هیچ چیز برای دیدن در اینجا وجود ندارد.

الکسیس، جوان نابینایی از مناطق دورافتاده کشور است که تصمیم می‌گیرد از والدینش مستقل شود، به مکزیکو سیتی نقل مکان کند و با کمک بهترین دوستش که فلج مغزی دارد، به رویای خود برای تبدیل شدن به یک کمدین موفق دست یابد. آن‌ها آماده‌اند تا با دنیایی خصمانه روبرو شوند که آن‌ها را به تجربیات تلخ و شیرینی می‌رساند. اگرچه در مسیرشان با موانع زیادی روبرو می‌شوند، اما با افرادی ملاقات می‌کنند که تمایل به کمک به آن‌ها دارند و ثابت می‌کنند که تنها نیستند.

• الکس چگونه شجاعت و پشتکار خود را در مسیر تبدیل شدن به یک کمدین به نمایش می‌گذارد؟ چرا این ویژگی‌های شخصیتی مهم هستند؟
• چگونه «هیچ‌چیز برای دیدن اینجا نیست» در مقایسه با سایر نمایش‌هایی که درباره شخصیت‌هایی با نیازهای ویژه است، عمل می‌کند؟ ناتوانی‌ها معمولاً در رسانه‌ها چگونه به تصویر کشیده می‌شوند؟ «هیچ‌چیز برای دیدن اینجا نیست» چه کاری متفاوت انجام می‌دهد؟
• آیا این نمایش کلیشه‌های مربوط به افراد دارای معلولیت و توانایی‌ها و محدودیت‌هایشان را می‌شکند؟
• چگونه طنز تعادل را در موضوعات برنامه در مورد ریسک‌پذیری و ضرورت رشد شخصی برقرار می‌کند؟

خانواده‌ها باید بدانند که این فیلم داستان الکسیس، یک جوان نابینا را دنبال می‌کند که به شهر مکزیکوسیتی نقل مکان می‌کند تا با کمک بهترین دوستش که فلج مغزی دارد، یک کمدین موفق شود. همانطور که انتظار می‌رود، آنها با مجموعه‌ای از موانع مواجه می‌شوند که هم دیوانه‌وار و هم خنده‌دار هستند، مانند سرقتی که در آن اسلحه‌ای وجود دارد که کار نمی‌کند. یک وسیله نقلیه از روی یکی از شخصیت‌ها رد می‌شود بدون اینکه عواقب جدی داشته باشد، و گروهی از دزدان ماشین سلاح‌های خود را به نمایش می‌گذارند. مصرف مواد مخدر - ماری جوانا و قارچ وجود دارد. الکل در مهمانی‌ها و مکان‌های شبانه رایج است و برخی از شخصیت‌ها سیگار می‌کشند. انتظار بوسیدن و شبیه‌سازی رابطه جنسی با برهنگی محدود به همراه گفتگوها و شوخی‌هایی در مورد ارگاسم و خودارضایی وجود دارد. استعدادهای جلوی دوربین و پشت دوربین عمدتا مکزیکی هستند. الکسیس در واقع یک کمدین نابیناست و بهترین دوستش، چارلی، توسط کی‌کی واسکز بازی می‌شود که در زندگی واقعی فلج مغزی دارد. سایر شخصیت‌ها شامل افرادی هستند که لکنت زبان دارند، ناشنوا هستند، با تیک‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند و دارای معلولیت‌های جسمی دیگر هستند. یکی از شخصیت‌ها نیز LGBTQ+ است. مهمتر از همه، پیام فیلم در مورد اهمیت مبارزه برای رسیدن به رویاهای خود است.

آیا ناتوانی و طنز با هم ناسازگارند؟ آیا می‌توان این ترکیب را نوعی تبعیض دانست؟ این‌ها پرسش‌هایی هستند که «هیچ‌چیز اینجا نیست» به دنبال پاسخ دادن به آن‌هاست. با شخصیت اصلی که در واقع نابینا و کمدین است، تماشای کمدی‌ای که در اشک‌های درام یا الهام‌بخشی غرق نمی‌شود، تازگی دارد. به نظر می‌رسد پیش‌فرض این است که «با ما بخند، نه به ما».و در این معنا شخصیت‌ها پیچیده و کودکانه نیستند؛ آنها در اپلیکیشن‌های دوست‌یابی هستند، می‌خواهند عاشق شوند، رابطه جنسی داشته باشند، مهمانی بروند، مواد مخدر مصرف کنند. موقعیت‌هایی که الکسیس و چارلی در مکزیکو سیتی (با ۲۱ میلیون نفر جمعیت) تجربه می‌کنند برای کسی که در یک کلان‌شهری با بوروکراسی، تصادفات و جرم و جنایت زندگی می‌کند، غریب نیستند. بعضی از این موقعیت‌ها به اندازه‌ای سورئال هستند که خنده‌دار به نظر می‌رسند. این فیلم پیامی قدرتمند درباره محدودیت‌هایی که لزوما فیزیکی نیستند، بلکه محدودیت‌هایی که از ترس یا تعصب بر خودمان تحمیل می‌کنیم، ارائه می‌دهد. همچنین ادای احترامی به دوستی است، زیرا این گروه از بازندگان غیرمعمول همه در مورد حمایت از یکدیگر است.