خانواده بدجنس

در خانواده بد، آندرس و دوستان دوران کودکی‌اش در حال ارتکاب جرمی نامشخص دستگیر شده‌اند. در حدود ۲۰ سالگی، آنها گروهی وحشی و صمیمی به نظر می‌رسند. در پنج دقیقه اول، تقریبا هر فحش و ناسزایی به راحتی گفته می‌شود. آنها در کوچه‌ها ادرار می‌کنند. اگرچه اوقات خوشی دارند، اما دشوار است بگوییم که آیا نیت‌هایشان درست است، آیا به دنبال دردسر هستند، آیا مخرب و بدجنس هستند، آیا بی‌آزارند اما خیلی مست هستند که نتوانند تصمیمات درستی بگیرند. سپس، آنها را در یک دادگاه می‌بینیم. شاید فیلمسازان اجازه فیلمبرداری از چهره‌ها را نداشته‌اند، و ما را با صدای‌های تصادفی و بی‌هویت رها کرده‌اند. ما نمی‌دانیم که آیا صدای وکیل مدافع، دادستان یا قاضی را می‌شنویم. هر کدام از شش متهم گناهکار شناخته می‌شوند و قول می‌دهند جریمه بپردازند یا به زندان بروند. به هر حال، برخی از آنها به زندان می‌افتند، در حالی که دیگران آزاد می‌شوند. برخی به نظر می‌رسد شهروندان مسئولیت‌پذیری می‌شوند که شغل می‌گیرند و بدهی‌هایشان را می‌پردازند. یکی از آنها دبیرستان را تمام می‌کند و به کالج می‌رود. وقتی آندرس زندانی برای آخر هفته از زندان آزاد می‌شود، دوستانش در پیک‌نیکی کنار دریاچه او را جشن می‌گیرند، جایی که برخی اعتراف می‌کنند که جریمه‌شان را نپرداخته‌اند. این برخورد به بحث و جدل می‌کشد و تنش در روابط سابق را نشان می‌دهد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که چگونه انتخاب‌های فیلم‌سازان به شناخت مخاطبان از موضوع فیلم کمک کرده است. آیا می‌توانستند کار بهتری انجام دهند؟ چگونه؟
• مزایا و معایب این روش چیست که به سوژه‌های مستند اجازه صحبت داده شود بدون اینکه فیلم‌ساز توضیحی بدهد؟ آیا فکر می‌کنید همه‌چیز را متوجه شدید؟
• آیا می‌دانید چرا این دوستان در پایان فیلم مرتکب جرم شدند؟ آیا مهم است؟

خانواده بد (La mala familia) مستندی اسپانیایی است که زندگی مجرمان جوانی را دنبال می‌کند که در یک گروه/حلقه دوستان زندگی می‌کنند و با عواقب ارتکاب جرمی نامشخص مواجه هستند. برخی از آنها در زندان هستند. همه باید جریمه بپردازند. همه تلاش می‌کنند مسئولیت‌پذیر باشند و شغل داشته باشند. مردی در زندان افکار خودکشی دارد. زبان فیلم شامل استفاده مکرر از کلمات نامناسب و توهین‌آمیز است. بزرگسالان ماری‌جوآنا می‌کشند و آبجو می‌نوشند. برخی از افراد با اعتیاد دست و پنجه نرم می‌کنند. شخصی از تنباکو استفاده می‌کند. این فیلم به زبان اسپانیایی است و زیرنویس انگلیسی دارد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این خانواده بد اثری جاه‌طلبانه و حیرت‌انگیز است. ثبت زندگی‌هایی در آشوب و هرج و مرج، ارزشمند است و به ما در درک مشکلات اجتماعی و شاید نحوه کمک به افراد برای اجتناب و غلبه بر این مشکلات، کمک می‌کند. اما در تلاش برای وفاداری به موضوع خود با ارائه هر فرد با زبان خودشان، بدون دخالت صدای راوی یا روایت، اطلاعات مهمی را که می‌تواند توضیح دهد چه اتفاقی در حال رخ دادن است، حذف می‌کند، و ما را به وسط این زندگی‌ها پرتاب می‌کند. در برخی مواقع، بیش از یک دوجین دوست با هم جشن می‌گیرند، اما به نظر می‌رسد شش نفر از آنها مرتکب جرمی شده‌اند. برخی به خاطر آن به زندان رفته‌اند. از همه آنها خواسته شده است جریمه بپردازند. شرایط جرم چه بود؟ در دادگاه به حمله با سلاح مرگبار اشاره شده است، اما چه کسی مورد حمله قرار گرفته است؟ سلاح چه بوده است؟ چه کسی حمله کرده است؟ متهمان به چه کسی جریمه می‌پردازند؟ چگونه می‌توانیم بدون داشتن دانش پایه‌ای با افراد این فیلم همدردی کنیم، آنها را ارزیابی کنیم یا به آنها اهمیت دهیم؟ نمای نزدیک هنری نمی‌تواند جایگزین ساختار و اطلاعات باشد. چرا برخی از مجرمان آزاد هستند در حالی که دیگران در زندان به سر می‌برند؟ پیشینه خانوادگی آنها چیست؟ آیا والدین یا اعضای خانواده‌ای دارند که به آنها اهمیت دهند؟ آیا در کودکی مورد محبت قرار گرفته‌اند؟ آیا مورد سوءاستفاده قرار گرفته‌اند؟ ما هیچ اطلاعاتی نداریم.تنها با خواندن خلاصه‌ای از فیلم متوجه می‌شویم که بیشتر زمان فیلم به آندرس اختصاص دارد، زمانی که او در مرخصی آخر هفته از زندان خارج می‌شود. این موضوع در ابتدا مخفی است و به نظر می‌رسد که او به طور کامل آزاد شده است. بینندگان باید سرنخ‌ها را از گفتگوهای واقعی پراکنده جمع‌آوری کنند، گفتگوهایی که به طور طبیعی توسط فیلم‌نامه‌نویسان برای توضیح داستان نوشته نشده‌اند. این رویکرد قطعاً فیلم را جذاب و واقعی می‌کند، اما دنبال کردن آن را دشوار می‌سازد. بدون دخالت روایی یا طرح سازمانی جامع برای راهنمایی ما، اغلب گیج می‌شویم و هدف فیلم را درک نمی‌کنیم. آیا فیلم به سمت نقطه‌ای رضایت‌بخش پیش می‌رود؟ آیا تماشای آن ارزش دارد؟ شاید انسان‌شناسان اجتماعی محتوا را مفید و آموزنده بدانند، اما تماشاگر معمولی ممکن است با آن مشکل داشته باشد.