تخریب

دیویس میچل (جیک جیلنهال) که در یک شرکت مالی برای پدر زنش (کریس کوپر) کار می‌کند، وقتی همسرش جولیا (هتر لیند) در یک تصادف رانندگی می‌میرد، از هم می‌پاشد. دیویس که حواسش پرت است، سعی می‌کند از دستگاه فروش خودکار بیمارستان تنقلاتی بخرد، اما دستگاه پولش را می‌دزدد. در نهایت او نامه‌ای به بخش شکایات سازنده می‌نویسد و در آن تمام داستان زندگی‌اش را تعریف می‌کند. به طور غیرمنتظره‌ای، کارن مورنو (نائومی واتس) - نماینده شرکتی که از نامه‌های او تحت تاثیر قرار گرفته - با او تماس می‌گیرد. دیویس دوستی عجیبی با او و پسر گیج‌اش، کریس (جودا لوییس) برقرار می‌کند. او همچنین به باز کردن و جدا کردن چیزها از وسایل خانه تا خود خانه علاقه‌مند می‌شود. آیا دیویس می‌تواند با آنچه در قلبش از دست رفته ارتباط برقرار کند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت فیلم تخریب صحبت کنند. این خشونت چگونه بر داستان تأثیر می‌گذارد؟ آیا شما را از داستان دور می‌کند یا بیشتر درگیر آن می‌شوید؟ تأثیر خشونت رسانه‌ای بر کودکان چیست؟
• آیا ابراز اندوه دیویس غیرمعمول است؟ آیا اشکالی دارد که به شیوه‌ای متفاوت از روش‌های «معمول» عزاداری کنیم؟ چه فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی دیگری را می‌شناسید که روند عزاداری را به تصویر کشیده‌اند؟
• نظر شما در مورد فحش دادن، سیگار کشیدن و نوشیدن الکل شخصیت نوجوان چیست؟ آیا این رفتارها در فیلم یا داستان مورد ستایش قرار گرفته‌اند؟ آیا به نظر می‌رسد که او از این کارها لذت می‌برد، یا دلایل دیگری برای این رفتارها وجود دارد؟
• چرا فکر می‌کنید کارن سیگار می‌کشد؟ از این کار چه چیزی به دست می‌آورد؟ چه چیزی را سعی می‌کند درست کند؟
• این استعاره «تخریب» در داستان به چه معناست؟ چرا شخصیت داستان اشیا را می‌شکند؟

والدین باید بدانند که فیلم تخریب یک درام کمدی در مورد مردی (جیک جیلنهال) است که پس از مرگ همسرش یاد می‌گیرد چگونه دوباره زندگی کند. علاوه بر تصادف مرگبار با ماشین، این فیلم شامل اسلحه و تیراندازی (یک نوجوان اسلحه را شلیک می‌کند)، مشت زدن و کتک کاری شدید (که منجر به زخم‌های خونی می‌شود) و صحنه‌ای است که در آن مبلمان، لوازم خانگی، دیوارها و پنجره‌ها با چکش‌های تخریب و ابزار دیگر خرد می‌شوند. زبان فیلم تند است و از کلمات نامناسب مانند "ف" و "ش" و موارد مشابه استفاده می‌شود. یک نوجوان سیگار می‌کشد و آبجو می‌نوشد، و یک شخصیت بزرگسال به طور مرتب ماری‌جوآنا مصرف می‌کند (در یک صحنه، فروشنده مواد مخدر او نشان داده می‌شود). همچنین در فیلم به مصرف الکل و مواد مخدر در اجتماع اشاره شده است. شخصیت‌ها به طور کلامی به رابطه جنسی اشاره می‌کنند، و صحنه‌ای وجود دارد که شخصیت اصلی فیلم، برهنه، روی توالت نشسته است (هیچ صحنه حساسی نشان داده نمی‌شود). برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این درام عجیب و غریب فقط تا حدود نیمی از مسیر موفق است، اجراهای خوبی دارد و لحظات بسیاری از شیرینی جذاب را به نمایش می‌گذارد، اما از انتخاب‌های نامناسب لحنی و استعاره‌های دست و پاگیر رنج می‌برد. داستان و تم‌ها به طرز شگفت‌انگیزی شبیه به درام کمدی تلخ و شیرین «درباره اشمیت» هستند، اما در «تخریب»، ژان-مارک وله - کارگردان فیلم‌هایی مانند «ملکه جوان»، «باشگاه خریداران دالاس» و «وحشی» که معمولاً برای رأی‌دهندگان اسکار ساخته می‌شوند - از فیلمبرداری دستی با احساس خاکستری و ابری استفاده می‌کند که بیشتر کمدی و گرمای بالقوه را از بین می‌برد.والِه نکات مهم در مورد شخصیت اصلی را بیان می‌کند، اما در کشف هویت واقعی دیویس شکست می‌خورد. جایی که باید با غم و اندوه دیویس همدردی کنیم، به جای آن کمی از رفتار او نگران می‌شویم. بازیگران اغلب با شخصیت و حسن نیت خود فراتر از مادیات می‌روند، اما سپس استفاده از استعاره به اوج خود می‌رسد، و فیلم ما را با پیام‌های بیشتری نسبت به احساسات رها می‌کند.