برطرف کردن فاصله

صحنه‌های ابتدایی که زیبایی خیره‌کننده اسکیت‌بازهای ماهر را در حال حرکت و پرواز در خیابان‌های خالی به تصویر می‌کشد، این تصور را ایجاد می‌کند که فیلم "MINDING THE GAP" درباره شکوه و آزادی زندگی یک اسکیت‌باز است. اما بینگ لیو، کارگردان و فیلمبردار، که یکی از سه دوست اسکیت‌باز از دوران کودکی است، به زودی به روش آرام و بی‌تکلف خود، هدفش را ترمیم زخم‌های دوران کودکی پر از آزار و اذیتش مشخص می‌کند و تا حد امکان سعی در کمک به دوستان زخم‌خورده‌اش دارد که در شهر راکفورد ایلینوی، با مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کنند. از سنین ۱۲ تا ۱۸ سالگی، این بچه‌ها با شور و شوق اسکیت‌بازی می‌کردند، اما با بزرگ‌تر شدن، هر کدام شروع به درک محدودیت‌هایی کردند که با آن مواجه بودند. دلایل این محدودیت‌ها متفاوت بود. هیچ‌کدام والدینی نداشتند که بتوانند در مواجهه با مشکلاتشان به آن‌ها کمک کنند. مدرسه نیز به نظر نقشی در زندگی‌شان نداشت. اکنون زک یک کارگر سقف‌ساز است که الکل زیادی مصرف می‌کند، کودکی در راه دارد و برنامه‌ای واقعی برای تربیت او ندارد. کایر ظرف‌شوی می‌شود. بینگ به نظر خودآگاه‌تر، باانگیزه‌تر و مصمم‌تر است. او به طور مداوم دوربینش را به سمت دوستانش نشانه می‌گیرد، اما با بزرگ‌تر شدن، سوالاتی دقیق‌تر در مورد تاثیرات منفی دوران کودکی‌شان بر زندگی فعلی‌شان برای آن‌ها مطرح می‌کند. هر کدام از آن‌ها احساس عدم حمایت و حتی رها شدن از سوی والدینشان را داشتند، که باعث شد "خانواده" خودشان را با یکدیگر تشکیل دهند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این موضوع صحبت کنند که چگونه فقدان والدین توانمند می‌تواند مشکلاتی مادام‌العمر در زندگی افراد ایجاد کند. چگونه مشکلات والدین این پسران بر زندگی آنها تاثیر منفی گذاشته است؟
• از بین سه دوست، بینگ به نظر می‌رسد که به وضوح درک می‌کند که داشتن والدین آزاردهنده چه تاثیری بر او داشته است. در مورد نحوه برخورد او با این آگاهی چه فکر می‌کنید؟ آیا فکر می‌کنید آگاهی او به دوستانش کمک کرد تا متوجه اتفاقاتی که در کودکی برایشان افتاده است، بشوند؟
• بینگ از دوستانش در مقابل دوربین، صادقانه و بی‌پرده صحبت می‌کند. به نظر شما او چگونه این کار را انجام می‌دهد؟

والدین باید بدانند که مستند «نگهبانی از شکاف» نامزد جایزه اسکار، توسط یکی از سه دوست اسکیت‌بوردباز درباره دوستی‌شان و نحوه‌ای که بزرگ شدن در خانه‌های پر از خشونت، آنها را به هم پیوند داده و کنار هم نگه داشته است، ساخته شده است. فیلمساز بینگ لیو با ظرافت و حساسیتی دوستانش را مشاهده و مصاحبه می‌کند که این سه نفر را جذاب و مبارزه‌شان را هم قابل درک و متاسفانه قابل پیشگیری نشان می‌دهد. زبان، از جمله کلمات «فحش»، «لجن»، «واژن» و «ن» به طور آزادانه در سراسر فیلم استفاده می‌شود. افسردگی، ناامیدی، مشکلات مالی و بی‌هدفی، زیرمتن‌های مداوم هستند، حتی زمانی که شخصیت‌های اصلی مهمانی می‌گیرند و مهارت‌های اسکیت‌بورد خود را با شادی به نمایش می‌گذارند. تنباکو و الکل مصرف می‌شود. این افراد از مستی و سرخوشی لذت می‌برند. یک جوان با سوء مصرف الکل دست و پنجه نرم می‌کند. یک زوج نوجوان با هم زندگی می‌کنند و یک فرزند دارند. یک پسر از پیدا کردن «فیلم‌های قدیمی پورنو» پدرش در کمد می‌گوید. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

کارگردان بینگ لیو با ساخت این فیلم، عشق و دوستی را به تصویر کشیده و اسکی روی تخته را به نمایش گذاشته است، ورزشی که به عقیده او، در دوران کودکی و در مواجهه با آزار و اذیت شوهر سادیسمی مادرش، سلامت روان او را حفظ کرده است. وقتی او در مقابل دوربین از مادرش می‌پرسد که چرا از آن رابطه ۱۷ ساله آزاردهنده خارج شد و چرا از بینگ در مقابل آزارها محافظت نکرد، مادرش شرمگین می‌شود و اعتراف می‌کند که نمی‌خواسته تنها باشد. و به همین ترتیب، مستند «مراقبت از شکاف» واقعیت اساسی را به ما نشان می‌دهد که هر کسی دلایل خاص خود را دارد، حتی برای انجام کارهای وحشتناک.بینندگان نوجوان که تجربه‌های والدین‌شان به‌اندازه‌ی دیگران آزاردهنده نبوده است، ممکن است شوکه شوند، اما احتمالاً از خوش‌اقبالی خود قدردانی خواهند کرد. و کسانی که خود را در بینگ، زک و کایر می‌بینند - بچه‌هایی که برایشان تماس با پلیس برای میانجیگری در اختلافات خانوادگی، رویدادی عادی است - ممکن است احساس تنهایی کمتری داشته باشند. والدین ممکن است احساس کنند که ارجاعات مکرر به خشونت در خانه، و استفاده از زبان کوچه‌بازاری، ماری‌جوانا و الکل، این فیلم را برای نوجوانان و جوانان نامناسب می‌کند. اینکه چنین الگوهای سوءاستفاده‌ای ممکن است توسط قربانیان سوءاستفاده بر روی فرزندان و همسران خود تکرار شود، در صحنه‌هایی که افسردگی و ناامیدی زک و فرزند بدشانسش را توصیف می‌کنند، به‌روشنی آشکار است. استفاده‌ی تقریباً وسواس‌گونه‌ی او از فحش‌ها، تلاش او برای یافتن کلماتی که درد و سردرگمی‌اش را بیان کنند، نشان می‌دهد. یکی از لحظات تکان‌دهنده‌ی فیلم زمانی است که کایر به یاد می‌آورد توسط پدرش "تنبیه" شده است و به‌سادگی می‌گوید: "الان به آن سوءرفتار با کودک می‌گویند."