واژه‌های ما تلاقی می‌کنند

پنج شرکت‌کننده نوجوان از سازمان غیرانتفاعی مستقر در لس‌آنجلس به نام Get Lit در این مستند معرفی می‌شوند. دانش‌آموزان شعرهای کلامی می‌نویسند و اجرا می‌کنند، احساسات خود را در مورد چالش‌های زندگی بیان می‌کنند، از سال آخر دبیرستان خود که به دلیل کووید تعطیل شد تا چالش‌های سلامت روان و موانع اجتماعی که با آن‌ها مواجه هستند. آن‌ها در خانه از خود فیلم می‌گیرند، زندگی روزمره خود را به اشتراک می‌گذارند، برخی در محله‌هایی که با خشونت فراوان مواجه هستند، و در مورد رویدادهای گذشته که بر آن‌ها تأثیر گذاشته و همچنین امیدهایشان برای آینده صحبت می‌کنند. آن‌ها همچنین برخی از شعرهای خود را اجرا می‌کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نشان دادن تاب‌آوری و پشتکار نوجوانان در برنامه «واژگان ما در برخورد» صحبت کنند. این ویژگی‌های شخصیتی چگونه در زندگی آنها مهم و تأثیرگذار بوده است؟ آیا می‌توانید مثال‌های مشخصی در این مورد ارائه دهید؟
• هدف از برنامه های «Get Lit» و برنامه های مشابه چیست؟ تاثیر این برنامه ها فراتر از این پنج نوجوان چه بوده است؟ برای کسب اطلاعات بیشتر به کجا می توان مراجعه کرد؟
• شما با داستان‌های زندگی افراد مختلف ارتباط برقرار کردید؟ به چه صورت؟ اگر نه، از شنیدن داستان‌هایشان چه چیزی یاد گرفتید؟ چطور می‌توانید از تجربیات و آموخته‌های آنها در زندگی خود استفاده کنید؟

والدین باید بدانند که نوجوانان موضوع مستند «واژه‌های ما با هم برخورد می‌کنند» در مورد موضوعات دشواری مانند مشکلات سلامت روان، افکار خودکشی، بدرفتاری والدین، سوء مصرف الکل و مواد مخدر، نژادپرستی و اولین تجربیات جنسی صحبت می‌کنند. گاهی اوقات هم فحش می‌دهند (s--t، damn، goddamn، hell، ass). از میان پنج دانش‌آموزی که در این مستند مورد بررسی قرار گرفته‌اند، سه نفر لاتین تبار و دو نفر سیاه‌پوست هستند. یکی از آنها به خودش به عنوان «queer» اشاره می‌کند و می‌گوید که والدینش او را نپذیرفته‌اند. دختری اولین تجربه جنسی خود را توصیف می‌کند، از جمله استفاده از کاندوم و خون. او در شعری از اولین بوسه و قاعدگی صحبت می‌کند. این پنج نفر استقامت و تاب‌آوری خود را نشان می‌دهند و در مورد اینکه چگونه نوشتن و اجرای شعر از طریق برنامه «Get Lit» اثرات درمانی داشته و به آنها احساس عشق، درک شدن، تایید شدن، حمایت شدن و در نهایت آسیب‌پذیری کمتر را داده است، صحبت می‌کنند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

شعر گفتاری توجه شنوندگان را جلب می‌کند و این فیلم درباره نوجوانان محروم که از طریق خروجی خلاقانه شعر، آرامش، شادی، ثبات و جامعه را پیدا می‌کنند، شایسته توجه شماست. اگر از اجرای شاعر آمندا گارمن در سن ۲۲ سالگی در مراسم تحلیف ریاست جمهوری ۲۰۲۰ تحت تأثیر قرار گرفتید، از اجراهای این جوانان و تجربیات زندگی‌شان متأثر خواهید شد. این مستند، کلمات ما برخورد می‌کنند، سعی در نوآوری ندارد؛ بلکه به نوجوانان اجازه می‌دهد تا داستان‌های خودشان را روایت کنند. این اتفاق عمدتا از طریق چک کردن روزانه دوربین‌ها در خانه‌هایشان صورت می‌گیرد، روشی که در میانه فیلمبرداری و با شروع قرنطینه به دلیل کووید، ضروری شد. هیجان‌انگیزترین لحظات فیلم زمانی است که نوجوانان لباس می‌پوشند و شعرهای پرشور و پرهیجان خود را در یک فضای سیاه خالی با نورپردازی صحنه‌ای دراماتیک بیان می‌کنند.فیلم از نظر زیبایی‌شناسی شادابی کمی ضعف دارد، اما این ضعف را با داستان‌های دست اول و صادقانه‌ی سوژه‌هایش جبران می‌کند. هر پنج نوجوان فیلم با مشکلاتی دست و پنجه نرم کرده‌اند که هیچ کودکی نباید آن‌ها را تجربه کند. آنچه که ما شاهد آن هستیم، دستاوردهای آن‌ها علی‌رغم سختی‌ها و تا حد زیادی به لطف نقش برنامهٔ Get Lit در زندگی‌شان، ستودنی است. و دیدن قدم‌های بعدی آن‌ها بعد از دبیرستان در سکانس‌های پایانی فیلم، رضایت‌بخش است. یک انتقاد: در تیتراژ پایانی، بچه‌ها را در حال شوخی و شادی می‌بینیم و این باعث می‌شود متوجه شویم که چقدر از این لحظات در فیلم وجود ندارد. داستان‌های آن‌ها سخت است، اما آن‌ها هنوز بچه‌اند و فیلم‌برداری پایانی، جنبه‌ی شادتری از آن‌ها را نشان می‌دهد که در فیلم وجود ندارد.