روزی در ستاره‌ای

در ONCE UPON A STAR، Manit (Weir-Sukollawat Kanaros) رئیس یک گروه دو نفره است که اعضای آن بخشی از یک گروه تئاتر سیار در تایلند هستند. آنها با اتوبوس فرسوده خود، یک پروژکتور، پرده نمایش و فیلم‌های بدون صدا را برای اجرا در فضای باز به روستاهای دورافتاده می‌برند، جایی که مردم به ندرت فرصت تماشای فیلم دارند. آنها با استفاده از میکروفون و حرکات نمایشی، دیالوگ‌ها را به صورت زنده دوبله می‌کنند، معمولاً فیلم‌هایی با بازی میتر چایبانچا، بازیگر اکشن تایلندی که به طور غم‌انگیزی در حین فیلمبرداری یک صحنه اکشن درگذشت. در میان اجرا، آنها داروهای گیاهی و کارت‌های بازی می‌فروشند. Manit تمام صداها و افکت‌های صوتی را انجام می‌دهد در حالی که رقیب موفق آنها با تجهیزات بهتر و اتوبوسی مدرن‌تر، گروهی سه نفره دارند که شامل یک زن است که تمام صداها و افکت‌های صوتی را انجام می‌دهد. روسای Manit اضافه شدن یک زن به گروهش را ممنوع کرده‌اند - او کجا می‌خوابد؟ چگونه می‌تواند با سه مرد سفر کند؟ اما Manit به هر حال یک زن را استخدام می‌کند، که منجر به صحنه‌های کمدی می‌شود که در آن زن از رئیس بزرگ پنهان می‌شود. Manit خوشحال است که Kae (Nuengthida Sophon) استعداد و تجربه خود را به عنوان یک دوبلور ثابت می‌کند، اما ظاهراً او برای کسب درآمد به آنجا آمده است تا بتواند به مدرسه تایپ‌نویسی برود و منشی شود. حسادت‌های اجتناب‌ناپذیری بین مردان به وجود می‌آید به دلیل حضور زنی که همه آنها شیفته او شده‌اند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که برای یک روستایی در شب ویژه‌ای که یک گروه تئاتر سیار فیلمی را به نمایش می‌گذارد، چه حسی داشته است.
• مانی و کای به هنر سنتی خود، دوبله همزمان فیلم‌ها، بسیار علاقه‌مندند و روستاییانی که برایشان اجرا می‌کنند، به نظر قدردان هستند. آیا فکر می‌کنید فناوری مدرن هیجان برخی سرگرمی‌های ما را گرفته است؟ چرا یا چرا نه؟
• کِی چرا ترجیح داد منشی شود به جای دوبله فیلم؟

والدین باید بدانند که درام تایلندی «روزی روزگاری یک ستاره» نگاهی شیرین و نوستالژیک به گروه‌های تئاتر سیار دارد که در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ در مناطق روستایی تایلند سفر می‌کردند. عشق به فیلم و قدرت آن در انتقال مخاطبان، تم اصلی این درام است. درگیری‌هایی بین اعضای تماشاگران رخ می‌دهد. شخصی مست روی کسی استفراغ می‌کند. دو مرد بر سر زنی با هم دعوا می‌کنند. مردی که توسط مار سمی نیش زده شده نجات می‌یابد. مرگ یک بازیگر مشهور باعث غم و اندوه گسترده می‌شود. الفاظی مانند فحش، کلمات زشت، جهنم، خر، آشغال، ادرار و پیچ و مهره در فیلم به کار رفته است. بزرگسالان سیگار می‌کشند و الکل مصرف می‌کنند. زنی که به تنهایی با سه مرد سفر می‌کند ادعا می‌کند که به سیفلیس مبتلا است تا آنها را از تلاش برای برقراری رابطه جنسی با او بازدارد. این فیلم به زبان تایلندی با زیرنویس انگلیسی است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

داستان کوچک و تاثیرگذاری است، با بزرگترین ضعف آن تصمیم بد قضاوت شده برای برخورد با آن به عنوان یک حماسه. ۱۸ دقیقه بیشتر از فیلم جنگ جهانی اول ۱۹۱۷ و ۳۳ دقیقه بیشتر از دانکرک به همان اندازه گسترده اجرا می شود. این داستان درباره یک گروه سینما سیار که فیلم های دوبله شده را به پست های روستایی در تایلند می آورد، واقعاً وزن یا شکوه لازم برای استحقاق ۱۳۷ دقیقه فیلم را ندارد.با این حال، در محدوده عمق محدود فیلم، بازی سوکولاوات کاناروت در نقش مانیت و نوئنگتیدا سوفون در نقش کائه، چشمگیر است. با این حال، دنیای کوچک فیلم یادآور شوخی قدیمی در مورد شادی کارمند سیرک که مدفوع فیل را جارو می‌کند و از اینکه در «کسب و کار نمایشی» است، هیجان‌زده است. این دوبلورهای فیلم نیز از حضور در کسب و کار نمایشی هیجان‌زده هستند. قطعاً آنها شور و شوق تحسین‌برانگیزی دارند و استعدادشان محدود است، و به طور قطع در آوردن دنیای فیلم به روستاهای دورافتاده نقش دارند. اما به نظر می‌رسد که رمانتیک بودن زندگی آنها در جاده بیش از حد تأکید شده است.