فنجان چای

TEACUP داستان خانواده چنوِث را روایت می‌کند که در مزرعه‌ای در حومه ایالت جورجیا زندگی می‌کنند. والدین، جیمز (اسکات اسپیدمن) و مگی (یونون استراهوفسکی)، با ازدواجی دست و پنجه نرم می‌کنند که به‌تازگی به‌دلیل خیانت تنش‌زا شده است. در همین حین، همسایه‌ای به آن‌ها مراجعه می‌کند تا در مورد اسبش که در اصطبل شروع به وحشتناک شدن کرده و در این فرایند خود را خونین کرده است، کمک کند. اوضاع به‌سرعت در اطراف این زوج بدتر می‌شود، زیرا پسرشان آرلو ناپدید می‌شود و بعداً با آسیب و رفتاری عجیب ظاهر می‌شود. در همین حال، ماشین‌هایشان روشن نمی‌شود، برق قطع شده و هیچ‌کسی نمی‌تواند تلفن‌هایش را به کار بیندازد. خانواده چنوث و همسایگانشان با هم متحد می‌شوند تا سعی کنند از همه چیز سر در بیاورند، در همین حین، شخصیتی مرموز با ماسک گاز ظاهر می‌شود و به آن‌ها می‌گوید از خط آبی که روی زمین اطراف مزرعه اسپری کرده است عبور نکنند و به هیچ‌کسی اعتماد نکنند. وقتی یکی از آن‌ها توصیه غریبه را نادیده می‌گیرد و بدنش به برکه‌ای از گوشت منفجر و خونین تبدیل می‌شود، حس می‌کنیم اتفاقی بزرگ و عجیب در حال رخ دادن است، اما چه اتفاقی می‌تواند باشد؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد داستان‌های علمی تخیلی/ترسناک که در محیط‌های روستایی اتفاق می‌افتند، صحبت کنند. چه چیزی در مورد محیط‌های روستایی وجود دارد که باعث می‌شود این داستان‌ها به چنین داستان‌های پرتنشی تبدیل شوند؟
• دربارهٔ نحوهٔ نمایش بیگانگان در سریال تیکاپ صحبت کنید. این سریال چگونه از دیگر آثار با موضوع فرازمینی‌ها متمایز است؟ چه چیزی در داستان‌های «حملهٔ بیگانگان» جذاب است؟

والدین باید بدانند که تی‌کاپ یک مجموعه علمی-تخیلی/ترسناک است که بر اساس رمان استینگر اثر رابرت مک‌کامون ساخته شده و توسط جیمز وان، استاد ژانر وحشت مدرن (سازنده فیلم‌های اره، احضار و فراطبیعی) تهیه شده است. در این مجموعه از اسلحه و چاقو استفاده می‌شود و صحنه‌های خونین و عجیبی وجود دارد، مثل وقتی که روده‌ها و اسکلت شخصیتی از بدنش بیرون می‌زند. الفاظ زشتی هم شنیده می‌شود، مثل «bulls--t»، «f--k»، «hell» و «ass». همچنین زیرداستان‌هایی درباره‌ی عاشقی نوجوانان و خیانت زناشویی وجود دارد. یکی از اعضای خانواده به بیماری ام‌اس مبتلا است و برای مقابله با علائم بیماریش ماری‌جوآنا مصرف می‌کند. بزرگسالان در بارها و خانه مشروبات الکلی می‌نوشند و یک نوجوان از طرف یک بزرگسال به نوشیدن ویسکی تشویق می‌شود.

این یک داستان کسل‌کننده و کلیشه‌ای است که با ریتمی کشدار روایت می‌شود و هیچ جذابیتی ندارد. بازی‌های تیکاپ الهام‌بخش نیستند، اما احتمالا می‌توان مقصر را نویسندگی و کارگردانی دانست—آنها تنها جزئیاتی بسیار اندک در مورد شخصیت‌ها ارائه می‌دهند و هیچ دلیلی برای ما نمی‌آورند تا به این افراد اهمیت دهیم یا برایشان دلسوزی کنیم. این فیلم الهام زیادی از فیلم ۱۹۷۳ دیوانه‌ها از جورج آ. رومرو، اسطوره ژانر وحشت، گرفته است، درباره یک ویروس دست‌ساز که باعث جنون می‌شود و یک شهر کوچک را در بر می‌گیرد، تا جایی که حتی از تصاویر ماسک‌های گاز هم استفاده می‌کند. اما تیکاپ یادآور فیلم‌های جدیدتری مثل رنگی از فضا و از هم هست، اما در سرگرم کردن در همان سطح شکست می‌خورد. عجیب است که یک سریال پر از لحظات کثیف و تهوع‌آور و داستانی درباره حمله بیگانگان بتواند اینقدر کهنه و خسته‌کننده به نظر برسد، اما متاسفانه، این یکی خواب‌آور است.