فرزند یوسف

دیوید، فوتبالیست مشتاق، به خانه بازنگشته است. مادرش جوزف، پدرش را متقاعد می‌کند که برود و او را پیدا کند. بعد از اینکه جستجو در بین دوستان دیوید بی‌نتیجه می‌ماند، جوزف به پلیس مراجعه می‌کند. جسد یک پسر نوجوان در سردخانه ایمفال قرار دارد و به او می‌گویند که تنها راه برای دانستن اینکه آیا جسد متعلق به دیوید است یا خیر، رفتن به آنجا و دیدن با چشم خود اوست. او با اکراه به این سفر طولانی می‌رود و در طول سفر، ترس او عمیق‌تر می‌شود: ترسی که از درگیری مداوم - گذشته و حال - به وجود می‌آید و ترس شخصی نیز به آن اضافه می‌شود.

فیلم «پسر جوزف» داستانی احساسی و غم‌انگیز درباره پدری است که در جستجوی پسر گمشده‌اش، با ترس‌ها و نگرانی‌های عمیق درونی دست و پنجه نرم می‌کند. این فیلم برای نوجوانان بالای ۱۳ سال مناسب است، اما والدین باید بدانند که فضای فیلم پر از نگرانی و افسردگی است. اگرچه خشونت فیزیکی شدید وجود ندارد، اما تنش‌های درونی و درگیری‌های شخصی ممکن است برای کودکان کوچک سنگین باشد. همچنین، فیلم عاری از صحنه‌های جنسی، الفاظ رکیک و مصرف مواد مخدر است و بر ارزش‌های خانوادگی و مسئولیت پدرانه تأکید دارد.