جنگجو

در فیلم فایتر، خلبانان برتر جنگنده کشور به دلیل تهدیدات خطرناک، گرد هم می‌آیند تا یک نیروی ویژه به نام اژدهایان هوا تشکیل دهند. آیا اژدهایان موفق خواهند بود و آیا فرمانده اسکادران شمشیر پتی پاتانیا (هرتیک روشن) می‌تواند از گذشته تروماتیک خود عبور کند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم مبارز صحبت کنند. آیا آن را اغراق‌آمیز می‌دانید؟ آیا برخی انواع خشونت در رسانه‌ها تاثیر متفاوتی نسبت به بقیه دارند؟
• چگونه این فیلم شخصیت مینی را به تصویر کشید؟ آیا او به داستان کمک کرد یا نمایش او را مشکل‌ساز یافتید؟ چگونه می‌توانم نمایش‌های مثبت جنسیتی را در فیلم‌ها و تلویزیون پیدا کنم؟
• آیا قبل از این فیلم‌های بالیوودی زیادی دیده بودید؟ اگر بله، چطور بود؟ اگر نه، آیا الهام‌بخش شما برای تماشای بیشتر شد؟

والدین باید بدانند که فیلم Fighter یک درام اکشن بالیوودی است که داستان یک نیروی ویژه متشکل از خلبانان جنگنده را روایت می‌کند که با حملات و تهدیدات تروریستی مختلفی علیه هند مواجه می‌شوند. از سلاح‌هایی مانند بمب، نارنجک، موشک و اسلحه برای کشتار جمعی استفاده می‌شود. یک بمب‌گذاری انتحاری انفجار بزرگی ایجاد می‌کند که منجر به کشته و زخمی شدن بسیاری می‌شود. دو نفر به زنجیر بسته شده و به‌شدت کتک می‌خورند، و همچنین تصاویر گرافیکی از شکنجه وجود دارد. در درگیری‌های فیزیکی، افراد سیلی می‌خورند، لگد می‌خورند، با چاقو زخمی می‌شوند، خفه می‌شوند و به‌طور مکرر مشت می‌خورند. حرکات خطرناکی با هواپیما و ماشین انجام می‌شود. یکی از رهبران اسکادران توسط Deepika Padukone بازی می‌شود. اما به جای تمرکز بر این نمایش مثبت زنانه، فیلم عمدتاً او را به یک علاقه عشقی برای شخصیت مرکزی و همکارش، رهبر اسکادران، Shamsher "Patty" Pathania (Hrithik Roshan) تقلیل می‌دهد. این زوج با هم معاشقه و بوسیدن می‌کنند. شخصی سیگار برگ می‌کشد و شخصیت‌ها نیز الکل می‌نوشند. الفاظی مانند "s--t"، "bastard"، "bloody" و "hell" در فیلم به کار رفته است. این فیلم به زبان هندی است و زیرنویس انگلیسی در دسترس است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این فیلم اکشن بالیوودی، داستانی آشنا را در آسمان روایت می‌کند که اغلب در آثار سیدارت آناند، کارگردان، دیده می‌شود. فیلم Fighter تلاش می‌کند تا با شجاعت و قهرمان‌پروری خود بدرخشد، اما چیزی منحصر به فرد یا جالب توجه ندارد. این فیلم بیش از حد احساسی و تهاجمی است و در نهایت بسیار معمولی و کند و قابل پیش‌بینی می‌شود، به ویژه در طول مدت زمان نزدیک به سه ساعته‌اش. انتخاب دپیکا پادوکونه به عنوان یکی از رهبران اسکادران اژدهای هوایی، در ابتدا بسیار امیدوارکننده بود. اما به شخصیت او، مینا "مینی" راثور، فرصت چندانی داده نمی‌شود تا فراتر از حمایت نمادین از برابری جنسیتی و نقش او در یک عشق و عاشقی کلیشه‌ای در فیلم، برود. حتی سکانس‌های موسیقی و رقص، که از ارکان اصلی سینمای بالیوود هستند، به جای سرگرم‌کننده بودن، تصادفی و آزاردهنده به نظر می‌رسند.