در لحظه

این برنامه تلویزیونی واقع‌گرایانه، پشت صحنه خدمات مشتریان خطوط هوایی جنوب غربی را به نمایش می‌گذارد، خطوط هوایی که به خاطر مامورین خدمات مشتریان دوستانه و شوخ‌طبعش شناخته شده است. در فرودگاه‌های بزرگی مثل بالتیمور و دنور، بینندگان شاهد برخورد مامورین با مسافرانی هستند که از چیزهایی مثل تاخیر پرواز تا نابود شدن اتفاقی چمدان‌هایشان عصبانی و ناراحت هستند. این برنامه همچنین نشان می‌دهد که مامورین چطور با موارد اضطراری خاص برخورد می‌کنند. همیشه کار راحتی نیست، اما آنها با هم کار می‌کنند تا مشتریانشان را راضی کنند و به مقصدشان برسانند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دلایلی که یک شرکت هواپیمایی ممکن است با حضور در یک برنامه واقع‌نمای تلویزیونی موافقت کند، صحبت کنند. چه چیزی این شغل را جذاب می‌کند؟ آیا سرگرم‌کننده بودن آن به مسافران بستگی دارد؟
• آیا فکر می‌کنید کارمندان وقتی دوربین‌ها روشن هستند، رفتار متفاوتی دارند؟ چرا یا چرا نه؟ چرا فکر می‌کنید مشتریان موافقت می‌کنند در این مجموعه نمایش داده شوند، حتی وقتی رفتارهای نامناسبی دارند؟

در این فیلم، والدین باید بدانند که «آن دِ فلای» یک وسیله تبلیغاتی برای خطوط هوایی «ساوث وست» است و بر خدمات مشتری و عملیات پشت صحنه آن تمرکز دارد. مسافران ناراضی اغلب فحش می‌دهند (مانند «جهنم») و گاهی به کارکنان فریاد می‌کشند. به جز این موارد، فیلم نسبتاً ملایم است.

مجموعه تلویزیونی بازسازی شده برنامه واقع‌نما ایرلاین است و به عنوان ابزاری تبلیغاتی برای شرکت هواپیمایی ساوت‌وست عمل می‌کند. این مجموعه نگاهی کنجکاوانه به دنیای سفر هوایی از دید کارمندان خدمات مشتری ارائه می‌دهد. در نتیجه، بخش زیادی از برنامه بر نحوه برخورد حرفه‌ای کارمندان با موقعیت‌ها و مشتریان دشوار و همچنین بر غیرممکن بودن برخی مشتریان در هنگام بروز مشکلات تمرکز دارد. در حالی که تلاش‌های ساوت‌وست را برای برخورد مثبت با مسائل نشان می‌دهد، اما برخی از مشکلاتی را که مشتریان خطوط هوایی همچنان با آن مواجه هستند، آشکار می‌کند. از جمله این مشکلات می‌توان به ارتباط ضعیف با سرپرستان و سیاست‌های متناقض شرکت‌های هواپیمایی اشاره کرد. برخی ممکن است تماشای این مجموعه را سرگرم‌کننده بدانند، اما مسافران مکرر ممکن است این مشکلات را بیش از حد واقعی و نزدیک به واقعیت بیابند.