برای گفتن حقیقت

در برنامه تلویزیونی «به راستی بگویید»، که نسخه‌ای امروزی از یک مسابقه دهه ۱۹۵۰ است، شرکت‌کنندگان تلاش می‌کنند تا یک گروه از افراد مشهور را متقاعد کنند که آن‌ها یک شخص خاص هستند. مجری این برنامه آنتونی اندرسون است و هر دور مسابقه شامل سه شرکت‌کننده است که ادعا می‌کنند یک شخص خاص با داستان یا استعداد مشخصی هستند، درحالی‌که دو نفر از آن‌ها در واقع فریب‌کار هستند. این گروه از افراد مشهور توسط چهار سلبریتی، از جمله بتی وایت، ننه لیکس، جیل رز و یک مهمان ویژه ستاره، مورد سؤال قرار می‌گیرند. بعد از یک دور پرسش، هر سلبریتی باید به شخصی که در مورد خودش حقیقت را می‌گوید رأی بدهد. هر رأی اشتباهی که آن‌ها می‌دهند به مقداری پول نقد برای اعضای گروه تبدیل می‌شود. اگر گروه بتواند همه سلبریتی‌ها را فریب دهد، جایزه نقدی بزرگ‌تری دریافت می‌کند. مادر آنتونی اندرسون نمره‌ها را ثبت می‌کند. سلبریتی که بدترین عملکرد را داشته باشد، باید دروغی را که اندرسون در مورد او ساخته است توییت کند و به عنوان مجازات، به مدت ۲۴ ساعت نمی‌تواند آن را تکذیب کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد برنامه‌های تلویزیونی کلاسیک صحبت کنند. چه چیزی باعث محبوبیت آن‌ها در زمان پخش اولیه‌شان شد؟ آیا می‌توان همین برنامه‌ها را در زمان حال پخش کرد و انتظار داشت که به همان اندازه برای بینندگان محبوب باشند؟ برای سازگار کردن یک برنامه کلاسیک با مخاطبان امروزی چه کارهایی باید انجام شود؟
• خانواده‌ها همچنین می‌توانند در مورد جایگاه دروغ در این نمایش صحبت کنند. چه زمانی گفتن دروغ قابل قبول است؟ آیا مهارت دروغگویی مثبت است؟

والدین باید بدانند که «به حقیقت بگو» یک برنامه مسابقه و سرگرمی است که شامل شوخی‌های جنسی احمقانه، نمایش‌های خطرناک، رقص‌های تحریک‌آمیز و اجراهای عجیب و غریب شرکت‌کنندگان است. دروغ گفتن موفق، بخش مهمی از بازی است، اما به عنوان سرگرمی و تفریح ارائه می‌شود و قرار نیست جدی گرفته شود. کلماتی مانند «ass» و «hell» شنیده می‌شود، اما کلمات تندتر سانسور می‌شوند. گاهی به طور ظریف به نوشیدن الکل اشاره می‌شود.

این برنامه شاد و سرگرم‌کننده با تلفیق سوالات و شوخی‌های بامزه، مخاطبان را درگیر حدس زدن هویت واقعی افراد در هر گروه می‌کند. اما جذابیت اصلی برنامه از حضور سلبریتی‌ها نشات می‌گیرد که از فرصت استفاده می‌کنند تا با تک‌مضرب‌های بامزه و کنایه‌های ظریف در هر بخش پرسش و پاسخ، لحظات خنده‌داری خلق کنند.هواداران بازی‌های تلویزیونی کلاسیک احتمالاً از این جدیدترین نسخه لذت خواهند برد، که عمدتاً به فرمت قدیمی پایبند است (و حتی مهمان اصلی، بتی وایت، که هنوز هم تیز و باهوش است). در همین حال، اجراهای به سبک نمایش‌های متنوع شرکت‌کنندگان «واقعی»، که استعدادهای شناخته‌شده خود را به نمایش می‌گذارند، به جذابیت هر قسمت می‌افزاید. این برنامه شاید جزو فکری‌ترین‌ها نباشد، اما وعده‌ی خنده‌های فراوان را در سراسر آن می‌دهد.