کولی

جیپسی در دفتر مشاوره دکتر ژان هالوی (با بازی نائومی واتس) شروع می‌شود، در حالی که با دلسوزی به شکایات بیمارانش گوش می‌دهد. اما به زودی، جنبه دیگری از شخصیت او را می‌بینیم. او به طور پنهانی با دوست دختر سابق یکی از بیمارانش (با بازی سوفی کوکسون) درگیر می‌شود و خود را به عنوان روزنامه‌نگاری به نام دایان معرفی می‌کند، تقریبا او را در کافه‌ای که در آن کار می‌کند تعقیب می‌کند و بعدا یک شب در کنسرتش مست ظاهر می‌شود. او بدون دلیل مشخصی در آرایشگاه دختر یکی از بیمارانش ظاهر می‌شود. به شوهرش دروغ می‌گوید (که از جذابیت منشی شوهرش برای او نگران است)، در مورد دخترش که احتمالا ترنس است نگران است، و به نظر می‌رسد هر وقت خارج از دفتر است، نوشیدنی الکلی یا قرصی در دست دارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد شخصیت اصلی در سریال «جِیپسی»، دکتر جین هالوی صحبت کنند. چه چیزی می‌تواند باعث شود شخصیتی به این شکل رفتار کند؟ اختلال شخصیتی ضداجتماعی به چه معناست؟
• درباره نوشیدن الکل در سریال جِیپسی صحبت کنید. این سریال نوشیدن الکل را در هر وعده غذایی، هر رویداد اجتماعی و هر لحظه پراسترس نشان می‌دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد صحبت درباره سوءمصرف الکل اینجا کلیک کنید.

والدین باید بدانند که سریال «جِیپسی» به بررسی تاثیر قدرتمند ذهن ناخودآگاه از طریق زندگی یک روان درمانگر آشفته می‌پردازد. دکتر جین هالوی (با بازی نائومی واتس) زندگی ظاهراً عادی دارد اما انگیزه پنهانی برای دستکاری مخفیانه زندگی بیمارانش دارد. هالوی در دفتر کارش به نظر روان درمانگرِ کامل می‌رسد، اما او تمایلات «خام، تاریک و شرم آور» دارد که او را به انجام کارهایی سوق می‌دهد که قطعاً در مرزهای اخلاق حرفه‌ای قرار ندارند. در این سریال صحنه‌های جنسی با برهنگی جزئی (سینه‌های عریان) و فحاشی فراوان، از جمله «فاک»، «شیت» و «داممیت» وجود دارد. انتظار نوشیدن الکل در جمع، مصرف/سوء مصرف داروهای تجویزی و سیگار کشیدن را داشته باشید.

اینکه داستان سریال پر از لحظات هیجان‌انگیز و تعلیق است، نمی‌تواند حس سرد و بی‌روح آن را بپوشاند. دکتر ژان هالوی در سریال «سیه‌چرده» نمونه‌ای از شخصیت‌های سادیست است. او در ظاهر زنی است کاملاً مناسب، با ظاهری آراسته، و در نقش همسر، مادر و متخصصی موفق ظاهر می‌شود. اما واقعیت تاریک و عمیق شخصیت او بعد از ساعات کاری نمایان می‌شود. مشکل اینجاست که بعدش چه؟ به نظر می‌رسد ژان با وجدانش درگیر نیست و هیچ کشمکشی درونی ندارد که در آن از خودش بپرسد آیا کار درستی انجام داده است یا نه. او بدون هیچ پشیمانی ظاهری، به‌طور کامل در رفتارهای بدش فرو می‌رود. چرا بینندگان باید به سادیستی اهمیت بدهند که به هیچ چیز اهمیت نمی‌دهد؟