طلاخون

طلاخون داستان واقعیِ یک زن قاتل زنجیره‌ای است که سال 89 اعدام شده است. این اثر تا نیمه‌های فیلم زندگی آشفته و پراز چالش مادری را روایت می‌کند که از همسر معتادش جدا شده اما همچنان با او درگیر است و طلاقش به جدایی ابدی منجر نشده است. اوج سختی‌های ناهید زمانی به چشم می‌آید که چالش‌های بزرگ کردن دو دختر کودکش را می‌بینیم و بدتر از آن، همتا، دختر کوچک‌ترش که در مریضی، دست و پا میزد. ناهید در تلاش است برای خود و فرزندانش زندگی سالم و بی‌دردسری فراهم کند اما به یک‌باره در انتهای داستان متوجه می‌شویم تمام تصورات مثبتی که سازنده از شخصیت ناهید در ذهنمان ایجاد کرده بود غلط است و او با ماشینی که اصطلاحا از آن مسافرکشی استفاده می‌کند،پیرزن‌های ثروتمند و متمول را می‌دزدد و بعد از ربودن طلاهایشان آن‌ها را به قتل می‌رساند.

• به نظرت چه چیزی باعث چنین جرم سنگینی از طرف ناهید شد؟ به نظرت کسانی مثل حنانه و همتا در آینده چه فرصت‌هایی رو تو زندگی‌شون به‌واسطه شرایطی که براشون پیش اومده از دست میدن؟ اگر به‌جای حنانه بودی چی‌کار می‌کردی؟

این اثر روایتِ یک اتفاق واقعی است. زنی که مرتکب قتل زنجیره‌ای می‌شود و بعد از اعدامش به دلیل اعتیاد و عدم صلاحیت همسرش، فرزندانشان به بهزیستی منتقل می‌‌شوند. نمایش ناهنجاری، خشونت و ترس در این اثر نسبتا کم است و هرآنچه در قالب ناهنجاری به نمایش درمی‌آید، تقبیح شده و منفی است. در نتیجه تا حد زیادی تفکیک رفتار درست از اشتباه برای نوجوان شما قابل تشخیص است. برخلاف بسیاری ا آثار سریالی و سینمایی که ممکن است مخاطب را با مجرم همراه کند و حتی در بعضی موارد مخاطب برای مجرم دلسوزی کند، در این اثر علی‌رغم جایگاه مثبتی که از ناهید در ابتدای داستان در ذهن مخاطب شکل می‌گیرد اما جنایت او به حدی منفی و ناهنجار بازنمایی می‌شود که احساس مخاطب کاملا به او منفی می‌شود.