نفس کشیدن

سه سال پس از آنکه زمین از اکسیژن تهی می‌شود، مایا (جنیفر هادسون) و دخترش زورا (کوونژان والیس) در پناهگاه بروکلین خود به لطف ژنراتور اکسیژن ساخته شده توسط شوهر و پدرشان داریوس (کامن) در حال زندگی هستند. دو ماه پس از ناپدید شدن داریوس، سه غریبه مسلح ظاهر می‌شوند و ادعا می‌کنند همکاران کاری او هستند و التماس می‌کنند که به داخل پناهگاه راه داده شوند تا بتوانند ژنراتور را بررسی و از آن برای نجات جامعه خودشان یاد بگیرند. مایا و زورا باید تصمیم بگیرند که آیا برای کمک به آنها، جان خود را به خطر بیندازند یا خیر.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تاثیر خشونت در فیلم نفس عمیق صحبت کنند. آیا داستان به همان اندازه قدرتمند بود اگر خشونت کمتری داشت؟ چطور آن را با آنچه در تریلرهای دیگر دیده‌اید مقایسه می‌کنید؟
• در مورد آمادگی برای فاجعه چه نظری دارید؟ آیا می‌توان بیش از حد آماده بود؟ اگر این‌طور است، این چه معنایی دارد؟
• چرا این یک روایت توانمندساز سیاه‌پوست است؟ چرا تنوع در نمایش رسانه‌ای مهم است؟
• چگونه خانواده شجاعت، استقامت و کار تیمی را برای بقا نشان می‌دهد؟ غریبه‌ها چگونه سعی می‌کنند به مهربانی مایا و زورا نفوذ کنند؟ به نظر شما اگر مایا اجازه ورود آن‌ها را می‌داد چه اتفاقی می‌افتاد؟
• درباره وضعیت فعلی اکوسیستم خود صحبت کنیم. برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی چه کاری می‌توانیم انجام دهیم؟

والدین باید بدانند که فیلم «تنفس» یک فیلم اکشن نابرابر و پادآرمان‌شهری است که حول محور یک خانواده سیاه‌پوست نزدیک، مهربان و ماهر در رشته‌های STEM می‌چرخد که باید از مهاجمان دفاع کنند. این داستان فواید آموزش خوب، آمادگی و کار تیمی را نشان می‌دهد. یک مادر و دختر نوجوانش (با بازی جنیفر هادسون و کوئونژانه والیس) در مبارزه با مهاجمان که توسط یک مهندس زن باهوش (با بازی میلا یوویچ) رهبری می‌شوند، اتحاد می‌یابند. با بی‌اعتمادی و ناامیدی بالا، اوضاع خشن می‌شود و درگیری‌های فیزیکی و تیراندازی زیادی وجود دارد. همه اسلحه دارند (حتی مسلسل)، از جمله نوجوان، و شخصیت‌ها زخمی و کشته می‌شوند، با شکوه خونین. زبان تند و تیز از کلمات «shit» و «fuck» تا «bitch» و «goddammit» و استفاده تعجبی از «Jesus Christ» متغیر است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این تریلر، اگرچه خیلی خوب نیست، فلسفه پیشاهنگی و مالکوم ایکس را با هم ترکیب می‌کند تا بر اهمیت آموزش و آمادگی تأکید کند. (به عبارت دیگر، بریس فیلمی است که آماده‌سازان قیامت منتظرش بودند.)در حالی که مفهوم فیلم محکم و فیلمبرداری آن غنی است، اما چیزی درست نیست. انتخاب داستان و شخصیت‌ها چندان منطقی به نظر نمی‌رسد. صحنه‌های تیراندازی مضحک از اعتبار فیلم می‌کاهد. و دیالوگ‌ها به نظر می‌رسد بداهه است—نه به این دلیل که باهوشانه است، بلکه به این دلیل که فیلمنامه کار نمی‌کند. بازیگران رزومه‌های محکمی دارند، اما در اینجا به حال خود رها شده‌اند. این خیلی بد است، زیرا پیام فیلم نفس گیر مهم است: اگر واقعاً به بچه‌هایمان اهمیت می‌دهیم، باید از همین حالا از سیاره برای آنها مراقبت کنیم، به جای اینکه سعی کنیم بعد از اینکه خیلی دیر شد از آنها محافظت کنیم.