نون برها

سریال نان‌آوران ماجراهای دو دوست صمیمی و شریک تجاری به نام‌های سوی‌سوی (با صدای رابی دیموند) و بوه‌دوس (با صدای اریک باوزا) را دنبال می‌کند که در سیاره خودشان، پاندجیا، با ون پرنده‌شان، نان‌های داغ را به مشتریان می‌رسانند. مسیر روزانه این دو اردک ماجراجو هیچ‌وقت خسته‌کننده نیست و با شخصیت‌های بزرگ و شور زندگی‌شان، هرگز نمی‌توان حدس زد که سفرشان به کجا ختم می‌شود و چه اتفاقاتی ممکن است برایشان بیفتد. خوشبختانه آن‌ها می‌توانند با «ارتقا» خودشان، از هر موقعیتی که گیر کرده‌اند، خارج شوند و مربی درستکاری به نام نان‌ساز دارند که همیشه آماده است تا به آن‌ها مشاوره بدهد و نان تازه بدهد، اگر طرفداران بزرگش به آن نیاز داشته باشند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد هدف این نمایش صحبت کنند. آیا در این داستان پیامی وجود دارد؟ آیا این داستان بازتابی از واقعیت است؟ آیا سرگرمی‌ها همیشه باید چیزی به شما بیاموزند تا ارزشمند باشند؟
• بچه‌ها: آیا شوخی‌های توالت‌محور برنامه را خنده‌دار می‌دانید؟ آیا ممکن است برای کسی توهین‌آمیز باشد؟ آیا دشوار است که مرز بین محتوای خنده‌دار و محتوایی که کمی از حد می‌گذرد را مشخص کنیم؟
• از کجا فکر می‌کنید سازندگان این نمایش به این ایده برای این شخصیت‌ها رسیدند؟ بچه‌ها: اگر یک نمایش طراحی می‌کردید، شخصیت‌هایش چطور بودند؟ چه ماجراجویی‌هایی داشتند؟

والدین باید بدانند که سریال Breadwinners پر از شخصیت‌های رنگارنگ و موقعیت‌های عجیب و غریب است که بچه‌ها از آن لذت می‌برند، اما همچنین شامل مقدار زیادی آشفتگی و شوخی‌های دستشویی فراگیر است که والدین ممکن است از آن خوششان نیاید. شخصیت‌های اصلی در مورد باسن خود صحبت می‌کنند و به طور مکرر در مورد آن شوخی می‌کنند، و می‌توانند باسن خود را "ارتقا" دهند تا از آن به عنوان سلاح استفاده کنند، و با گونه‌های چاق خود به دشمنان خود مشت بزنند. باد شکم زدن نیز محبوب است و منبع خنده‌های زیادی است. انتظار برخی کلیشه‌های نژادی ملایم در ظاهر و گفتگوی شخصیت‌ها را داشته باشید، که قصد توهین ندارند، و مقدار زیادی خطر به سبک کارتونی. در نهایت، این سریال خلاقانه شامل تعداد زیادی صحنه‌ها و صداها است که بچه‌ها از آن لذت می‌برند، اما اگر به دنبال محتوای معناداری در سرگرمی آنها هستید، در اینجا چیزی پیدا نخواهید کرد.

برادویینرز به شدت به شوخی‌های مربوط به گاز گرفتن و باد شکم متکی است تا توجه بچه‌ها را در ۳۰ دقیقه داستان‌های عجیب و غریب و رژه شخصیت‌های عجیب حفظ کند. دوستی زوج پویا و این واقعیت که هیچ کدام در هیچ یک از اشتباهاتشان دیگری را تنها نمی‌گذارند، تا حدی ارزشمند است، اما به نظر می‌رسد این نوع محتوا بیشتر یک محصول جانبی خوش‌شانس است تا پیام مورد نظر یک برنامه‌ای که در آن احمق بودن و کمدی فیزیکی بر همه چیز حاکم است.یکی از نقاط قوت این نمایش، شوخی‌های بامزه و مرتبط با نان است، از جمله ضربه «نان‌پنچ» به یک بدذات تا خداحافظی با صدای بلند و گفتن «تا یِستای دیگر!» برخلاف شوخی‌های تکراری و قدیمی، این شوخی‌ها هرگز کهنه نمی‌شوند، اما ممکن است برای کودکان خنده‌دار نباشند.