اسب نر نقره‌ای

در مناطق کوهستانی استرالیا، دختری به نام ایندی به دلیل طوفان‌های شدید قادر به خوابیدن نیست. مادرش، الاین، برای آرام کردنش داستانی درباره یک اسب نر زیبا به نام ثورا برایش تعریف می‌کند. ثورا یکی از اسب‌های وحشی (در استرالیا به آن‌ها برامبی می‌گویند) در سرزمینی است که ایندی و الاین در آن زندگی می‌کنند. ثورا باید با سختی‌های تغییر فصل‌ها دست و پنجه نرم کند و با مردانی بجنگد که می‌خواهند او را اسیر و رام کنند، به‌ویژه مردی (راسل کرو) که به‌طور فزاینده‌ای به اسیر کردن این نوع برامبی‌ها وسواس پیدا کرده است. با پیشرفت داستان الاین، ایندی به یادگیری و عشق به طبیعت و حیوانات اطرافش می‌پردازد، در حالی که مشخص نیست داستان ثورا واقعی است یا فقط یک افسانه محلی.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام‌های فیلم صحبت کنند. چگونه همزیستی میان طبیعت و انسان در این فیلم به تصویر کشیده شده است؟ هدف داستان مادر برای دخترش چه بود؟
• این فیلم در مقایسه با فیلم‌هایی که اسب در مرکز داستان آن‌ها قرار دارد، چگونه است؟
• آیا می‌توانید به داستان‌های دیگری که در استرالیا اتفاق می‌افتد فکر کنید؟ برخی از ویژگی‌های رایج فیلم‌های استرالیایی چیست؟

والدین باید بدانند که فیلم اسب نقره‌ای (یا اسب وحشی نقره‌ای) شامل لحظات دلهره‌آوری است -- رعد و برق در طوفان‌های شدید، اسب‌هایی که با هم می‌جنگند تا برتری خود را اثبات کنند، و فردی که از اسب به زمین می‌افتد -- و همچنین صحنه‌هایی از حیوانات زخمی در طبیعت وحشی. ریتم کند فیلم ممکن است برای بینندگان جوان دشوار باشد، اما برای کودکان بزرگتر، به ویژه آنهایی که علاقه‌مند به فیلم‌هایی درباره حیوانات وحشی در طبیعت هستند، این یک داستان زیبا و فراموش‌نشدنی از بقا در حومه استرالیا است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

در حالی که ریتم کند این فیلم ممکن است برای بینندگان جوان‌تر دشوار باشد، این فیلم برای کودکان بزرگ‌تر که عاشق اسب‌ها هستند و والدینی که مایل به انتقال درس‌های مثبت احترام به طبیعت هستند، به یادماندنی است. با شکل‌گیری داستان در دل داستان و شروع به هم‌آمیختن به یک داستان واحد، بیننده شاهد مناظر نفس‌گیر سرزمین‌های مرتفع استرالیا است و رمان الاین میچل در سال ۱۹۵۷ که فیلم بر اساس آن ساخته شده است، به زندگی زنده و پویا می‌رسد.شاید بهترین نکته در مورد این فیلم این باشد که حیوانات مجبور به انجام چیزی فراتر از موجودات نجیب درگیر بقا در طبیعت وحشی نیستند. حیوانات به نمایش احساسات شبیه انسان وادار نمی‌شوند، با صداها و لحن‌های خنده‌دار صحبت نمی‌کنند و یا حرکات خارق‌العاده انجام نمی‌دهند. در این فیلم، حیوانات می‌توانند به‌خودی‌خود مورد عشق و قدردانی قرار گیرند؛ و این خود تجربه‌ای ارزشمند از فیلم اسب نقره‌ای را رقم می‌زند.