آن سوی اقیانوس اطلس

در آخرین بندر فرانسه که در اوایل دهه ۱۹۴۰ توسط نازی‌ها اشغال نشده بود، ترانس آتلانتیک داستان واقعی جسورانه کمیته نجات اضطراری را بررسی می‌کند، شبکه‌ای از جاسوسان محلی که توسط واریان فرای آمریکایی (با بازی کوری مایکل اسمیت) رهبری می‌شد و موفق شد بیش از ۲۰۰۰ هنرمند و روشنفکر پناهنده را در طول جنگ جهانی دوم به صورت قاچاق به مکان امن برساند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد روش‌های مختلف ابراز همدلی و شجاعت در سراسر ترانس آتلانتیک صحبت کنند. چرا این ویژگی‌های شخصیتی مهم در زندگی روزمره و همچنین در شرایط سخت مانند جنگ اهمیت دارند؟
• در ابتدای نمایش، مردی یهودی که منتظر است به صورت قاچاقی سوار کشتی به مقصد آمریکا شود، در مورد ارزش پشتکار صحبت می‌کند. این موضوع در سراسر نمایش چگونه به تصویر کشیده شده است؟
• در یک صحنه، یک افسر پلیس می‌گوید تفاوتی بین «بیگانگان مجرم» و «پناهندگان» وجود ندارد. آیا او درست می‌گوید؟ چرا یا چرا نه؟

والدین باید بدانند که ترانس آتلانتیک یک درام جنگ جهانی دوم است که در جنوب فرانسه قبل از اشغال نازی‌ها در آنجا اتفاق می‌افتد. به وحشیگری نازی‌ها بارها اشاره می‌شود. یک مرد یهودی در حالی که در یک بار مشغول نوشیدن است، توسط سربازان نازی با یک چاقوی بزرگ در دستش زخمی می‌شود. پناهندگان بارها با خطر دستگیر شدن در حالی که سعی در فرار از فرانسه دارند، مواجه می‌شوند. مردم همچنین در تلاش برای فرار از نازی‌ها جان خود را از دست می‌دهند. یک مرد در مواجهه با دستگیری توسط نازی‌ها، خودکشی می‌کند. نگهبانان زندان اسلحه دارند، مردم را تهدید می‌کنند و به بعضی شلیک می‌کنند. پشت عریان یک مرد در حالی که به داخل اقیانوس می‌پرد، نشان داده می‌شود و پشت عریان مرد دیگری در حالی که از استخر بیرون می‌آید، نشان داده می‌شود. مردم همدیگر را می‌بوسند و گاهی در حالی که در رختخواب در حال بوسیدن هستند، نشان داده می‌شوند که به نظر می‌رسد عریان هستند. به رابطه جنسی بارها در خارج از صحنه اشاره می‌شود. یک مرد همجنسگرا در آمریکا زنی دارد که از گرایش جنسی او باخبر است و در فرانسه رابطه‌ای متناوب با مرد دیگری دارد. یک زن مجبور به خوابیدن با مردی می‌شود که بر او قدرت دارد. یک مرد به بودن با دو زن در یک زمان اشاره می‌کند. گاهی از کلمه "فحش" استفاده می‌شود و بزرگسالان الکل می‌نوشند؛ بعضی‌ها در یک مهمانی مست می‌شوند.

این درام جنگ جهانی دوم، جشنی از انسانیت است که بر شجاعت پناهندگانش و همچنین کسانی که به آنها کمک کردند تمرکز دارد. موضوع سنگین ترانس آتلانتیک با لباس‌های زیبا و فیلم‌برداری که همه چیز را در تکنیکولور سبزیایی، به سبک وس اندرسون، ثبت می‌کند، سبک‌تر می‌شود. کل مجموعه و به‌خصوص صحنه‌ای از یک مهمانی در میانه داستان، جشنی از روح شکست‌ناپذیر هنرمند است.با این حال، تلاش سریال برای پوشش دادن به این همه خط داستانی (جاسوسان، پناهندگان، مبارزان مقاومت، اسیران جنگی، عشاق نژادی و همجنسگرا، مردگان بازگشته به زندگی و موارد دیگر) توانایی آن را برای توسعه کامل هر یک از داستان‌ها محدود می‌کند. علی‌رغم لحظات تاثیرگذار، شبکه پیچیده داستان‌ها اغلب بیشتر شبیه یک فیلم سرقت است تا یک درام جنگی و منجر به فقدان تنش در بیشتر قسمت‌های سریال می‌شود. دو قسمت آخر، که بسیار خوب هستند، پاداشی برای بینندگانی است که تا انتها آن را تماشا می‌کنند، اما متاسفانه بسیاری از بینندگان قبل از رسیدن به این قسمت‌ها، تماشای سریال را رها می‌کنند.