کوپ) می‌رود، اما میسون سرگرم بازی ویدئویی جدیدی است. در حالی که بچه‌ها مشغول بازی هستند، وودی (تام هنکس)، باز (تیم آلن)، تريکسی (کریستن شال)، رکس (والاس شاون) و یک دوست جدید - تزیینات درخت کریسمس به نام کیوتی آنجل (اما هوداک) - اتاق بازی میسون را کاوش می‌کنند و ارتشی از دایناسورهای جدید به نام باتلسورز را کشف می‌کنند که میسون آنها را به خاطر بازی‌های ویدئویی‌اش کنار گذاشته است. رپتیلوس ماکسیموس (کوین مک‌کید)، که تريکسی همیشه از این ناراضی است که بانی او را به عنوان یک دایناسور ترسناک در بازی‌هایش انتخاب نمی‌کند، آنها را به جمع باتلسورز دعوت می‌کند. اما وقتی کلریک (استیو پورسل) حیله‌گر، وفاداری باتلسورز را دستکاری می‌کند تا دوستانش را تهدید کند، تريکسی باید به رپتیلوس ثابت کند که بودن به عنوان اسباب‌بازی کودک واقعا خوشحالی نهایی است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تلاش‌های تریسی برای تغییر تصویر خود صحبت کنند. چرا او می‌خواهد ترسناک‌تر به نظر برسد؟ وقتی فرصت ایفای چنین نقشی را به دست می‌آورد، آیا از آن لذت می‌برد؟ چرا اغلب تحت تأثیر دیگران وسوسه می‌شویم تا ظاهر یا رفتار خود را تغییر دهیم؟
• چرا کشیش، اعمال بتل‌سورزها را دستکاری و کنترل می‌کند؟ از این کار چه سودی عایدش می‌شود؟ آیا می‌توان با کنترل دیگران به خوشبختی دست یافت؟
• کودکان: آیا تماشای تلویزیون و سینما تاثیری بر خواسته‌های شما دارد؟ آیا دوست دارید لباس‌ها یا اکسسوری‌هایی با تصاویر شخصیت‌های کارتونی یا فیلم بپوشید؟ چرا این کار را می‌کنید یا نمی‌کنید؟

والدین باید بدانند که "داستان اسباب بازی که زمان آن را فراموش کرد" یک افزوده پرهیجان به مجموعه محبوب داستان اسباب بازی است و شخصیت‌ها را در مواجهه با گروهی از دایناسورهای جنگجو قرار می‌دهد که توسط یک شخصیت شرور و خودخواه فریب خورده‌اند و گمان می‌کنند جنگجویان واقعی هستند. موضوعات زیادی در این پویانمایی مطرح می‌شوند، از بحران هویت یکی از شخصیت‌های اصلی تا هشدارهایی درباره غرق شدن در دنیای بازی‌های ویدئویی، اما هر پیچش داستانی پیام مثبتی درباره روابط، وفاداری و صداقت با خود دارد. صحنه‌های متعددی از خطر و خشونت وجود دارد، از جمله اینکه برخی از شخصیت‌های محبوب در معرض خطر قرار می‌گیرند، اسباب‌بازی‌های دیگر مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند، از فاصله دور پرتاب می‌شوند یا پاره می‌شوند، و شخصیت شرور در برخی صحنه‌ها ترسناک است. اگرچه احتمال تبلیغات جانبی برای این شخصیت‌های شناخته‌شده وجود دارد، اما ارزش سرگرمی فوق‌العاده داستان که مناسب خانواده‌هاست، بر هر چیز دیگری سایه می‌اندازد.

داستان اسباب‌بازی: زمانی که فراموش شد، قطعه‌ی کوچکی از خوشحالی است برای طرفداران جوان و پیر که نمی‌توانند از این شخصیت‌های دوست‌داشتنی دل بکنند. به شکلی غافلگیرکننده، تریشا را به عنوان شخصیت مرکزی قرار می‌دهد و وودی و باز را به نقش‌های فرعی تنزل می‌دهد، اما این تغییر خوشایند است. تریشا با بحران هویت خود از تصور مداوم بانی که او هر کدام از شخصیت‌های آرام است، دست و پنجه نرم می‌کند، او باید با تصویر خود از خود کنار بیاید قبل از اینکه بتواند به دوست جدیدش در پیدا کردن هویت خود کمک کند. در این فرایند، او پیوندهای جدیدی بین یک کودک و اسباب‌بازی‌هایش ایجاد می‌کند، که یادآور شادی‌های دوئیت اصلی، اندی و وودی است.این فیلم فاقد حضور قوی تعطیلات است، اگرچه این لزوما چیز بدی نیست. به جز یک درخت کریسمس قابل مشاهده و اضافه شدن فرشته کیتی، چیز زیادی نیست که نشان دهد این یک ویژه برنامه کریسمس است، که واضح است برای جلب توجه طیف وسیعتری از مخاطبان خوب است. اما مفهوم هوشمندانه دایناسورهای توهمی که خود را جنگجو می پندارند، شوخی هایی درباره تصورات مشابه باز و نیز شوخی های دوستانه ای درباره عظمت اسباب بازی های مدرن را ممکن می کند («هر کسی به یک آپارتمان به شکل سر خودش نیاز دارد»، تریسی موافق است، در حالی که رپتیلیوس به او آپارتمان مجردی خود را نشان می دهد). و مطابق با فرم خود، شخصیت ها هرگز فرصت را برای انتقال حکمت به بینندگان از همه سنین، جشن گرفتن دوستی واقعی، وفاداری و شادی از شناختن هدف منحصر به فرد خود در زندگی از دست نمی دهند.