سازنده

در فیلم "بنّا"، وایل (با بازی آرون اکهارت) یک جاسوس سابق سیا است که اکنون به‌عنوان یک بنّا کار می‌کند. مردی به نام رادک (با بازی کلیفتون کالینز جونیور) در یونان ظاهر می‌شود، روزنامه‌نگارانی را به قتل می‌رساند و تهدید می‌کند که یک پرونده فوق محرمانه درباره فعالیت‌های غیرقانونی سیا در آنجا را فاش خواهد کرد. تصور می‌شد که رادک مرده است و وایل او را فرستاده بود. بنابراین، رئیس سابق وایل (با بازی تیم بلیک نلسون) او را به خدمت فرا می‌خواند و به همراه کیت (با بازی نینا دوبرف) که محل اقامت رادک را کشف کرده بود، به مأموریتی در یونان اعزام می‌کند. وایل پس از رسیدن به یونان، با یک رابط قدیمی (با بازی الیور ترونوا) تماس برقرار می‌کند و یک داستان پوشش جدید برای آنها ترتیب می‌دهد. اما هرچه وایل و کیت بیشتر پیش می‌روند، خشونت بیشتری آزاد می‌شود و رادک همچنان به‌قدرت گذشته غیرقابل دسترس به نظر می‌رسد.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره خشونت موجود در فیلم "آجرچین" صحبت کنند. دیدن این صحنه‌ها چه حسی به شما داد؟ آیا هیجان‌انگیز یا شوکه‌کننده بود؟ فیلم چه چیزهایی را نشان داد یا پنهان کرد تا این اثر را ایجاد کند؟ چرا این موضوع مهم است؟
• این فیلم چه دیدگاهی نسبت به زنان دارد؟ آیا آنها را قوی و دارای اراده نشان می‌دهد؟
• ماگافین" چیست؟ چگونه در این داستان از آن استفاده شده است؟
• آیا در این فیلم، نمایش‌های متنوع و مثبتی دیدید؟ در مورد کلیشه‌ها چه طور؟
• جاذبه داستان‌های جاسوسی چیست؟ چه داستان‌های جاسوسی دیگری می‌شناسید؟ معمولا چه ویژگی‌های مشترکی دارند؟

والدین باید بدانند که "آجرچین" یک فیلم اکشن-هیجان‌انگیز کلیشه‌ای درباره‌ی جاسوسان سیا است که به دنبال یک فراری هستند که اطلاعاتی دارد که می‌تواند ایالات متحده را نابود کند. بزرگ‌ترین مسئله این فیلم خشونت است که شامل تعداد زیادی اسلحه و تیراندازی (گاهی کشنده)، مبارزه، زخم‌های خونین و مرگ می‌شود. افراد به دیوار آجری کوبیده می‌شوند، با چکش‌های سنگین، شیشه‌های نوشیدنی، لوله‌های فلزی و غیره مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند و خفه می‌شوند. اندام‌ها شکسته می‌شوند، خودروها تصادف می‌کنند، انفجار‌های بزرگی رخ می‌دهد و موارد دیگر. زنی را گوشه‌ی صورت می‌زنند، از میان قفسه‌ی کتاب هلش می‌دهند و بیهوش می‌شود. الفاظ زشت به صورت پراکنده در فیلم استفاده می‌شود، مانند "لعنتی"، "کثافت"، "احمق"، "پسر لعنتی"، "احمق"، "جهنم" و "احمق". همچنین صحنه‌هایی از بوسیدن و رقص رمانتیک وجود دارد و زنانی که لباس‌های کمی به تن دارند، در یک بار در یک کلوپ شبانه می‌رقصند. در کلوپ‌های شبانه، افراد در پس‌زمینه سیگار و مشروبات الکلی مصرف می‌کنند و همچنین نوشیدن مشروبات الکلی در جمع نیز دیده می‌شود. یکی از شخصیت‌ها یک کیسه مواد مخدر بیرون می‌آورد که در نهایت مشخص می‌شود دارو برای سگ است.

این فیلم اکشن-هیجان‌انگیز که بین کلیشه‌ای مطلق و احمقانه بودن در نوسان است، مانند نسخه‌ی درجه‌دو فیلم‌های دهه‌ی ۱۹۹۰ است؛ پر از بحث و جدل، تک‌گویی‌های کوتاه و کلیشه‌های داستانی تکراری است. اگر فقط فیلم‌نامه‌نویس در این فیلم کمی خودآگاهی یا حس شوخ‌طبعی داشت، شاید موفق بود. اما بازی سرد و سخت اک‌هارت در نقش اصلی آن را بسیار جدی نشان می‌دهد. (شاید انتخاب جیسون استاتهام بهتر بود.) تمام عناصر داستان کهنه و واضح هستند، از مک‌گافین (پرونده‌ی محرمانه‌ای که می‌تواند کل ایالات متحده را نابود کند) تا "مردی که هر چیزی می‌تواند برایت فراهم کند" و صحنه‌های مبارزه‌ی زیادی که به‌زور در داستان گنجانده شده‌اند. حتی یکی از شخصیت‌ها خط کلیشه‌ای "ما قرار دادیم!" را بیان می‌کند.شاید توهین‌آمیزترین بخش فیلم، جفت شدن وایل و کیت باشد. او بلافاصله او را ضعیف و ناتوان برای خدمت در میدان می‌بیند، در حالی که کیت به‌طور عجیبی در نهایت به او علاقه‌مند می‌شود. بحث‌های قابل پیش‌بینی آنها بر سر این است که او می‌خواهد کارها را طبق کتاب انجام دهد در حالی که وایل می‌خواهد کارها را «به روش خودش» انجام دهد؛ حتی اجازه نمی‌دهد کیت ماشین رانندگی کند. این فیلم به کارگردانی رنی هارلین است که در دهه ۱۹۹۰ چند فیلم پرفروش داشت—از جمله «سخت‌تر از سخت ۲» و «لبه پرتگاه»—و شاید هنوز سعی دارد فرمول برنده سابق خود را کپی کند؟ احمقانه‌ترین ایده، ایده «بنّا» است. وایل اصرار دارد که ابزارش را همه‌جا با خود ببرد، که این امکان را به او می‌دهد تا با یک ماله دو مزدور را بکشد، اما همچنین به او این امکان را می‌دهد که—جدی است—شواهدی را که در یک شومینه آجری پنهان شده بود، پیدا کند. در نهایت، فیلم «بنّا» احمقانه‌تر از یک مشت ابزار است.