یک مسیر

فردی (کولسن بیکر) در جریان یک سرقت نافرجام مورد اصابت گلوله به شکم قرار می‌گیرد. اکنون در حال فرار از رئیس مافیا، ویک (دریا د متئو) است. او با یک کیف پر از پول و کوکائین سوار اتوبوس می‌شود. به تلفن خود پناه می‌برد و به‌طور جنون‌آمیزی سعی می‌کند از شریکش (لوئیس دا سیلوا جونیور) و حتی از پدرش (کوین بیکن) که از او دور شده است، کمک بگیرد. در همین حال، یکی از مسافران اتوبوس، ریچل (استورم رید)، از فردی می‌خواهد تلفن او را قرض بگیرد. او متوجه می‌شود که ریچل قرار است با مردی که در اینترنت ملاقات کرده است، ملاقات کند، بدون اینکه نام واقعی او را بداند یا حتی بداند چه شکلی است. ویل (تراوویس فیمِل)، کارگر اجتماعی، این مکالمه را می‌شنود و سعی می‌کند فرد را متقاعد کند با ریچل ارتباط برقرار کند تا او را از ملاقات منصرف کند. در همین حال، فردی خون زیادی از دست داده و شروع به دیدن چیزهایی می‌کند. با تعقیب بیشتر دنیای زیرزمینی جنایتکاران و با کم شدن وقت، فردی باید به اقدامات شدید متوسل شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم One Way صحبت کنند. این موضوع چه احساسی در شما ایجاد کرد؟ آیا هیجان‌انگیز بود؟ شوک‌آور؟ فیلم برای رسیدن به این تاثیر چه چیزی را نشان داد یا نشان نداد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• چگونه مواد مخدر، الکل و سیگار به تصویر کشیده می‌شوند؟ آیا آنها جذاب و فریبنده به نظر می‌رسند؟ آیا پیامدهایی وجود دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• فیلم چه چیزی را در مورد وضعیت دختری که در معرض شکارچی قرار گرفته است، آشکار می‌کند؟ آیا دختر در خطر است؟ چگونه چنین وضعیتی به وجود می‌آید؟ چگونه می‌توان از آن پیشگیری کرد؟
• فردی برای رسیدن به اهداف ارزشمند، کارهایی بسیار بد انجام می‌دهد. آیا او قهرمان است؟ ستودنی است؟ آیا او یک ضدقهرمان است؟ این موضوع چه معنایی دارد؟

والدین باید بدانند که One Way یک فیلم هیجانی در مورد یک مجرم کوچک (Colson "Machine Gun Kelly" Baker) است که بعد از یک سرقت نافرجام با یک زخم گلوله و یک کیف پر از پول و مواد مخدر سوار اتوبوس می‌شود. انتظار خشونت‌های گرافیکی را داشته باشید، با خون فراوان: لکه‌ها، زخم‌ها و خون‌ریزی. اسلحه و شلیک، مشت زدن و کتک زدن، یک دختر نوجوان که احتمالا در خطر است، و یک مرد شکارچی که او را هدف قرار داده است. (نیت او، چه خشونت‌آمیز و چه جنسی، آشکار نمی‌شود.) شخصیت‌ها مواد مخدر می‌فروشند و کوکائین مصرف می‌کنند، آبجو می‌نوشند، ویسکی می‌خورند و سیگار می‌کشند. شخصیت اصلی کوکائین را استنشاق می‌کند تا از بیهوش شدن جلوگیری کند. زبان فیلم نیز قوی است و از کلمات "f--k"، "s--t"، "a--hole"، "goddamn" و موارد مشابه استفاده می‌شود. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

بیکر در اینجا عملکردی نسبتاً هماهنگ ارائه می‌دهد، اما متأسفانه این فیلم مهیج نتوانسته تعادلی رضایت‌بخش بین عناصر مختلف داستان ایجاد کند و حس تعلیق چندانی را به بیننده منتقل نمی‌کند. بیکر (که به‌عنوان هنرمند ضبط موسیقی با نام ماشین گان کلی نیز شناخته می‌شود) در بیشتر اوقات در فیلم «وان وی» حضور دارد و به‌خوبی رنج و استرس را منتقل می‌کند، با عرق فراوان و تلاش برای برقراری گفتگوهای کوتاه و آهسته از طریق تلفن خونی‌اش. این فیلم مهیج که تقریباً به‌طور کامل در یک اتوبوس اتفاق می‌افتد و در هر توقف با دردسری جدید روبرو می‌شود، ایده‌ای مناسب برای یک فیلم پرتنش و هیجان‌انگیز به نظر می‌رسد. اما این فیلم تا حدودی ساکن است؛ فیزیک، حرکت و فضای موقعیت به‌طور خاص مورد استفاده قرار نگرفته‌اند، برخلاف فیلم‌هایی مانند «سرعت» یا «کرِنک». (شاید مقصر این امر فیلمبرداری با دوربین لرزان باشد.) فیلم به نظر می‌رسد به صندلی خود چسبیده و مانند فردی، قادر به حرکت واقعی نیست.علاوه بر این، هر زمان که داستان از پرواز فردی به گرفتاری ریچل تغییر می‌کند، اجباری به نظر می‌رسد. فردی خودمحور به نظر می‌رسد و اخلاق چندانی ندارد، بنابراین وقتی سعی می‌کند بهترین کار را برای هم‌مسافرش انجام دهد، غیرطبیعی به نظر می‌رسد. به همین ترتیب، فیلمنامه دو داستان را به هم متصل نمی‌کند (تنها نقطه اتصال در انتهای فیلم است و تصادفی است). با گیج‌تر و سرگیجه‌دارتر شدن فردی، مشارکت او کمتر منطقی به نظر می‌رسد. با این حال، حتی بدون اتفاق دیگری در فیلم، بازیگرانی مانند رید و بیکن لحظاتی برای درخشش پیدا می‌کنند. اما حیف است که شخصیت شرور ویک دی متئو کوتاه است؛ در صحنه‌های اندکش، او به‌طور ترسناکی خونسرد است و شاید دیدن بیشتر او جالب بود.