آخرین جلسه فروید

نشست آخر فروید بر اساس نمایشنامه مارک سنت جرمن در مورد ملاقات خیالی بین روانشناس زیگموند فروید (با بازی آنتونی هاپکینز)، یک بی‌خدا سرسخت، و نویسنده سی.اس. لوئیس (با بازی متیو گود)، یک بی‌خدا که به یک مسیحی سرسخت تبدیل شده، ساخته شده است. این دو در خانه فروید در لندن ملاقات می‌کنند، جایی که در مورد امکان وجود خدا (یا عدم وجود آن، در مورد فروید) بحث می‌کنند و اینکه اگر خدا وجود داشته باشد، چه معنی می‌تواند داشته باشد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد فروید و لوئیس صحبت کنند. مهم‌ترین دستاوردهای آن‌ها برای جامعه/تاریخ چه بوده است؟ نمایش آخرین جلسه فروید چگونه تاثیر مذهب بر زندگی آن‌ها را به تصویر می‌کشد؟
• چه موانعی در رابطه آنا و دوروتی وجود دارد؟ چگونه آن‌ها از پس آن‌ها برمی‌آیند؟ چرا نشان دادن طیف وسیعی از نمایندگی در رسانه‌ها مهم است؟
• دیدگاه فیلم در مورد جنگ چیست؟

والدین باید بدانند که فیلم آخرین جلسه فروید، درام مربوط به جلسه‌ای خیالی بین روانشناس زیگموند فروید (با بازی آنتونی هاپکینز) و نویسنده سی.اس. لوئیس (با بازی متیو گود) است. شخصیت‌های فیلم مباحثات فلسفی در مورد خدا و ایمان دارند و فیلم تلاش می‌کند تا مثال‌هایی از دیدن چیزها از دیدگاه دیگران را نشان دهد، اما شخصیت‌های اصلی در نهایت در تفکرات خود باقی می‌مانند و واقعاً از این تجربه رشد نمی‌کنند. انتظار فلش‌بک‌هایی از لحظات خشونت در طول جنگ جهانی اول و برخی سخنان ناسیونالیستی و زن‌ستیزانه را داشته باشید. تصمیم فروید به مرگ از طریق خودکشی کمکی در انتهای فیلم شرح داده می‌شود. در حالی که شخصیت‌های اصلی فیلم مردان سفیدپوست هستند، فیلم شامل نمایش مثبت روابط همجنس‌گرایانه زنانه است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این درام احتمالا به عنوان یک نمایشنامه جذاب‌تر از فیلم آن بوده است. در حالی که دیدن بازیگران درخشانی مثل هاپکینز و گود که با هم صحنه‌ها را می‌بلعند، فوق‌العاده است، اما اگر می‌توانستیم بدون فلش‌بک‌ها، که ریتم فیلم را کند می‌کنند، بیشتر از بازی آن‌ها ببینیم، بهتر بود. اگر دیالوگ‌ها به اندازه‌ی کوتاهی‌شان تاثیرگذار بودند، بهتر بود؛ گفتگوها در فیلم جاری هستند، اما به نظر می‌رسد که فیلمنامه به اندازه‌ای که فیلمساز فکر می‌کند، جدی و سنگین نیست. در نهایت، آخرین جلسه فروید شبیه دو نفر است که در مورد نظریه‌هایی که حاضر به عقب‌نشینی از آن‌ها نیستند، صحبت می‌کنند، که در زندگی واقعی خسته‌کننده است، چه برسد به یک فیلم.شاید اگر فیلمبرداری فوری‌تری به کار گرفته می‌شد، یا اگر فیلم دلیل محکم‌تری برای اهمیت گفتگوی دو مرد در مورد وجود خدا ارائه می‌کرد، نتیجه نهایی قانع‌کننده‌تر بود. بحث در مورد وجود خدا و آنچه که ممکن است به همراه داشته باشد، می‌تواند درام فکری فوق‌العاده‌ای را رقم بزند، اما باید برای مخاطب مشخص شود که این گفتگو برای هر شخصیت چه معنایی دارد و چرا احساس می‌کنند که باید طرف مقابل را اشتباه ثابت کنند. در حال حاضر، فیلم جلسه آخر فروید احساس نخبه‌گرایی می‌دهد، بدون اینکه هیچگونه حل و فصل واقعی یا تغییری در شخصیت‌ها ایجاد کند. در نهایت، این عدم تغییر باعث می‌شود که فیلم احساس شود فقط یک تمرین بوده است که بهتر بود در حد یک صفحه باقی می‌ماند و به یک فیلم کشیده نمی‌شد.