زندانبان

در زندانبان، وقتی پسرش ناپدید می‌شود، "تایگر" موتوول پاندیان (راجینیکانت) از هیچ تلاشی برای پیدا کردن قاتلان و انتقام‌جویی خشونت‌آمیز دریغ نمی‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم جیلر صحبت کنند. تماشای این صحنه‌ها چه حسی به شما داد؟ آیا آن را سرگرم‌کننده یا اغراق‌آمیز یافتید؟ آیا برخی انواع خشونت در رسانه‌ها تاثیر متفاوتی نسبت به دیگران دارند؟
• چه چیزی انگیزه شخصیت محوری موثول را تشکیل می‌داد؟ آیا این موضوع یادآور فیلم‌های دیگری بود که دیده‌اید؟
• در این فیلم زنان چگونه به تصویر کشیده شده‌اند؟ نقش آنها در داستان چه بود؟ آیا این موضوع را مشکل‌ساز می‌دانید؟ چگونه می‌توانم تصاویر مثبت جنسیتی را در فیلم‌ها و تلویزیون پیدا کنم؟

والدین باید بدانند که جیلر یک فیلم کمدی اکشن هندی تامیل‌زبان خشن و خونین است که داستان انتقام‌جویانه «تایگر» موتهوول پاندیان (راجینیکانت) را پس از باور مرگ پسرش دنبال می‌کند. انتظار صحنه‌های اکشن خشن و خونین زیادی را داشته باشید، با درگیری‌های متعدد و صحنه‌های شکنجه‌ای که در آن افراد بسته شده، وارونه آویزان، و تا حد مرگ کتک می‌خورند. سر یک نفر به‌شدت بریده می‌شود و گوش دیگری بریده می‌شود. از سلاح‌هایی مانند چاقو، تبر، تیغ، چکش، تفنگ، اسلحه، بمب، نارنجک و غیره برای آسیب رساندن و کشتن استفاده می‌شود. شخصی تهدید به ربودن و بریدن بدن افراد می‌کند. مردم در مورد احتمال خودکشی صحبت می‌کنند. رانندگی خطرناکی وجود دارد و در صحنه‌های متعدد، ماشین‌ها و کامیون‌ها منفجر می‌شوند. شخصیت‌ها از برخی کنایه‌های جنسی به‌عنوان نوعی شوخی استفاده می‌کنند، در حالی که افراد به‌طور افراطی سیگار می‌کشند. الفاظی مانند «s--t»، «خونی»، «جهنم»، «لعنتی» و غیره در فیلم به کار می‌رود. این فیلم به زبان‌های تامیل، مالایالم، تلگو، کانارا و هندی است و زیرنویس انگلیسی نیز در دسترس است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

کارگردان نلسون دیلیپکومار، این فیلم اکشن کمدی هندی به زبان تامیل، پر از خشونت و خونریزی است. فیلم جیلر حول محور موضوعات جرم، انتقام و خیانت می‌چرخد، و شخصیت اصلی موثولول سرشار از مردانگی است، در حالی که به ماموریتی برای مجازات ربایندگان پسرش می‌پردازد. این داستان تکراری و بی‌پایان است. حتی راجینیکانت محبوب هم نتوانسته جذابیتی به این فیلم بی‌مزه ببخشد. صحنه‌های طولانی اکشن، خونریزی‌های بی‌پایان و صحنه‌های شکنجه وحشتناک، فرصتی برای اتفاق افتادن هر چیز جالبی باقی نمی‌گذارند، با وجودی که مدت فیلم نزدیک به سه ساعت است. در حالی که شخصیت‌های زن اندک در حاشیه قرار دارند و هیچ نقشی در پیشبرد داستان ندارند.