صدای امید : داستان پوسوم تروت

صدای امید: داستان پازوم ترات درباره دونا مارتین (نیکا کینگ) است که در سال ۱۹۹۶ مادرش را از دست می‌دهد و عزادار می‌شود. دو سال بعد، در حالی که هنوز با افسردگی ناشی از این فقدان دست و پنجه نرم می‌کند، دعای دونا به خدا او را به تصمیمی می‌رساند که از طریق سرپرستی و فرزندخواندگی، از مادرش که ۱۸ فرزند را به تنهایی بزرگ کرده بود، پیروی کند. تصمیم دونا به زودی بر شوهرش، کشیش دبلیو سی مارتین (دمتریوس گروس) و کل شهر پازوم ترات در تگزاس تأثیر می‌گذارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام «صدای امید» در مورد کودکان تحت سرپرستی صحبت کنند. آیا این پیام به اقدامات فوری تشویق می‌کند؟ اگر چنین است، چه نوع اقداماتی؟
• نقش نژاد در این فیلم چیست؟ آیا نمایش‌های مثبت و متنوعی را مشاهده کردید؟
• چگونه شخصیت‌های فیلم قدرت‌های اخلاقی مانند همدلی و فروتنی را نشان می‌دهند؟
• چگونه غم و اندوه بر زندگی دونا تأثیر گذاشت؟ چه چیزی باعث تصمیم او برای فرزندخواندگی شد؟ چگونه او و مردم پاسم تروت از طریق فرزندخواندگی بر جامعه خود تأثیر می‌گذارند؟

والدین باید بدانند که صدای امید: داستان پازوم تروپ، یک درام مذهبی است که از داستان واقعی یک جامعه روستایی در شرق تگزاس الهام گرفته شده است. در این داستان، یک کشیش و همسرش، شهر را تشویق می‌کنند تا ۷۷ کودک در معرض خطر را بین سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۱ به فرزندی بپذیرند. این فیلم مضامین قوی مسیحیت را به تصویر می‌کشد، اما تمرکز آن بیشتر بر نیکوکاری، مهربانی و عشق به نیازمندان است تا مذهب. انتظار کمی الفاظ تند (مثل "احمق"، "لعنتی") و استفاده از کلمه "خدا" به صورت تعجب‌آور را داشته باشید، به علاوه چند توصیف و اشاره به غم، تروما، و سوءاستفاده و تجاوز جسمی و جنسی. خشونتی که در فیلم نشان داده می‌شود، گسترده نیست، اما شامل کودکان در خطر، خشونت خانگی که با شلیک گلوله به پایان می‌رسد، و تنبیه بدنی است. همچنین سیگار کشیدن و توصیفات مصرف مواد مخدر در فیلم وجود دارد. در نهایت، عشق بی‌قید و شرط، ریشه پیام فیلم است و شخصیت‌ها مهربانی، شجاعت، همدلی، قدردانی، فروتنی، صداقت و پشتکار را به نمایش می‌گذارند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این درام مبتنی بر واقعیت فراتر از انتظارات بسیاری از مردم از فیلم‌های کلیشه‌ای مذهبی است. شخصیت‌های فیلم «صدای امید: داستان پازوم ترات» غم عمیق، شادی فراوان و هر احساسی در بین این دو را تجربه می‌کنند. و فیلم از نشان دادن جنبه‌های پیچیده‌تر پذیرفتن فرزندانی که از نظر روانی و جسمی آسیب دیده‌اند، دوری نمی‌کند. این موضوع با نشان دادن اینکه فقط به این دلیل که شما «کار نیک» انجام می‌دهید، به این معنا نیست که انجام آن آسان خواهد بود یا اینکه شما در آن بی‌نقص خواهید بود، به پیام فیلم بعد انسانی می‌دهد. دونا، دبلیوسی و والدین دیگر پازوم ترات بی‌نقص نیستند - هیچ والدینی بی‌نقص نیستند - اما فیلم نشان می‌دهد که با وجود اشتباهاتشان، والدین خوب به فرزندانشان عشق و حمایت بی‌قید و شرط، و همچنین مراقبت‌های عاطفی مورد نیاز برای شکوفایی را ارائه می‌دهند.