وارث

در فیلم واریس، راجندران (ر. ساراتکومار) میلیاردر و تاجر، در پایان عمر خود، باید کنترل تجارت خود را به یکی از سه پسرش بسپارد. او پسر کوچک‌ترش، ویجای (جوزف ویجای) را انتخاب می‌کند که در ابتدا به دلیل اختلاف نظر، خانه را ترک کرده بود. با بازگشت ویجای، او نه تنها باید تجارت را نجات دهد و رقیب را شکست دهد، بلکه باید تلاش کند تا خانواده را نیز دوباره متحد کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد صحنه‌های مبارزه در فیلم Varisu صحبت کنند. آیا صحنه‌های اکشن سبک و جاذب جاذبه، تاثیر آن را کمتر می‌کند؟ اگر اینطور است، چرا؟ آیا مواجهه با رسانه‌های خشونت‌آمیز، حساسیت کودکان را نسبت به خشونت کاهش می‌دهد؟
• چگونه زنان در این فیلم به تصویر کشیده شدند؟ آیا آن را مسئله‌برانگیز یافتید؟ چرا نمایش درست در رسانه‌های کودکان اهمیت دارد؟
• برخی از روش‌های غیراخلاقی کسب‌وکار به تصویر کشیده‌شده در این فیلم چه بودند؟ چرا این روش‌ها مسئله‌ساز بودند؟

واریس فیلمی هندی است در مورد پسری (جوزف ویجای) که به خانواده‌اش برمی‌گردد وقتی متوجه می‌شود پدرش سرطان دارد. هیچ پیام مثبت واقعی یا نمایشی وجود ندارد که بتواند به بچه‌ها کمک کند، به جز کنار آمدن با اختلافات خانوادگی. در فیلم، روش‌های تجاری غیراخلاقی به تصویر کشیده شده است. اما آهنگ‌ها لذت‌بخش هستند با رقص‌های عالی و لباس‌های جذاب و ویجای جذابیت لازم را دارد تا از فیلمنامه‌ای قابل پیش‌بینی و ضعیف نجات دهد. صحنه‌های مبارزه‌ای وجود دارد، اما خشن نیستند به جز یک مورد که یک شخصیت از دهانش خونریزی می‌کند، در حالی که به قاچاق انسان یک دختر ۱۴ ساله اشاره می‌شود. به شخصیت‌های زن خیلی کمتر از همتایان مردشان خط و زمان نمایش داده می‌شود و هر چالشی برای نقش‌های جنسیتی گذرا است. یک شخصیت جوان به عنوان زشت به تصویر کشیده شده است، چون از بریس و عینک استفاده می‌کند، که می‌تواند برای بچه‌هایی که مشکلات تصویر بدنی دارند مضر باشد. دو مرد روابط خارج از ازدواج دارند، اما به آن‌ها اشاره می‌شود، نه اینکه به تصویر کشیده شوند. این فیلم به زبان‌های تامیل، تلگو، کانارا، مالایالم و هندی در دسترس است، با نسخه‌هایی که از یکدیگر متفاوت هستند. فیلم اصلی به زبان تامیل با زیرنویس انگلیسی برای اهداف این نقد تماشا شد. برای اینکه در مورد فیلم‌های بیشتری مثل این مطلع شوید، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

ویجای جذابیت امضای خود، زمان‌بندی کمدی و مهارت‌های رقص عالی را به این درام هندی قابل پیش‌بینی می‌آورد. با این حال، واریسو با استفاده کمتر از حد انتظار از پراکاش راج به عنوان جایاپراکاش، آنتاگونیست فیلم، یک ترفند را از دست می‌دهد، کسی که می‌توانست تهدیدی بسیار مورد نیاز را به نقش بیاورد، اما به طور شگفت‌انگیزی آرام است. راشمیکا ماندانا به خوبی در نقش دیویا انتخاب شده است، اگرچه این نقش فقط از او می‌خواهد که چند دیالوگ را ارائه دهد و شریک رقص ویجای باشد. در واقع، زنان به طور کلی زمان کمتری را نسبت به مردان روی صفحه نمایش دارند، اما با اجراهای صادقانه‌شان، حداکثر استفاده را از آن می‌کنند. آهنگ‌ها گیرا هستند و رقص‌پردازی شاد، پرانرژی و پرزرق و برق است.فیلم تلاش می‌کند تا لحن خود را مشخص کند، اما بین درام و کمدی در زمان‌های تصادفی، اغلب در میانه‌ی صحنه، سوییچ می‌کند. با این حال، با وجود تغییر کد و شکستن مداوم دیوار چهارم، به یک سرگرمی نسبتاً جذاب تبدیل می‌شود. نیمه‌ی اول می‌توانست با تدوین دقیق‌تر بهتر شود، اما نیمه‌ی دوم ریتم خوبی دارد و به درستی چند نکته‌ی احساسی را به نمایش می‌گذارد. به طور کلی، واریس موفق می‌شود به هدف خود برسد و استعداد بازیگر اصلی خود را به سبک مورد علاقه‌ی مخاطبانش به نمایش بگذارد.