شصت دقیقه

در شصت دقیقه، اکتاویو (امیلیو ساکرایا) باید از دست گروهی از گانگسترها که به خاطر عدم شرکت در یک مسابقه MMA می‌خواهند او را تنبیه کنند، فرار کند. اکتاویو فقط می‌خواهد به جشن تولد دخترش برسد، اما فقط 60 دقیقه وقت دارد تا خودش را برساند. آیا او با وجود دشمنانی که از همه طرف دنبالش هستند، به موقع می‌رسد؟

• درباره خشونت در فیلم‌های اکشن می‌توان با خانواده‌ها صحبت کرد. آیا خشونت در فیلم "شصت دقیقه" هیجان‌انگیز بود؟ آیا به جذابیت داستان افزوده بود؟ چرا یا چرا خیر؟
• آیا ماجراجویی اکتاویو برای دخترش واقع‌گرایانه بود؟ آیا مهم است که اگر نبود؟
• آیا پایان‌بندی رضایت‌بخش بود؟ چرا یا چرا نه؟

شش دقیقه فیلمی اکشن آلمانی درباره یک مبارز هنرهای رزمی ترکیبی آماتور به نام اکتاویو است که از مادر دخترش متوجه می‌شود اگر ظرف شصت دقیقه برای جشن تولد دخترش نرسد، او برای گرفتن سرپرستی کامل دختر شکایت خواهد کرد. صحنه‌های مبارزه و زد و خورد زیادی در فیلم وجود دارد که شامل مشت‌زنی، لگدزنی، کشتی و حرکات اکشن می‌شود. در چند صحنه اسلحه و تیراندازی نشان داده می‌شود و برخی افراد به شانه و پا تیر می‌خورند. همچنین افراد را با اسلحه تهدید می‌کنند، تعقیب می‌کنند و در صحنه‌ای تصادف ماشین اتفاق می‌افتد که باعث واژگونی خودرویی پر از سرنشین می‌شود. افراد را به زمین پرت می‌کنند، به دیوار هل می‌دهند و آسیب‌دیدگی آنها به وضوح نشان داده می‌شود. مردی با تکه شیشه از شکم زخمی می‌شود و این زخم به‌طور جزئی به‌صورت نزدیک نشان داده می‌شود. مردی نیز به صندلی بسته می‌شود. چند نفر نیز مظنون به مصرف مواد مخدر هستند. الفاظ تندی نیز در فیلم استفاده می‌شود که شامل انواع کلمات ناشایست می‌شود.

در این فیلم برای کسانی که تازه با این ژانر آشنا می‌شوند، هنرهای رزمی سریع و پرتحرکی به نمایش گذاشته می‌شود، همراه با حرکت‌ها و رقص‌های خنک و قطعه‌های اکشن خوب. با این حال، برای کهنه‌سربازان این ژانر، هیچ چیز در شصت دقیقه وجود ندارد که شگفت‌زده یا تحت تأثیر قرار گیرند، حتی اگر همه چیز به خوبی اجرا شود. اما این یک فیلم جکی چان، جان ویک یا جان وو نیست، فقط مجموعه‌ای قابل قبول از صحنه‌های مبارزه است که به روش‌های غیرواقعی به هم مرتبط شده‌اند. شخصیت اصلی، اکتاویو، با کمی حال و هوای فیلم "لولا بدو"، باید ظرف ۶۰ دقیقه به جایی برسد و شمارش معکوس ادامه پیدا می‌کند در حالی که تهدیدها خشونت‌بارتر و جدی‌تر می‌شوند. خوشبختانه، با توجه به این پیش‌فرض ساده، ریتم فیلم سریع است و هدف اکتاویو مشخص است.هرچند پس از مدتی، ممکن است احساس شود که تعداد زیادی اتفاق بعید به خوبی رخ می‌دهند (بلافاصله بعد از اینکه اکتاویو از قطار بیرون می‌آید، کسانی که دنبال او هستند او را می‌بینند و تعقیب ادامه پیدا می‌کند) و در چند صحنه، اکتاویو به جای اینکه همیشه با سرعت کامل بدود، به نظر می‌رسد که وقت کشی می‌کند (بعد از یک مبارزه یا دنباله، او شروع به دور شدن می‌کند). اما در طول داستان، پیچش‌ها و چرخش‌های داستانی وجود دارد و بازیگران به اندازه کافی متعهد هستند، هرچند که نقش‌های یک‌بعدی دارند (پر از نگاه‌های تهدیدآمیز و اخم).