محبوب‌ترین

در برنامه محبوب‌ترین، هفت زن خود را روی صحنه می‌گذارند تا توسط ۱۰۰ زن دیگر که در میان دورهای پرسش و پاسخ فاش‌کننده‌تر، رأی به حذف شرکت‌کنندگان کم‌رأی می‌دهند، قضاوت شوند. شخصیت تلویزیونی بریتانیایی گراهام نورتون به عنوان مجری برنامه، به اعضای حاضر در سالن کمک می‌کند تا دور بعدی حذف‌ها را با گذراندن شرکت‌کنندگان از چالش‌های پرسش و پاسخ انجام دهند. آخرین زنی که باقی بماند شانس برنده شدن تا ۱۰۰۰۰ دلار را دارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نقش کلیشه‌ها در بازی محبوبیت صحبت کنند. آیا تا به حال در مورد کسی قضاوت شتابزده‌ای بر اساس ظاهر، رنگ پوست یا داشتن خالکوبی انجام داده‌اید؟
• چرا فکر می‌کنید بعضی از افراد از دیگران محبوب‌تر هستند؟ آیا ثروت، زیبایی، هوش، یا حس شوخ‌طبعی در دوستیابی اهمیت دارند؟ به نظر شما چه ویژگی‌هایی مهم‌ترین هستند؟ آیا یک «فرمول» مشخص وجود دارد که بتواند تضمین کند مورد علاقه قرار بگیرید؟
• آیا مفهوم محبوبیت با گذر از دوره راهنمایی به دبیرستان و سپس به دانشگاه و بزرگسالی تغییر می‌کند؟ آیا نوجوانان و جوانان بیشتر از والدین خود به محبوبیت اهمیت می‌دهند؟

این مسابقه تلویزیونی برای خانم‌های بزرگسال طراحی شده است، اما به این معنی نیست که والدین نمی‌توانند به همراه نوجوانان خود آن را تماشا کنند. حتی ممکن است گفتگوهای جالبی در مورد مفهوم محبوبیت و ویژگی‌هایی که زنان را «دوست‌داشتنی» می‌کند، برانگیزد. گفتگوها گاهی به موضوعات جسورانه‌ای مثل فیلم‌های جنسی یا روابط اتفاقی می‌پردازد، اما بیشتر اوقات، زنان به پرسش‌های کم‌جذاب‌تری در مورد مذهب/معنویت، خدمات اجتماعی و اعتماد به نفس پاسخ می‌دهند. زبان، الکل و مواد مخدر اساساً موضوع نیستند.

در حالی که مفهوم این نمایش قطعا تحریک‌کننده است، محبوب‌ترین چیزی را در ترکیب از دست می‌دهد. شاید به خاطر دکور و نورپردازی باشد که حس یک برنامه گفتگومحور سطح پایین را القا می‌کند (به موری یا جری اسپرینگر فکر کنید، بدون مبارزه تن به تن). یا شاید به خاطر خود شرکت‌کنندگان باشد، برخی از آنها به نظر می‌رسد که به راحتی می‌توانند در یکی از برنامه‌های گفتگومحور قبلی شرکت کنند اگر این کار برایشان جواب ندهد.هر چه که دلیلش باشد، برنامه محبوب، از آن دسته برنامه‌هایی است که اگر هیچ برنامه دیگری نباشد، به‌طور معقول سرگرم‌کننده است. و پیام مهمی را منتقل می‌کند: ظاهر فریبنده است. با این حال، برای بیشتر افراد، هرگز به برنامه‌ای که بخواهند وقت خود را برای تماشای آن تنظیم کنند، تبدیل نخواهد شد.