پنلوپه

پنلوپه یک مجموعه درام در مورد دختری ۱۶ ساله است که ناگهان خانواده‌اش را ترک می‌کند و سفری را برای شناخت خود آغاز می‌کند. او به سرعت به یک فروشگاه محلی می‌رود تا وسایل کمپینگ بخرد، سپس خدمات مکان‌یاب تلفن همراهش را خاموش می‌کند و یک یادداشت صوتی برای مادرش می‌فرستد و می‌گوید که فرار نمی‌کند، بلکه به سمت چیزی می‌دود. او سوار یک قطار باری می‌شود و در نهایت در یک جنگل ملی در شمال غربی اقیانوس آرام فرود می‌آید. او مخفیانه وارد جنگل می‌شود، بدون اینکه ۸۰ دلار هزینه‌ای که نگهبان پارک می‌گوید برای کمپینگ لازم است را بپردازد، و عمیقاً در جنگل ناپدید می‌شود تا از زمین و طبیعت زندگی کند. در هشت قسمت نیم‌ساعته، ما تلاش‌های او را برای روشن کردن آتش، برپایی کمپ و حفظ سلامت جسمی و روحی‌اش دنبال می‌کنیم.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد چیزی که الهام‌بخش تصمیم پنه‌لوپه برای سفر مستقلش شد، صحبت کنند. ظاهراً او خانواده‌ای مهربان و زندگی نسبتاً مرفهی داشت، پس چه چیزی او را به ترک آن واداشت؟ آیا به نظر می‌رسد او چیزی را که در جستجویش بود، پیدا کرد؟
• چقدر فکر می‌کنید این سریال در به تصویر کشیدن زندگی خارج از شبکه واقع‌گرایانه است؟ پنه‌لوپه چطور خود را با محیط اطرافش وفق می‌دهد؟ فکر می‌کنید در شرایط مشابه چطور می‌توانید از پس امور بربیایید؟

والدین باید بدانند که پنه‌لوپه یک درام هشت قسمتی نوجوانانه است که توسط فیلمسازان مستقل مارک دوپلاس (نمایش صبحگاهی) و مل اسلین (زیست‌کره) ساخته شده است. مگان استات (آتش‌های کوچک همه‌جا) در نقش نوجوانی به نام پنه‌لوپه بازی می‌کند که تلاش می‌کند به تنهایی و بدون ارتباط با دنیای خارج در یک جنگل ملی زندگی کند. انتظار برخی از برخوردهای ترسناک با حیوانات وحشی (یکی از آن‌ها به حمله‌ای منجر می‌شود که در آن پنه‌لوپه زخمی می‌شود) و لحظاتی که پنه‌لوپه گرسنه، تشنه و در محاصره باران و برف است را داشته باشید. او از آنچه شکار می‌کند تغذیه می‌کند، بنابراین لحظاتی خونی وجود دارد که او گوشت را تکه‌تکه می‌کند یا ماهی را تمیز می‌کند. همچنین کمی بوسیدن وجود دارد و زمانی که اوضاع مطابق میل پنه‌لوپه پیش نمی‌رود، الفاظ زشت (لعنتی، احمق) به کار می‌رود.

ممکن است نوجوانان با جستجوی شخصیت اصلی برای یافتن خود ارتباط برقرار کنند، در حالی که بزرگسالان با دیدن نوجوانی آسیب‌پذیر و آماده‌نشده که خطرهای پی‌درپی را می‌پذیرد، وحشت خواهند کرد — و لحظات تهدیدکننده‌ی زندگی وجود دارد. تعلیق عدم باور هنگام تماشای پنلوپه لازم است، و امید می‌رود که بچه‌های دیگر این نمایش را نبینند و استنباط نکنند که آنها هم شانس مشابهی برای زنده ماندن با بلوط‌ها و یک کیسه زیپ‌لاک به‌سرعت رو به کاهش پر از جو دوسر خواهند داشت. با این حال، جاذبه‌ی مدیتیشن در دیدن یک قسمت کامل که بر تلاش‌های دردناک دختر برای گرفتن ماهی یا ساختن کلبه‌ای موقتی از الوار تمرکز دارد، وجود دارد. پنلوپه ممکن است در ابتدا با رفتار ساده‌لوحانه و آغوش درختانش (یک استعاره نیست، او واقعاً درختان را در آغوش می‌گیرد و با آنها صحبت می‌کند) شما را ناامید کند، اما بازیگر مگان استات با بازی درخشانش، عزم و صبر او را به‌خوبی به تصویر می‌کشد و نمی‌توانید جلوی خودتان را بگیرید و حتی برایش دعا کنید. این مجموعه شاید به‌اندازه‌ای که فکر می‌کند عمیق نباشد، اما تماشای منحصر به فرد و خوبی برای کسانی است که در حال تأمل هستند.