جاده گالینا

جاده به گالنا یک درام در مورد کول (بن وینچل) است، که در مزارع مریلند بزرگ می‌شود و می‌خواهد خودش کشاورز شود. اما پدرش (جی او سندرز) موافق نیست و می‌خواهد کول شغل پرقدرتی پیدا کند تا بتواند از خودش مراقبت کند. با گذر زندگی و دور شدن کول از رویایش، او شروع به از دست دادن خودش می‌کند -- تا اینکه فجایع باعث می‌شود متوجه شود زندگی‌اش همه‌اش در مورد انتخاب‌هایی است که او را خوشحال می‌کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد رویاهای کال صحبت کنند. او از زندگی چه می‌خواست؟ چرا پدرش مخالف بود؟
• چگونه سلامت روان در فیلم جاده گلینا به تصویر کشیده شده است؟ چگونه با نحوه پرداختن فیلم‌های دیگر به این موضوع مقایسه می‌شود؟
• چگونه کول صداقت و دلسوزی خود را نشان می‌دهد؟
• درباره خودکشی و نحوه نمایش آن در این فیلم صحبت کنید. چه زمانی صحبت درباره سلامت روان اهمیت دارد، به ویژه اگر نگران یک دوست یا عضو خانواده هستید؟ چه منابعی برای کمک به کودکان و بزرگسالان در دسترس است؟

والدین باید بدانند که جاده گالنا فیلمی درام در مورد مردی است که می‌خواهد رویای زندگی‌اش را برای داشتن یک مزرعه برآورده کند، اما مجبور می‌شود به امیدهای پدرش عمل کند و وکیل شود. انتظار می‌رود در این فیلم از الفاظ زشت و تند (از جمله کلمات نامناسب) استفاده شود، و همچنین یکی از شخصیت‌ها در خارج از صحنه خودکشی می‌کند و برخی از شخصیت‌ها الکل مصرف می‌کنند و می‌جنگند. این فیلم از نظر تنوع نژادی قابل توجه نیست و شخصیت‌های زن محدود هستند و از پیچیدگی و فردیت برخوردار نیستند، اما شخصیت‌ها همدلی و صداقت را نشان می‌دهند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این درام در هستهٔ خود داستانی خوب دارد، اما خیلی دیر به اصل مطلب می‌رسد. مدت زمان آن تقریباً دو ساعت است و در این دو ساعت، روند داستان بسیار کند پیش می‌رود. شاید اگر این درام به صورت سریالی تلویزیونی مانند Parenthood یا This Is Us ساخته می‌شد، ریتم آن منطقی‌تر به نظر می‌رسید، زیرا لحظات زندگی Cole به صورت اپیزودیک مانند سریال‌های تلویزیونی طراحی شده‌اند.جاده به گالنا می‌توانست لذت‌بخش‌تر باشد اگر به‌صورت فشرده‌تری نوشته می‌شد. با این حال، این فیلم پیامی مثبت در مورد پیروی از قلبتان دارد، فارغ از اینکه دوستان و خانواده‌ای که رؤیای شما را درک نمی‌کنند چه نظری داشته باشند. بهتر بود اگر داستان در یک ساعت و ۳۰ دقیقه یا کمتر روایت می‌شد، به جای تقریباً دو ساعت.