من را با خود ببرید

در استرالیا و انگلستان، نسخه آمریکایی برنامه مسابقه دوستیابی TAKE ME OUT با استقبال خوبی روبرو شده است. مجری این برنامه جرج لوپز است و ۳۰ شرکت‌کننده زن در آن حضور دارند که پشت کنسول‌هایی قرار می‌گیرند که با نور سفید روشن شده است. یک شرکت‌کننده مرد با آسانسور مخصوص به پایین می‌آید و موسیقی مورد علاقه خود را انتخاب می‌کند. در این لحظه، زنان می‌توانند با خاموش کردن نور کنسول خود، عدم علاقه خود را به آن مرد نشان دهند. لوپز با زنانی که نور خود را خاموش می‌کنند مصاحبه می‌کند و از آنها می‌خواهد دلیل عدم علاقه خود را توضیح دهند. در مراحل بعدی، شرکت‌کنندگان از طریق ویدئو و نمایش‌های زنده حذف می‌شوند. در پایان سه مرحله، اگر تعداد زیادی از نورها روشن باشند، مرد مجرد همه را به جز دو تا خاموش می‌کند و از زنان سؤال می‌پرسد تا بفهمد آیا مایل به قرار گذاشتن است یا خیر. برنده، مرد مجرد را در قرار ملاقاتی همراهی می‌کند که در قسمت بعدی برنامه نشان داده می‌شود؛ و زنان باقیمانده به ترتیب با شرکت‌کنندگان بعدی قرار ملاقات می‌گذارند، هفته به هفته، تا اینکه به قرار ملاقات برسند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این موضوع بحث کنند که چرا «جالب» است که شرکت‌کنندگان مرد در این برنامه باید برای زنان برقصند و خودنمایی کنند. چه چیزی این موضوع را جالب می‌کند؟ در زندگی واقعی، کدام جنسیت معمولاً در معرض نمایش قرار می‌گیرد؟ و کدام معمولاً ناظر است؟
• آیا شما در برنامه «Take Me Out» شرکت می‌کنید؟ چرا یا چرا نه؟ آیا این روش مناسبی برای پیدا کردن قرار ملاقات است؟ آیا شرکت‌کنندگان با حضور در این برنامه خود را تحقیر می‌کنند، یا صرفاً برای تفریح و سرگرمی است؟
• آیا فکر می‌کنید زوج‌هایی که در برنامه «Take Me Out» با هم آشنا می‌شوند، در نهایت با هم می‌مانند؟ چرا یا چرا نه؟ آیا هدف اصلی برنامه‌هایی مثل «Take Me Out» واقعاً کمک به افراد برای یافتن عشق و عاشقی است؟ اگر نه، هدف اصلی آن چیست؟

والدین باید بدانند که Take Me Out یک برنامه تلویزیونی مسابقه‌ای برای قرار ملاقات است که با اشاره‌های جنسی همراه است. کنایه‌های جنسی به طور مداوم وجود دارد: "او یک تکه گوشت رسیده است و نیاز به گاز گرفتن دارد." در حالی که زبان نامناسب در این برنامه حداقل است و گفتگوهای جنسی مشخصی وجود ندارد، شوخی‌های جنسی و انتقادهای فیزیکی، فضایی پرشور و سرزنده ایجاد می‌کند. علاوه بر این، Take Me Out کلیشه‌های جنسیتی و سطحی‌نگری را تقویت می‌کند، زیرا همه زنان، که ظاهری جذاب و متعارف دارند، با کفش‌های پاشنه بلند و لباس‌های کوتاه ظاهر می‌شوند، اما احتمالاً این موضوع نوجوانان را جذب خواهد کرد. اگر آنها بخواهند تماشا کنند، مادر یا پدر باید در دسترس باشند تا بدترین شوخی‌های جنسی احمقانه را خنثی کنند.

وحشتناک، کثیف و شرم‌آور، دقیقاً همان چیزی است که نوجوانان فکر می‌کنند خنده‌دار است اما بزرگسالان از آن متنفرند. با این حال، دشوار است که دقیقاً بگوییم چرا. زنان حداقل با اندکی احترام رفتار می‌شوند، و به نظر می‌رسد همه کسانی که روی صحنه هستند، می‌خواهند آنجا باشند. علاوه بر این، به نظر نمی‌رسد کسی ایدهٔ رمانتیک بودن را جدی بگیرد؛ هیچ وانمود کردن ترسناکی وجود ندارد که شرکت‌کنندگان واقعاً به دنبال عشق پایدار باشند (ما به تو نگاه می‌کنیم، مجرد)، و برخی از شرکت‌کنندگان، هم مرد و هم زن، واقعاً جذاب هستند.و با این حال، همه شوخی‌های جنسی احمقانه و بی‌مزه خیلی زود تکراری می‌شوند. لوپز در مورد یک شرکت‌کننده مرد که از آسانسور عشق پایین می‌آید، فریاد می‌زند: «سوسیس داغ را به نان‌هایش برسانید!» حتی لوپز هم کمی خجالت‌زده به نظر می‌رسد که این جمله را می‌گوید. تماشای رقص شرکت‌کنندگان مرد (معمولاً وحشتناک) برای جلب رضایت زنان بسیار جالب است، اما وقتی مجری و شرکت‌کنندگان رقص را متوقف می‌کنند و صحبت می‌کنند، اوضاع خیلی بد می‌شود. یکی از شرکت‌کنندگان که بیش از حد تمرین کرده است، با یک چشمک و نگاه تقلبی می‌گوید: «من از یک مرد مثل یک ماشین اسپرت خوشم می‌آید: زیبایی در ظاهر و عملکرد بالا در درون.» نوجوانانی که این نوع شوخی‌های چشمک‌زن را در برنامه‌هایی مانند The Dating Game و Exposed ندیده‌اند، احتمالاً آن را خنده‌دار خواهند یافت. والدین فقط دعا می‌کنند که هرگز بچه‌های خود را روی صحنه Take Me Out نبینند.