حافظه

در خاطره، سیلویا (جسیکا چستین) در یک مرکز مراقبت روزانه بزرگسالان کار می‌کند، ۱۳ سال است که الکل مصرف نکرده، و مادر یک دختر نوجوان به نام آنا (بروک تیمبر) است. یک شب بعد از مهمانی دبیرستان سابقش، مردی به نام ساول (پیتر سارسگارد) که دچار زوال عقل است، سیلویا را تا خانه تعقیب می‌کند و شب را بیرون آپارتمان او می‌ماند. سیلویا با برادر ساول، ایزاک (جاش چارلز)، تماس می‌گیرد و متوجه می‌شود ساول هیچ خاطره‌ای از کارهایش ندارد. بعداً، سیلویا با ساول روبرو می‌شود و ادعا می‌کند که او یکی از گروهی از پسران دبیرستانی بوده که در ۱۲ سالگی به او آزار رسانده‌اند. ساول چیزی به خاطر نمی‌آورد، اما خواهر سیلویا، اولیویا (مریت ویور)، متوجه می‌شود که ساول در آن زمان در مدرسه حضور نداشته است. در همین حال، ایزاک متوجه می‌شود که ساول به سیلویا علاقه‌مند شده و او را استخدام می‌کند تا در طول روز از برادرش مراقبت کند. اوضاع زمانی پیچیده می‌شود که ساول و سیلویا پیوندشان را قوی‌تر می‌یابند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نمایش برهنگی و روابط جنسی در فیلم «حافظه» صحبت کنند. چه ارزش‌هایی در این فیلم پیشنهاد می‌شود؟ نگرش فیلم نسبت به برهنگی چیست؟
• فیلم چگونه به موضوع نوشیدن الکل و الکلیسم می‌پردازد؟ آیا پیامدهای آن نشان داده می‌شود؟ چرا این موضوع مهم است؟
• چگونه این فیلم به تجاوز و آزار جنسی و خانگی می‌پردازد؟ چرا برای برخی از شخصیت‌ها صحبت کردن یا باور کردن این موضوع دشوار است؟
• چگونه افراد عقب‌مانده ذهنی و مبتلایان به بیماری‌های روانی به تصویر کشیده می‌شوند؟ آیا کلیشه‌ای در این زمینه مشاهده کردید؟
• آیا سیلویا را به عنوان الگو در نظر می‌گیرید؟ چرا بله یا خیر؟ ویژگی‌های تحسین‌برانگیز او کدامند؟ اشتباهات او چیست؟ چگونه همدلی را نشان می‌دهد؟

والدین باید بدانند که فیلم Memory یک درام عاشقانه ملایم و با بازی‌های خوب است که درباره زنی (جسیکا چستین) با سابقه بدرفتاری است که با مردی (پیتر سارسگارد) که زوال عقل دارد، رابطه‌ای برقرار می‌کند. در فیلم گفتگویی درباره دختری ۱۲ ساله وجود دارد که با پسران بزرگتر نوشیدنی الکلی می‌نوشد و مورد آزار جنسی قرار می‌گیرد، و همچنین پدری که به فرزندش بدرفتاری می‌کند. شخصیت‌ها همچنین با صدای بلند و خشمگینانه با هم بحث می‌کنند. کلمه "f--k" بیش از یک بار استفاده شده است؛ کلمات و عبارات دیگر شامل "blow job"، "suck your d--k" و "I hate you!" هستند. دو صحنه از برهنگی کامل مرد وجود دارد، یک صحنه رابطه جنسی (زیر پتو) با حرکت لگن و ناله، بوسیدن، و نگاهی گذرا به سینه‌های برهنه زن در وان حمام. شخصیت اصلی یک الکلی بهبودیافته است که ۱۳ سال است الکل مصرف نکرده. صحنه‌هایی از جلسات انجمن الکلی‌های گمنام (AA) وجود دارد و گفتگویی درباره مصرف الکل و سیگار کشیدن نوجوانان در آن مطرح می‌شود. مادری در اتاق دختر نوجوانش یک سیگار حشیش پیدا می‌کند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

ممکن است داستان بعید به نظر برسد، اما کارگردانی شیک و دقیق میشل فرانکو و بازی‌های خوب بازیگران، این درام عاشقانه را به تجربه‌ای جذاب و غافلگیرکننده تبدیل می‌کند. فیلمی درباره سوءاستفاده، الکلیسم و زوال عقل ممکن است خسته‌کننده به نظر برسد. قطعاً وعده گرما و امید نمی‌دهد، اما دقیقاً همین اتفاق در فیلم «یادآوری» می‌افتد: دو نفر آسیب‌دیده در زمان درست همدیگر را پیدا می‌کنند. قاب‌های وسیع، ثابت و ظریف فیلمساز/کارگردان فرانکو به‌طور شگفت‌انگیزی بر احساسات شخصیت‌ها تمرکز می‌کنند، حتی وقتی بازیگران کم‌نمایی می‌کنند (که بیشتر اوقات همین‌طور است). مثل فیلم قبلی این فیلمساز، «سانداون»، این فیلم هم با شخصیتی سر و کار دارد که خارج از زمان و به‌اصطلاح در دنیای خودش زندگی می‌کند، و این اجازه رویکردی آرام‌تر و کنجکاوتر را به قصه‌گویی می‌دهد. این فیلم همدردی هم به وجود می‌آورد، و در نهایت «یادآوری» فیلمی کوچک و زیباست.