خانهٔ جادوی مد
House of Glam
۱۵+
مناسب برای بالای ۱۵ سال
درباره فیلم
سری مستندهای برچسبمحور، همه در مورد ظاهر بیرونی است.
پیشنهادهای مشابه
نمایش همهنقد و بررسی
معتبر: این تحلیلها بهترین و دقیقترین نتایج رو دارن! ما دادههای کافی و باکیفیت داشتیم و هوش مصنوعی ما نتایج مناسبی رو برای این دسته از فیلمها بهمون داده.
خشونت: ندارد
ترس: ندارد
ناهنجاری اجتماعی: متوسط
الگوی مثبت: کم
پیام مثبت: کم
خلاصه فیلم
ویرایشHOUSE OF GLAM ماجراهای روزانه گروه B Lynn را دنبال میکند، یک آژانس تصویرسازی مستقر در نیویورک که به مشتریان مشهور در صنعت موسیقی و مد خدمات ارائه میدهد. برندی، صاحب این آژانس، گروهی از آرایشگران مختلف را استخدام کرده است، از جمله کریستال "دیوا" که از کودکی بهترین دوست او بوده است؛ آموی "کمالگرا" که مسئولیت آرایش مو را بر عهده دارد؛ و میچیکو "دابل ترابل" که بهتازگی به عنوان آرایشگر استخدام شده است. این تیم همچنین شامل سه آرایشگر مرد بزرگتر از زندگی است: گرووی "لجند"، مایک بی "هاستلر" و آتیبا "پرابلم چایلد".
درباره این موارد گفتگو کنید
- خانوادهها میتوانند در مورد سلبریتیها و تجارت شهرت صحبت کنند. آیا با نظر کریستال مبنی بر اینکه تصویر و ظاهر مهمتر از استعداد است، موافقید؟ استایلیستها چه نقشی در کمک به بازیگران و هنرمندان برای شکلدهی به حرفهشان دارند؟
- چگونه برندی را به عنوان الگو ارزیابی میکنید وقتی صحبت از ادارهی کسبوکار خودش و مدیریت کارمندان میشود؟ آیا موفقیت او برایتان شگفتانگیز است؟
- براندی و آرایشگرانش چرا موافقت کردند در مجموعه واقعیت خودشان نقش آفرینی کنند؟ چه مقدار از آنچه میبینید واقعی به نظر میرسد و چه مقدار اجباری یا صحنهسازی شده است؟
آنچه والدین باید بدانند
ویرایشوالدین باید بدانند که این مجموعه واقعگرایانه با محوریت مد، لزوما برندمحور نیست، اما برندآگاه است و بهطور منظم برندهای انحصاری مانند کریستین سیریانو و ورساچه را به نمایش میگذارد و نام ستارگان فیلم و موسیقی مانند ویل اسمیت، جی-زی و ریحانا را بهطور مکرر ذکر میکند. همچنین برخی از فحاشیها سانسور شدهاند (اغلب «ف-ک» و انواع «ش-ت»)، به همراه برخی از محتوای جذاب در قالب لباسهای بدننما و عبارات بامزه (مانند «اوج مد»). نوشیدن الکل در موقعیتهای اجتماعی وجود دارد، اما به ندرت.
این فیلم چه نکات مثبتی دارد
خانه گلام با حال و هوای خنک و مدرن و عکسهای الهامبخش از شهر نیویورک شروع میشود که در ترکیب، حس مجموعههای واقعی شیک مانند پروژه ریچل زو و کِل آن ارث را القا میکنند. اما گلام به سرعت به رژه خستهکنندهای از شخصیتهای دو بعدی (دیوا! بچه مشکلساز! دو برابر دردسر!) تبدیل میشود که این استایلیستها را بیشتر شبیه عروسکهای ارزانقیمت به نظر میرساند. این موضوع، به ویژه با توجه به اینکه نمایش با حضور بازیگران و مشتریان عمدتا سیاهپوست، فرصتی برای ارائه نگاهی کمتر دیدهشده به دنیای استایل و مد را فراهم میکند، بسیار ناامیدکننده است.
دیدگاههای کاربران
دیدگاهی ثبت نشده است.