پرداخت اضافه‌کار

همانند برنامه همراهش مشاغل کثیف، برنامه دستمزد مخاطره‌آمیز یک فرد دوست‌داشتنی، نسبتاً سالم، اما تا حدودی معمولی را به موقعیت‌های خطرناک می‌فرستد تا به بینندگان لذت غیرمستقیم بدهد. به عنوان مثال، در یکی از قسمت‌ها، مجری برنامه، کرت دوسِت، با یک کوهنورد برج رادیویی همکاری کرد تا به تعمیر نشت گاز در بالای یک سازه ۱۲۰۰ فوتی کمک کند. کوهنورد خطرات مرتبط با شغلش را توضیح داد - صاعقه، فروپاشی برج، مسمومیت تشعشعی و سقوط - و دوسِت در مورد مکانیک شغلش اطلاعات کسب کرد. در حین این فرایند، حقایق مربوط به شغل روی صفحه نمایش ظاهر شد، از جمله حقوق متوسط و تعداد جراحات و مرگ‌های مرتبط با این حرفه در سال. در حالی که دوسِت شروع به صعود کرد، که در نهایت چند ساعت طول کشید، او حس‌های فیزیکی‌اش را روایت کرد، از جمله سوزش ریه‌ها، چشم‌های آزاردهنده و کف دست‌های زخم‌شده.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد هدف این مجموعه گفتگو کنند. آیا صرفاً برای هیجان‌انگیز کردن بینندگان است، یا پیامی در مورد افرادی که معرفی می‌شوند و شغل‌هایشان وجود دارد؟ این برنامه چگونه شبیه به برنامه کارهای کثیف است و در چه مواردی با آن تفاوت دارد؟ کدام یک بر شما تاثیر بیشتری می‌گذارد و چرا؟ خانواده‌ها همچنین می‌توانند در مورد خطرات احتمالی شغل‌های خود صحبت کنند. چه اتفاقاتی ممکن است در طول روز کاری والدین پیش بیاید؟ اگر نوجوانان شغلی دارند، چه مواردی را باید مورد توجه قرار دهند؟ والدین و نوجوانان چه نوع آموزش‌هایی برای ایمنی در محل کار دریافت می‌کنند؟ آیا حقوق بالا ارزش پذیرفتن شغل‌های پرخطر را دارد؟

والدین باید بدانند که این مجموعه با سبک مستند، افرادی را در حال انجام مشاغل خطرناک نشان می‌دهد. مجری و دیگران از برج‌های بلند بالا می‌روند، حشرات خطرناک را از بین می‌برند، با تجهیزات مرگبار کار می‌کنند و موارد دیگر (خوشبختانه همه این کارها با رعایت احتیاط انجام می‌شود). برخی از این مشاغل، مثل کار در تیم‌های تعمیر خودرو در مسابقات، هیجان‌انگیز هستند و والدین ممکن است لازم باشد به بینندگان جوان‌تر یادآوری کنند که هر کاری که در برنامه می‌بینند را در خانه امتحان نکنند. مجری در مواقع ترس یا غافلگیری گاهی الفاظ نامناسب به کار می‌برد، اما این الفاظ سانسور می‌شوند و معمولاً قابل تشخیص نیستند.

در حالی که داسِت از کارهایی مثل از بین بردن زنبورهای قاتل تا پیک‌موتوری انجام می‌دهد (همیشه زیر نظر کارگران باتجربه)، تجربیاتش را با طنزی ساده برای دوربین روایت می‌کند... و گاهی اوقات فحش‌های سانسورشده. خودش را به عنوان یک مرد خانواده با سه بچه و یک مینی‌ون معرفی می‌کند -- به بیننده‌ها حس می‌دهد که او مثل آنهاست. بعد لباس مخصوص ماجراجویی‌اش را می‌پوشد، آماده برای مواجهه با چالش‌های روز.همانند هر برنامه‌ای که به شرح سفرهای خطرناک می‌پردازد، خطر برنامه Hazard Pay برای بینندگان جوان این است که سعی کنند آنچه را که بر روی صفحه نمایش می‌بینند تقلید کنند. در بیشتر موارد، ماهیت این شغل‌ها تصور تقلید آن‌ها توسط کودکان را دشوار می‌سازد. اما والدین ممکن است بخواهند تأکید کنند که این وظایف به دلیلی توسط متخصصان انجام می‌شود. این برنامه کار خوبی در شرح تمام خطرات انجام می‌دهد، و داسِت از نشان دادن ترس در موقعیت‌های واقعاً خطرناک ابایی ندارد، اما به وضوح تماشاگران باید او را به خاطر پذیرفتن این خطرات تحسین کنند -- و این چیزی است که والدین باید مراقب آن باشند.