در خنده

درباره فیلم

این استیچز سه کمدین پیشگام آفریقای جنوبی را دنبال می‌کند که زبان مادری خود را به صحنه می‌آورند. بیش از دو دهه پس از پایان آپارتاید، ۱۱ زبان رسمی در آفریقای جنوبی رواج دارد. با این حال، انگلیسی همچنان صحنه کمدی را در این کشور تحت سلطه خود دارد. شصت درصد از جمعیت قادر به درک یک کلمه انگلیسی نیستند. کمدین‌های بومی نوکو موسوته، لوفلو کودوا و زیکو سیتوله، در حال تغییر این روند هستند. این هنرمندان با جلب توجه به اکثریت طولانی مدت نادیده گرفته شده آفریقای جنوبی، کمدی را از سلطه خارج می‌کنند. مخاطبان به شدت جذب این هنرمندان شده‌اند. نمایش‌های بومی با انرژی بی‌نظیری همراه هستند، جایی بین یک کنسرت راک و موعظه. مخاطبان سیاه‌پوست آفریقای جنوبی هرگز چنین تجربه قدرتمند و رهایی‌بخشی را نداشته‌اند، که توسط کمدین‌های جذابی هدایت می‌شود که شبیه خودشان هستند. اگر خنده بهترین دارو است، این هنرمندان مانند مدافعان چریکی عمل می‌کنند و با استفاده از طنز به درمان توده‌های درمان‌نشده می‌پردازند. این کار آسان نیست. این کمدین‌ها در پشت صحنه با موانع بزرگی روبرو هستند: بی‌توجهی رسانه‌ها، درگیری‌های خانوادگی، تبعیض جنسی و فشارهایی برای موفقیت در سریع‌ترین شهر کشور.