چه چیزی شما را آزار می‌دهد؟

این چه چیزی است که شما را می‌خورد؟ یک مستند شش قسمتی است که بزرگسالانی را دنبال می‌کند که تلاش می‌کنند خود را از اختلالات خوردن تهدیدکننده زندگی نجات دهند. دوربین‌ها مردانی و زنانی را دنبال می‌کنند که با شرایط پزشکی از جمله بی‌اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی تا مراسم و وسواس‌های غذایی کمتر شناخته شده دست و پنجه نرم می‌کنند. با کمک روان‌درمانگران، پزشکان و متخصصان تغذیه، آن‌ها سعی می‌کنند با اختلال خود مواجه شوند، رابطه‌شان را با غذا بازسازی کنند و به سمت زندگی طولانی‌تر و سالم‌تر گام بردارند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اختلالات خوردن صحبت کنند. چه چیزی باعث شروع اختلال خوردن می‌شود؟ تفاوت اجبار و اختلال در چیست؟ رسانه‌ها چگونه بر رابطه فرد با غذا و/یا تصویر بدنی‌اش تأثیر می‌گذارند؟
• درباره چه کسانی دچار اختلالات خوردن می‌شوند صحبت کنیم. آیا دختران بیشتر از پسران دچار اختلالات خوردن می‌شوند؟ کودکان: اگر شما یا کسی که می‌شناسید را مشکوک به اختلال خوردن می‌دانید، چه کاری باید انجام دهید؟ والدین: چگونه می‌توانید به فرزندانتان در ایجاد و حفظ تصویر مثبت از بدن کمک کنید؟
• درباره افرادی که در این مجموعه حضور دارند صحبت کنید. به نظر شما چرا آنها با حضور در این برنامه موافقت کردند؟ آیا فکر می‌کنید از آنها سوءاستفاده می‌شود، یا با به اشتراک گذاشتن داستان‌هایشان به دیگران کمک می‌کنند؟

والدین باید بدانند که این مجموعه مستند، که زندگی بزرگسالانی را دنبال می‌کند که از اختلالات خوردن و وسواس‌های غذایی رنج می‌برند و نشان می‌دهد که چگونه تلاش می‌کنند بر آن‌ها غلبه کنند، شامل تصاویر تکان‌دهنده‌ای از افرادی است که مقادیر زیادی ملین مصرف می‌کنند، دستمال توالت می‌خورند و رفتارهای بالقوه آزاردهنده دیگری دارند. گاهی اوقات، جلسات درمانی سخت و یا تعاملات با خانواده منجر به فریاد زدن، جیغ کشیدن و گریه کردن می‌شود (واژه‌هایی مانند «س--ت» و «اف--)ک» سانسور شده‌اند). گاهی اوقات افراد در لباس زیر ظاهر می‌شوند. همه این موارد همراه با پیام‌های مهمی در مورد بهبودی و سلامتی است. والدین ممکن است بخواهند همراه با نوجوانان خود این مجموعه را تماشا کنند.

این مجموعه به بینندگان نگاهی عمیق به زندگی افرادی می‌دهد که به دلیل رابطه ناسالمشان با غذا و عادت‌های غذایی، در دام افتاده‌اند. همچنین فرصتی است تا در مورد اختلالات خوردن و افرادی که به آن مبتلا می‌شوند، بیشتر بدانیم. کارشناسان این برنامه بر این واقعیت تأکید می‌کنند که اختلالات خوردن، نشانه‌ای از یک مشکل بزرگتر است و فرد نمی‌تواند در درمان آن موفق باشد، مگر اینکه آماده رویارویی با این مشکل باشد.این مجموعه کمی جاسوسی است و صحنه‌هایی از افرادی که مقادیر زیادی ملین مصرف می‌کنند، تلاش می‌کنند تا تکه‌های کوچک غذا را قورت دهند و به صورت وسواس‌گونه چیزهایی مثل گچ و کاغذ توالت را می‌خورند، اغلب دشوار است که تماشا شود. اما این صحنه‌ها به عنوان راهی برای درک آنچه این افراد از سر می‌گذرانند، ارائه می‌شوند و با پیام‌های مهمی در مورد بهبودی همراه هستند. با توجه به همه این موارد، بینندگان ممکن است با این پرسش مواجه شوند که چرا این مستند-واقعی در شبکه‌ای پخش می‌شود که به ترویج تصویری آرمانی از سلبریتی‌ها شناخته می‌شود، تصویری که برخی معتقدند به شکل‌گیری نگرشی تحریف‌شده در برخی افراد نسبت به بدن‌شان کمک می‌کند.