بازگشت به زندگی

تیم میامی هیت ویلز در تلاش برای قهرمانی در لیگ ملی بسکتبال با ویلچر، موضوع مستند ریباند است. ماریو به عنوان عضوی از تیم، معنا و هدف زندگی خود را پیدا می‌کند و در عین حال با خانواده‌ی دور از دسترسش درگیر است. جرمی "فنوم" توماس در خارج از زمین بسکتبال، مصمم است که یک هنرمند ضبط موفق باشد. اورلاندو در تلاش است تا با دریافت بورس تحصیلی ورزشی در دانشگاه تگزاس در آرلینگتون، مدرک مهندسی عمران بگیرد. هیت ویلز با هم، بر مشکلات فردی خود غلبه کرده‌اند و در مواجهه با کاهش بودجه، به عنوان یک تیم کار می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که بودجه لازم برای رقابت در بازی‌های حذفی در سراسر کشور را دارند. آیا این سالی است که آن‌ها پیروز می‌شوند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مستندهای ورزشی صحبت کنند. این مستند در مقایسه با مستندهای دیگر که بر روی یک تیم یا ورزشکار تمرکز دارند، چگونه است؟
• چه پیام‌های مثبتی در فیلم وجود دارد و چگونه این پیام‌ها منتقل می‌شوند؟
• برخی از فرضیات در مورد ورزشکاران معلول در این فیلم چیست و چگونه فیلم از طریق مصاحبه و تصاویر ورزشکاران در حال رقابت، این فرضیات را به چالش می‌کشد؟
• چه ویژگی‌های شخصیتی مثبت در این فیلم به نمایش گذاشته شده است؟

والدین باید بدانند که رباوند مستندی است در سال ۲۰۱۶ در مورد چالش‌ها و پیروزی‌های ورزشکاران معلول تیم میامی هیت ویلز، هم داخل و هم خارج از زمین. اعضای تیم در مصاحبه‌ها در مورد خشونت اسلحه یا تصادفات اتومبیل صحبت می‌کنند که منجر به فلج شدن آنها شده است. این فیلم حاوی الفاظ زشت کمی است، از جمله اف، بولشیت و دامن. در حالی که این مستند بر چالش‌هایی که این ورزشکاران معلول در زندگی روزمره خود با آن مواجه بوده‌اند و دشواری‌های حفظ تیم متمرکز است، داستان بزرگ‌تری که مطرح می‌شود، در مورد میزان دستاوردی است که با نگرش مثبت و اشتیاق قوی برای موفقیت در زندگی میسر است. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر از این دست، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

در حالی که این مستند ورزشی قطعاً احساس خوبی را به بیننده منتقل می‌کند، اما این عبارت کلیشه‌ای واقعاً حق مطلب را در مورد این فیلم ادا نمی‌کند. پیام نهایی فیلم نه در طبقه‌بندی ژانرها و نه حتی در سخنان بازیکنان نهفته است. این پیام در نحوه بازی کردن بازیکنان تیم میامی هیت ویلز به قوی‌ترین شکل منتقل می‌شود. موارد زیادی وجود دارد که بازیکنان در حین تلاش برای تصاحب توپ در یک ریباند به پهلو می‌افتند، سقوط‌هایی که به نظر می‌رسد و صدایی دارد که گویی نفس هر کسی را می‌برد، و با این حال، بلافاصله و به معنای واقعی کلمه دوباره به بازی برمی‌گردند. دیدن این صحنه‌ها فوق‌العاده است، به طوری که آگاهی از اینکه این بازیکنان ورزشکاران «صندلی چرخدار» هستند به حاشیه می‌رود و در عوض، آنها صرفاً به عنوان ورزشکار دیده می‌شوند.این بازگشت‌ها از رنگ، نمایش کامل داستان و پیام بزرگتری است که این مستند بیان می‌کند. مشکلات و چالش‌های بازیکنان واقعی است، اما انعطاف‌پذیری وجود دارد که آنها را به حرکت واداشته است. و اینکه این بازیکنان چگونه آموخته‌های خود از طریق بسکتبال را به جنبه‌های دیگر زندگی خود اعمال می‌کنند و اینکه واقعاً باور دارند که با تلاش، اراده و پشتکار کافی، هر چیزی ممکن است، واقعاً در این مستند به نمایش گذاشته شده است. این مستند ورزشی، فراتر از یک مونتاژ سبک راکی یا یک نمایش برجسته از ESPN است.