شبیه عشق

امیلی (با بازی اماندا پیت) و الیور (با بازی اشتون کوچر) برای سال‌ها بارها و بارها با هم ارتباط برقرار کرده و دوستی جنسی خود را ارزیابی مجدد می‌کنند. اگرچه الیور واقعاً امیلی را دوست دارد، اما به نظر می‌رسد شرایط او را می‌پذیرد، که آن‌ها دوستان باقی بمانند. برنامه زندگی او این است که ثروتمند شود (او در دوران رونق دات‌کام، پوشک بچه در اینترنت می‌فروخت). اگرچه امیلی ظاهراً مستقل و ناراضی به نظر می‌رسد (که با لباس‌های عجیب و غریب، نوشیدن الکل و سیگار کشیدن او مشخص می‌شود)، اما برنامه زندگی او پیدا کردن همسر مناسب است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد ویژگی‌های یک کمدی رمانتیک خوب صحبت کنند. برخی از عناصر کلیشه‌ای این ژانر چیست؟ این فیلم در مقایسه با سایر کمدی‌های رمانتیک چگونه است؟

والدین باید بدانند که این فیلم شامل برخی الفاظ تند و زننده است. شخصیت‌ها الکل مصرف می‌کنند، سیگار می‌کشند و رابطه جنسی دارند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

ساده‌لوحانه و قابل پیش‌بینی، فیلم «شبیه عشق» در ابتدا به نظر می‌رسد که کلیشه‌های کمدی رمانتیک را به چالش می‌کشد، اما در نهایت به همان کلیشه‌ها بازمی‌گردد. فیلم بر اساس تعاملات امیلی و الیور شکل گرفته و به جز اشاره‌ای گذرا به روابط دیگر آنها، زندگی شخصی‌شان را به تصویر نمی‌کشد. نکته قابل توجه حضور دوستان صمیمی کلیشه‌ای، اعضای خانواده عجیب و غریب و عشاق دیگری است که به نظر می‌رسد آنها را درک نمی‌کنند. ناامیدی اصلی نه از آن جهت است که فیلم بار دیگر وسیله‌ای بدون الهام برای نمایش بازی بی‌باکانه پیت است، بلکه به دلیل فقدان جسارت فیلم است. جایی که فیلم ایده اصلی خود (عدم وجود رابطه عاشقانه در مرکز یک کمدی رمانتیک) را رها می‌کند و به سمت یک پایان کلیشه‌ای حرکت می‌کند که امیلی را در نقش دختری که نیاز به نجات دارد، قرار می‌دهد.در حالی که مسیر الیور به طور مبهمی نجیب است (او که از قبل فروتن است، یاد می‌گیرد که بخشنده هم باشد)، بلوغ امیلی شامل تبدیل شدن به هنرمندی است که نمی‌دانست می‌خواهد باشد (او دوربینی به او می‌دهد و او عکاس می‌شود، به طور خاص با سرعت شاتر دستکاری می‌کند، انگار که تمایل او به کنترل را نشان دهد) و شریک دختر خوبی که نمی‌دانست لازم است باشد. پیت نه تنها باید در مقابل همبازی خود که غیرقابل مهار است دوام بیاورد، بلکه باید با داستانی هم مقابله کند که از او می‌خواهد به عنوان اوج کمدی به در شیشه‌ای بخورد. این موضوع به طور واقعی فقدان بینش فیلم را نشان می‌دهد.