توسکانی

تئو (آندرس ماتسن) سرآشپز نابغه‌ای است که به سرعت از کوره در می‌رود. او با آشپزهای زیردست، حامی ثروتمند، مدیر با سابقه و حتی با خودش مشکل دارد. او به یک تلنگر نیاز دارد تا از این حالت عصبی و انزوا خارج شود. و مرگ پدرش، سرآشپز ساکن توسکانی، این تلنگر را به او می‌دهد. تئو به اجبار به زمین‌های کشاورزی، رستوران و مسافرخانه پدرش در توسکانی می‌رود تا هرچه سریع‌تر این ملک فرسوده را بفروشد. اما او عاشق سوفیا (کریستیانا دل‌آنا) می‌شود، دوست دوران کودکی که پدرش او را به فرزندی قبول کرده بود. رستوران وضعیت خوبی ندارد و او قبول می‌کند تا مراسم عروسی سوفیا را در آنجا برگزار کند. هم برای تحت تاثیر قرار دادن سوفیا و هم برای نشان دادن پتانسیل ملک به عنوان یک مجتمع هتل-رستوران به یک خریدار مشتاق. سوفیا هم به نظر می‌رسد که تحت تاثیر قرار گرفته است، اما با این حال با اکراه به عروسی با دامادش که از این موضوع خبر ندارد، رضایت می‌دهد. آیا تئو به دانمارک برمی‌گردد و هرگز به گذشته بر نمی‌گردد؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دشواری‌های فراتر رفتن از آسیب‌های دوران کودکی صحبت کنند. فیلم چه چیزی را به عنوان عامل خشم تئو نسبت به پدرش نشان می‌دهد؟
• این فیلم در مقایسه با فیلم‌های دیگر در مورد سرآشپزهای بداخلاق چگونه است؟
• فیلم در مورد خلاقیت چه می‌گوید؟

والدین باید بدانند که توسکانی، درام دانمارکی-ایتالیایی ۲۰۲۲، داستان سرآشپز دانمارکی با استعداد و برنده جوایز را روایت می‌کند که از خشم و برتری گذشته خود عبور می‌کند و به سمت شایستگی و پذیرش قدم برمی‌دارد. این تغییر با ارثیه‌ای آغاز می‌شود که او را به منطقه توسکانی دوران کودکی‌اش بازمی‌گرداند. بزرگسالان در فیلم می‌بوسند و الکل می‌نوشند. مردی به دلیل بوسیدن همسرش، مرد دیگری را می‌زند. در فیلم از کلمات فحش و ناسزا استفاده شده است. این فیلم به زبان‌های دانمارکی و ایتالیایی و با زیرنویس انگلیسی است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

توسکانی به عنوان یک افزودنی دیگر به ژانر رو به رشد فیلم‌های آشپزهای بداخلاق، چیزی شاعرانه و فصیح در آنچه که گفته نشده ارائه می‌کند. مشخص نیست که آیا همه فضاهای خالی پر نشده در این فیلم، هنری و عمدی هستند یا فقط اتفاقی. و این سوال بی‌پاسخ در طول لحظات کسل‌کننده فیلم بالا می‌آید. شاید این یک نبوغ باشد که به ما اجازه می‌دهد تا این همه ناشناخته‌ها را خودمان پر کنیم، یا شاید هیچ‌کدام از افرادی که در فیلم کار می‌کردند نتوانستند کلمات یا اقداماتی را پیدا کنند که بتواند همه چیز را واضح‌تر اما به همان اندازه تاثیرگذار کند.داستان چطور تمام می‌شود؟ واقعاً نمی‌دانیم. چرا آشپز رستوران دانمارکی شیک و بزرگ شهری خود را رها می‌کند و به مزرعه‌ای سرسبز در توسکانی می‌رود؟ در مورد این هم مطمئن نیستیم. اما چیزی که می‌دانیم این است که تئو به نظر شادتر، بازتر، تشویق‌کننده‌تر نسبت به شاگردانش و به طور کلی مهربان‌تر و راحت‌تر با خودش است. این نمی‌تواند بد باشد.