شاهین کره بادام زمینی

در فیلم «فالکن کره بادام زمینی»، زک (زک گاتساگن) جوانی با سندروم داون است. چون خانواده‌ای ندارد، مجبور است در خانه سالمندان زندگی کند و تحت مراقبت النور (داکوتا جانسون) باشد. یک شب، زک با کمک هم‌اتاقی‌اش، کارل (بروس درن) فرار می‌کند. در همین حال، تایلر (شیا لبوف) ماهیگیر قانون‌شکنی اهل کارولینای شمالی است که بعد از مرگ برادرش تنها مانده و به حدی بی‌پول است که به دزدی خرچنگ از دام‌های دیگران روی می‌آورد. وقتی تایلر دو خرچنگ‌گیر محلی (جان هاوکس و یلاوولف) را عصبانی می‌کند، فرار می‌کند و زک را در کف قایقش مخفی می‌کند. در حالی که این دو نفر از کارولینای شمالی به سمت فلوریدا می‌روند، جایی که زک آرزوی رفتن به آن را دارد، به آرامی دوستانه می‌شوند. وقتی النور مضطرب به آن‌ها می‌رسد، با انتخابی سخت مواجه می‌شود: زک را برگرداند یا بگذارد به دنبال رویایش برود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم «فالکن کره بادام زمینی» صحبت کنند. کشتی به عنوان یک ورزش خشن به تصویر کشیده شده است، اما همچنین به عنوان ورزشی که می‌تواند توانمندساز باشد. فیلم با این موضوع چگونه برخورد می‌کند؟ تماشای این صحنه‌ها چه حسی به شما داد؟
• چرا دیدن شخصیت‌های متنوع در رسانه‌ها مهم است؟ از نظر نمایش، این فیلم چگونه مشارکت می‌کند؟ آیا در نمایش زاک چیزی کلیشه‌ای وجود دارد؟ آیا چیزی یاد گرفتید؟
• فیلم چگونه قلدری را به تصویر می‌کشد؟ با آن چگونه برخورد می‌شود؟
• آیا تایلر یک الگوی مناسب است، با وجود فعالیت‌های مجرمانه‌اش؟ اگر اینطور است، چگونه؟ آیا زک هم همینطور است؟

والدین باید بدانند که فیلم «فالکن کره بادام زمینی» یک فیلم جاده‌ای و دوستانه با مضامین مهربانی و همدلی است. از نظر نمایش افراد مختلف، این فیلم قدرتمند است، زیرا بر شخصیتی با سندروم داون (زک گاتساگن) تمرکز دارد. با این حال، برخی از محتوای آن نسبتا بالغانه است. بیننده در این فیلم اسلحه و شلیک، صحنه‌های کشتی خشن (با مقداری خون)، فردی که به یک بچه مشت می‌زند، چاقویی که به گلوی کسی نزدیک می‌شود و موارد دیگر را می‌بیند. استفاده از کلمات زشت در فیلم نسبتا زیاد است، از جمله استفاده از کلمه «فاک»، و چندین بار استفاده از کلمات «شیت»، «بیچ»، «اس»، «رتارد» و غیره. شخصیت‌ها با هم معاشقه و بوسه می‌کنند، بالای باسن یک شخصیت مرد نشان داده می‌شود، و یک شخصیت دیگر در چند صحنه فقط شورت به تن دارد. شخصیت‌ها یک بطری ویسکی می‌نوشند و دچار سردردهای ناشی از مصرف الکل می‌شوند. همچنین در فیلم سیگار کشیدن و فلش‌بکی به تصادف رانندگی در حالت مستی وجود دارد. بازیگران فیلم شیا لابوف، بروس درن و داکوتا جانسون هستند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

اگرچه طرح این درام دوستان ناهماهنگ ممکن است بیش از حد آشنا به نظر برسد، اما انتخاب جسورانه بازیگران و صحنه‌پردازی در محیط آبی، لبه‌ای خوشایند به آن می‌دهد که شیرینی اجتناب‌ناپذیر آن را تقویت کرده و آن را واقعی‌تر می‌کند. این فیلم که توسط نویسندگان و کارگردانان تازه‌کار تایلر نیلسون و مایکل شوارتز نوشته و کارگردانی شده است، اگرچه داستانی آشنا را دنبال می‌کند، اما حضور گاتساگن -- که در زندگی واقعی سندرم داون دارد -- به سرعت آن را جذاب‌تر می‌کند. نقش زک مستقیماً برای او نوشته شده است و او بلافاصله دوست‌داشتنی می‌شود. در همین حال، لابوف به دلیل بی‌اعتنایی و بی‌ثباتی‌اش شناخته شده است، که این امر باعث می‌شود وقتی شخصیت او باز می‌شود و جنبه‌ای نرم‌تر از خود را نشان می‌دهد، قابل توجه‌تر باشد. وقتی این اتفاق می‌افتد، یک سورپرایز خوشحال‌کننده است -- و به طرز شگفت‌انگیزی صادقانه است.جانسون، که بیشتر به خاطر بازی در نقش آناستازیا استیل در فیلم‌های پنجاه طیف خاکستری شناخته شده است، تصویر را کامل می‌کند و در اینجا آسیب‌پذیری بسیار جذاب‌تری را به نمایش می‌گذارد. این فیلم که عمدتا در جرجیا فیلمبرداری شده، از زمین و دریا، سواحل آفتاب‌خورده و قایق‌ها استفاده زیبایی می‌کند؛ گرم و دلباز به نظر می‌رسد و بویی از نمک و ماهی می‌دهد. با این حال، حس واقع‌گرایانه‌ای از ناامیدی و تهدید را نیز منتقل می‌کند و خطرات سفر را ملموس‌تر نشان می‌دهد. در نهایت، فیلم The Peanut Butter Falcon، همدردی بزرگ و کمیابی را نه تنها نسبت به زک، بلکه نسبت به هر کسی که احساس حاشیه‌نشینی یا سوءتفاهم می‌کند، نشان می‌دهد.