صخره: در کمین

رِیف: تعقیب گری، نیک غمگین (ترسا لیان) و خواهر کوچکترش، آنی (ساسکیا آرچر) و دوستانشان را در مقابل یک کوسه قاتل قرار می‌دهد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در «صخره: تعقیب» صحبت کنند. چه میزان از خشونت به‌طور مستقیم نشان داده شد و چه میزان به‌طور غیرمستقیم القا شد؟ این موضوع چگونه بر شما تأثیر گذاشت؟
• فیلم ترسناک بود؟ چرا بعضی از افراد از ترس لذت می‌برند؟
• چگونه برخی از شخصیت‌ها روحیه تیمی، شجاعت و پشتکار را نشان دادند؟ چرا این ویژگی‌ها به عنوان نقاط قوت شخصیت مهم هستند؟ آیا می‌توانید زمانی را به یاد بیاورید که این خصوصیات را در زندگی خود نشان داده‌اید؟
• درباره‌ی استفاده از الفاظ زشت در فیلم صحبت کنیم. آیا ضروری به نظر می‌رسید یا اغراق‌آمیز؟ چه تاثیری بر فیلم داشت؟
• فیلم چگونه به موضوع غم و اندوه پرداخت؟ چگونه بر شخصیت‌های خاصی تأثیر گذاشت؟ چرا مهم است که برای عزیزانمان غمگین باشیم و آن را سرکوب نکنیم؟

در فیلم هیجان‌انگیز The Reef: Stalked، گروهی از قایقرانان زن استرالیایی توسط یک کوسه تعقیب می‌شوند و در نتیجه، فیلم شامل تهدید مداوم و خشونت گاه و بیگاه و خونین است. در طول سفری که برای کمک به نیک (ترسا لیان) در بهبودی از یک تراژدی شخصی طراحی شده است، شخصیت‌های اصلی خود را شجاع و دلسوز نشان می‌دهند، هرچند گاهی تحت فشار به هم توهین می‌کنند. به دلیل ترومای نیک، بحث‌هایی در مورد سلامت روان وجود دارد، زیرا دوستانش تلاش می‌کنند تا به او در بازیابی علاقه‌اش به قایقرانی و غواصی کمک کنند. خشونت فیلم کوتاه است و عمدتاً حول نبرد چهار شخصیت اصلی با یک کوسه قاتل می‌چرخد. مرگ و برخی اجساد نشان داده می‌شوند، همچنین برخی جراحات خونین، اما هیچ‌کدام به صورت گرافیکی نیستند. خشونت خانگی نیز وجود دارد، جایی که زنی توسط شریک زندگی‌اش سرزنش و کشته می‌شود. در فیلم فحاشی زیادی وجود ندارد، اگرچه با افزایش تنش، شخصیت‌ها به طور مکرر از کلمات "ف--ک" و "ش--ت" استفاده می‌کنند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این دنباله مستقل از فیلم موفق سال ۲۰۱۰ اندرو تراکی، نویسنده و کارگردان استرالیایی، با عنوان The Reef، فقط نام و حضور کوسه را با فیلم قبلی به اشتراک می‌گذارد و شباهت دیگری ندارد. ترکیب فیلمبرداری از کوسه‌های واقعی و جلوه‌های ویژه در The Reef: Stalked، که یکی از دلایل تحسین فیلم اصلی بود، در اینجا هم تکرار شده است. اما این فیلم نتوانسته است همان جذابیت و هیجان آهسته‌سوز فیلم قبلی را تکرار کند و تعادل مناسبی بین عناصر اکشن و دلهره‌آور فیلم و سفر احساسی شخصیت اصلی برقرار نمی‌کند.لیان تلاش می‌کند تا نیک را در انجام وظیفه فعلی متمرکز نگه دارد در حالی که با یک غم و اندوه قبلی دست و پنجه نرم می‌کند. با این حال، داستان‌های پس‌زمینه کافی در مورد او یا شخصیت‌های دیگر وجود ندارد تا زمانی که ساحل را ترک می‌کنند، آنها را حفظ کند. بنابراین، به طور غیرمنتظره‌ای، این فیلم مانند آرواره‌ها نیست. گفتگوها عمدتاً پرتنش و آشفته هستند، زیرا شخصیت‌های مختلف سعی می‌کنند با قایق‌های کایاک و همکاری تیمی خود، یک کوسه قاتل را دور کنند. قابل توجه‌ترین جنبه فیلم این است که در یک نبرد ۹۰ دقیقه‌ای بین زندگی و مرگ، هیچ حس درام یا خطری در آن وجود ندارد.