سلطان دزدان

در فیلم پادشاه دزدان، دزد کهنه‌کار برایان ریدر (با بازی مایکل کین) همسر عزیزش را از دست می‌دهد و خود را در خانه‌ای خالی و ساکت می‌یابد. بازیل (با بازی چارلی کاکس)، کارشناس کامپیوتر و سیستم‌های امنیتی، نزد برایان می‌رود تا او را برای سرقتی استخدام کند: سرقت از گاوصندوق هاتون گاردن، جایی که میلیون‌ها جواهر در آن نگهداری می‌شود. برایان گروهی از همکاران قدیمی‌اش را جمع می‌کند: تری پرکینز (با بازی جیم برودبنت)، جان کنی کالینز (با بازی تام کورتنی)، دنی جونز (با بازی ری وینستون) و کارل وود (با بازی پل وایت‌هاوس) تا به او کمک کنند. این سرقت شامل حفر تونل در بتن و نفوذ به گاوصندوق می‌شود، که بیش از یک روز طول می‌کشد، اما آن‌ها کار را تمام می‌کنند و با انبوهی از پول نقد و جواهرات فرار می‌کنند. سپس خنجر از پشت زدن‌ها و خیانت‌ها شروع می‌شود، در حالی که پلیس با استفاده از تصاویر دوربین‌های مداربسته سرنخ‌ها را کنار هم می‌گذارد. اما برای حداقل یکی از اعضای گروه، نقشه فرار به اجرا گذاشته می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم «شاه دزدان» صحبت کنند. چه میزان از خشونت در فیلم نشان داده می‌شود و چه میزان نه؟ آیا حتی اگر خشونت زیادی به نمایش گذاشته نشود، باز هم حس خشونت‌آمیز بودن القا می‌شود؟
• ما چرا به داستان‌های جنایت و مجرمان واقعی علاقه‌مند می‌شویم؟ آیا می‌خواهیم آن‌ها موفق شوند، یا دیدن دستگیر شدنشان رضایت‌بخش‌تر است؟ چرا؟
• بر اساس یک داستان واقعی به چه معناست؟ آیا فیلم کاملاً واقعی است؟ تا حدی واقعی؟ چرا فیلم‌سازان ممکن است حقایق را تغییر دهند؟ آیا شما را به یادگیری بیشتر در مورد آنچه واقعاً اتفاق افتاده است، تشویق می‌کند؟
• برخی از منتقدان این فیلم را به دلیل نمایش اغراق‌آمیز جنایتی مورد انتقاد قرار داده‌اند که بسیاری را در شرایط مالی دشوار قرار داده است. آیا هنگام تماشای فیلم‌هایی از این دست، معمولاً به این موضوع فکر می‌کنید؟

والدین باید بدانند که فیلم King of Thieves بر اساس یک جرم واقعی در سال ۲۰۱۵ ساخته شده است. بزرگترین مشکل این فیلم، استفاده مکرر از کلمات نامناسب مانند "f--k" و کلمات دیگری مانند "s--t"، "piss" و "bastard" است. صحنه‌های اندکی از خشونت وجود دارد، به‌خصوص در مونتاژی از تصاویر سرقت‌ها که شامل اسلحه و درگیری است. شخصیت‌ها همچنین تهدید می‌کنند و لحظاتی از خشم را نشان می‌دهند (یکی از شخصیت‌ها یک صندلی را می‌شکند). نوشیدن الکل در فیلم وجود دارد، اما بیشتر در موقعیت‌های اجتماعی و بدون مستی یا عوارض بد است. صحنه‌های جنسی در فیلم وجود ندارد. مایکل کین رهبری گروهی از مردان مسن را بر عهده دارد که سرقت را انجام می‌دهند. اگرچه فیلم کمی خشک است، اما بازی‌ها سرگرم‌کننده هستند و طرفداران بازیگران ممکن است از آن لذت ببرند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی "شب فیلم خانوادگی" ثبت‌نام کنید.

بر اساس یک داستان واقعی، این فیلم درباره مجرمان «پیرمرد» کمی خشک و تکراری به نظر می‌رسد، اما بازی‌های درخشان بازیگران هنوز هم جذابیت کافی دارد که تماشای آن را ارزشمند کند. جیمز مارش کارگردان، قبلاً فیلمی مشابه در سبک سرقت ساخته بود، مستند هیجان‌انگیز مردی روی سیم، اما او کاملاً در فیلم پادشاه دزدان در به تصویر کشیدن آن انرژی شکست می‌خورد. مردی روی سیم در جزئیات شجاعت و جسارت خود غرق شده بود؛ پادشاه دزدان سعی می‌کند همین کار را انجام دهد، اما به‌طور عجیبی خاموش کردن آژیرها و سوراخ کردن دیوارها خیلی جذاب نیست. (شاید به این دلیل است که این نوع فیلم‌ها اکنون بسیار آشنا هستند؟)علاوه بر این، به جز نقش اصلی کین، بقیه شخصیت‌ها چندان جذاب نیستند. آن‌ها به شکلی دو رو هستند که تماشاگران هم ممکن است مثل شخصیت‌های روی پرده احساس خیانت کنند. با این حال، تماشای بازیگرانی مثل برودبنت و وینستون در نقش‌های متغیر و متلاطمشان، همچنان تا حدی لذت‌بخش است. در همین حال، کورتنی و کاکس نقش‌های «ملایم‌تری» را بازی می‌کنند که آسیب‌پذیری‌شان را به شیوه‌های جالبی نشان می‌دهند. در یک حرکت جالب، از کلیپ‌های قدیمی فیلم‌هایی که در آن‌ها این بازیگران در نقش مردان جوان ظاهر شده‌اند (مثل بیلی دروغگو، کار اصلی ایتالیایی‌ها و غیره) برای فلش‌بک‌ها استفاده شده است. به طور کلی، اگر «سلطان دزدان» فقط «خوب» باشد، احتمالا به خاطر تعداد زیاد فیلم‌های مشابهی است که در کنارش قرار می‌گیرند. به تنهایی، بد نیست و احتمالا طرفداران ستارگان را جذب خواهد کرد.