پشت سر گذاشتن

در ادامه، دوستان قدیمی دوران کالج، کلر (جین فوندا) و ایولین (لیلی تاملین) در مراسم خاکسپاری دوست مشترک خود، جویس، با یکدیگر ملاقات می‌کنند. با اینکه جویس دیگر در معرض آسیب قرار ندارد، دوستانش تصمیم می‌گیرند با بیوه او، هاوارد (مالکوم مک‌داول)، که رفتار ظالمانه‌اش باعث دوری دوستان از یکدیگر در دهه‌های گذشته شده بود، تسویه حساب کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اینکه چگونه کمدی می‌تواند راهی برای روشن کردن موضوعات دشوار باشد، صحبت کنند. آیا این فیلم به‌خوبی این کار را انجام می‌دهد؟
• چگونه می‌توانیم دریابیم که رازهایی که کلر و ایولین برای محافظت از جویس نگه داشته بودند، در واقع به آنها آسیب می‌رساند؟ آیا ممکن است راهی بهتر برای مدیریت اطلاعاتشان وجود داشته باشد؟
• ویتز می‌گوید او نوشت «حرکت به جلو» را به عنوان یک نوع وسترن، با یک تفنگدار که به شهر می‌آید تا از مردی که به او ظلم کرده انتقام بگیرد، و با یک دوست قدیمی همراه می‌شود تا به او کمک کند. چه شباهت‌هایی می‌بینید؟ یک فیلم مورد علاقه‌تان را در نظر بگیرید و آن را در یک ژانر متفاوت تصور کنید: به نظرتان چطور به نظر می‌رسد؟
• درباره نوشیدن الکل ایولین: چرا او را می‌بینیم که از بطری فلاسک الکل می‌نوشد و ودکا را مستقیم می‌نوشد تا با دیگران معاشرت کند؟ پیام این رفتار چیست؟

جین فوندا و لیلی تاملین در فیلم «حرکت به جلو» نقش‌آفرینی می‌کنند، یک درام کمدی تاریک و زنانه درباره دو زنی که قصد کشتن شوهر خشن دوست مرده‌شان، هاوارد (با بازی مالکوم مک‌داول) را دارند. این فیلم که توسط پل ویتز نوشته و کارگردانی شده، به موضوعات بالغانه می‌پردازد (هشدار اسپویلر): این دو زن، که اکنون در دهه ۸۰ زندگی خود هستند، به دنبال عدالت برای تجاوزی هستند که دهه‌ها قبل اتفاق افتاده است. این تجاوز به طور مفصل توصیف می‌شود، و هاوارد اصرار دارد که این رابطه رضایت‌آمیز بوده و کلمات و عباراتی مانند "توهمی"، "خواستار آن بود"، و "یکی از آن زنانی که هرگز راضی نمی‌شوند" را به زبان می‌آورد. هویت یکی از موضوعات فیلم است، و یک زن همجنسگرا چالش‌هایی را که در دهه‌های قبل از پذیرفته‌تر شدن گرایش جنسی‌اش وجود داشت، بیان می‌کند. او تلاش می‌کند تا دوست حمایتی برای پسری ۱۰ ساله باشد که دوست دارد لباس زنانه بپوشد. نمایش‌های متنوع دیگری نیز در فیلم وجود دارد، مانند مادر این پسر، یک زن لاتین در صندلی چرخدار (با بازی بازیگر معلول سانتینا موها) و یک رابطه بین‌نژادی. شخصیت‌های بزرگسال از یک فلاسک مشروب می‌نوشند و درباره مواد مخدر شوخی می‌کنند. توهین‌ها و فحش‌هایی مانند "فاحشه"، "لزبین"، "لعنتی" و موارد دیگر در فیلم وجود دارد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

در حالی که این کمدی سیاه ممکن است در سرگرمی کمدی عالی نباشد، به طور موثری تاثیر خشونت جنسی را در ذهن بینندگان می‌سوزاند. بگذارید فقط بگوییم که فوندا و تاملین هرگز از ریسک کردن برای بیان دیدگاه خود از طریق هنرشان نترسیده‌اند. کمدی‌هایی که در آن شخصیت‌ها توطئه قتل یک فرد بد را می‌چینند، چیز جدیدی نیست، و شاید این واقعیت که ما می‌توانیم با این ایده بخندیم، چیزی در مورد جامعه/انسانیّت بگوید. چالش تنالیته برای یک کمدی، واقع‌گرایی در مورد این است که چرا این زنان می‌خواهند شوهر دوستشان را بکشند: تجاوز جنسی خشونت‌آمیز. اما این ناراحتی است که صحنه‌ای را که در آن قربانی 45 سال بعد با مهاجمش روبرو می‌شود، به یاد ماندنی‌تر می‌کند، نه تنها به دلیل رویکرد او در بازگویی حادثه، بلکه به دلیل انکار محافظه‌کارانه مهاجم. ویتز رویکرد سبکی را در پرتو افکنی بر چیزی بسیار سخت و دشوار اتخاذ می‌کند، و شاید این امر به ادامه تغییر پویایی باورپذیری میان قربانیان و مهاجمان کمک کند.