صنعت

INDUSTRY داستان پنج فارغ‌التحصیل دانشگاهی را دنبال می‌کند که در دنیای بی‌رحم بانکداری سرمایه‌گذاری کارآموزی می‌کنند. در مصاحبه‌های آن‌ها در شرکت خیالی پیرپونت اند کو در لندن، با هارپر (میهالا هرولد) آشنا می‌شویم، یک آمریکایی که از یک مدرسه معتبر فارغ‌التحصیل نشده (و بعداً متوجه می‌شویم که حتی فارغ‌التحصیل نشده است) اما ضریب هوشی خود را در رزومه‌اش ذکر کرده است. او توضیح می‌دهد که به نظر من میانگین بودن توسط والدینی که معلم خصوصی استخدام می‌کنند، به خوبی پنهان می‌شود. من به تنهایی اینجا هستم. چهار کارآموز دیگر هری (نابهان ریزوان)، یاسمین ثروتمند (ماریسا ابلا)، گاس طرفدار تاچر (دیوید جانسون) و رابرت (هری لوت) هستند که هدف شوخی‌های مبتنی بر طبقه اجتماعی معامله‌گران قرار می‌گیرد. در پایان کارآموزی شش ماهه، نیمی از آن‌ها اخراج خواهند شد. بازی‌ها را شروع کنید!

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد طمع صحبت کنند. طمع چگونه در اینجا به عنوان یک موضوع مطرح می‌شود؟ آیا امکان دارد کسب‌وکارها بدون طمع‌ورزی فعالیت کنند؟
• شخصیت‌ها چگونه با مصرف الکل و مواد مخدر برخورد می‌کنند؟ آیا به نظر می‌رسد از این کار لذت می‌برند؟ آیا این نمایش این کارها را جذاب نشان می‌دهد؟ عواقب واقعی مصرف بیش از حد الکل، سیگار کشیدن یا مصرف مواد مخدر چیست؟
• چرا فیلم‌ها و نمایش‌هایی که در مورد صنعت مالی هستند اغلب حسی از تباهی را به بیننده القا می‌کنند؟ تا چه حد فکر می‌کنید این صنعت در فیلم‌ها و نمایش‌ها به صنعت بانکداری واقعی شباهت دارد؟

والدین باید بدانند که Industry یک درام است که بر روی پنج فارغ‌التحصیل جدید تمرکز دارد که در بانک سرمایه‌گذاری خیالی Pierpont & Co در لندن استخدام شده‌اند. این شرکت و برنامه دارای یک فلسفه «سخت کار کن، سخت‌تر بازی کن» است -- نوشیدن الکل به مقدار زیاد بعد از کار، مصرف قرص برای بیدار ماندن، مصرف مواد مخدر و روابط جنسی اتفاقی در آن عادی است. الفاظ رکیک به وفور استفاده می‌شود و شامل کلمات «فاک»، «شیت» و «کات» است. همچنین سکس دهانی، خودارضایی و برهنه‌ی کامل مردانه در آن نمایش داده می‌شود. صنعت مالی به عنوان یک صنعت رقابتی و (اسپویلر!) مرگبار به تصویر کشیده شده است، اما به دلیل پول درگیر در آن، هم برای افراد با ارتباطات خوب و هم برای افراد خودساخته، جذاب است.

پنج فارغ‌التحصیل جاه‌طلب را در یک بانک سرمایه‌گذاری در لندن قرار دهید، با الکل، مواد مخدر، و روابط جنسی ترکیب کنید، و چه چیزی به دست می‌آورید؟ یک نمایش که ممکن است ارزش وقت گذاشتن را داشته باشد (اگر نوجوان بزرگسال یا بزرگسال باشید). خالقان سریال Industry، میکی دان و کنراد کی، که هر دو بعد از کالج در بانکداری سرمایه‌گذاری کار کرده‌اند، در مورد چیزی که می‌دانند نوشته‌اند (و اصطلاحات بانکی زیادی وجود دارد که این موضوع را ثابت می‌کند)، اما آنها مجبور شدند درام را افزایش دهند تا سریال برای بازار جذاب‌تر شود. به همین دلیل، توسعه شخصیت‌ها تحت تاثیر حجم زیاد داستان قرار می‌گیرد.در قسمت آزمایشی (به کارگردانی لنا دانهم)، ما عمدتاً هارپر آمریکایی را دنبال می‌کنیم که از یک برخورد «می‌تو» با یک مشتری زن عبور می‌کند و در نهایت به پیروزی می‌رسد - مربی او، اریک (کن لئونگ) او را «قاتل جهانی» می‌نامد - و در یک سوئیت با چشم‌اندازی از لندن جشن می‌گیرند. یکی از شخصیت‌ها به قدری به موفقیت متعهد است که ۲۴ ساعته در دفتر می‌ماند و عمدتاً با ردبول و آمفتامین‌ها تغذیه می‌شود - روالی که در نهایت هزینه‌بر است. صنعت پیش‌زمینه‌ای امیدوارکننده و بازیگرانی متنوع و تأثیرگذار دارد، اگرچه نحوه پرداختن به مسائل نژادی و طبقاتی کمی کلیشه‌ای است. در یک صحنه، هارپر، زنی سیاه‌پوست، صحبت‌های همکارانش را در مورد خودش می‌شنود («آیا رقابت با داستان این دختر غیرممکن نیست؟») در حالی که در توالت است. آیا ما تا به حال یاد نگرفته‌ایم که در توالت چنین صحبت‌هایی نکنیم؟