نیمه خوب

در نیمی از خوب، نویسنده‌ی جوان رن (نیک جوناس) تماسی دریافت می‌کند که مادرش، لیلی (الیزابت شو)، فوت کرده است، بنابراین سوار هواپیما به سمت کلیولند می‌شود. در هواپیما، رن با زویی (الکساندرا شیپ) آشنا می‌شود، یک درمانگر که در حال سفر به یک کنفرانس است، اما او به او نمی‌گوید که واقعاً چرا به خانه برمی‌گردد. وقتی رن به خانواده‌اش می‌رسد، اوضاع کمی سخت است. پدرش، دارن (مت والش)، که از لیلی طلاق گرفته، نمی‌داند چه چیزی به او بگوید. خواهرش، لی (بریتنی اسنو)، ناراحت است چون رن هرگز به تماس‌هایش پاسخ نداده و در تصمیمات بسیاری که بعد از فوت لیلی باید گرفته شود، دخالتی نداشته است. هیچ‌کدام از اعضای خانواده از همسر دوم لیلی، ریک (دیوید آرکت)، که مراسم تشییع جنازه‌ای سنتی ترتیب داده، راضی نیستند، اگرچه رن اصرار دارد که مادرش می‌خواست سوزانده شود. رن گاهی با زویی برای نوشیدن ملاقات می‌کند، با خواهرش بحث می‌کند، با ریک درگیر می‌شود و در نهایت، به شیوه‌ی خود، با احساساتش ارتباط برقرار می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه‌ی به تصویر کشیدن اندوه در سریال The Good Half صحبت کنند. شخصیت‌های مختلف چگونه احساسات خود را ابراز می‌کنند؟ چه چیزی باعث می‌شود شخصیت‌ها از شیوه‌ی عزاداری دیگران ناامید و ناراحت شوند؟
• فیلم چگونه نوشیدن الکل را به تصویر می‌کشد؟ آیا آن را جذاب و فریبنده نشان می‌دهد؟ آیا پیامدهای واقع‌گرایانه‌ای دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• در این فیلم روابط خانوادگی چگونه است؟ روابط پدر و پسر، برادر و خواهر و غیره؟ این روابط تا چه حد به روابط خانوادگی خود شما شباهت یا تفاوت دارد؟
• شخصیت‌ها در این فیلم به‌طور مکرر با هم بحث می‌کنند. آیا این بحث‌ها تا حدی خشن به نظر می‌رسند؟ چه زمانی یک بحث حس عبور از حد و مرز را القا می‌کند؟
• این فیلم چگونه گوش دادن و ارتباط برقرار کردن را نشان می‌دهد؟

والدین باید بدانند که «نیمه خوب» یک درام کمدی ناهمگون اما در نهایت ارزشمند است در مورد نویسنده‌ای ۲۸ ساله به نام رن (نیک جوناس) که بعد از مرگ مادرش (الیزابت شو) به خانه برمی‌گردد و با غم و اندوه دست و پنجه نرم می‌کند. زبان فیلم نسبتاً تند است و کلماتی مثل «لعنتی»، «مادر لعنتی»، «لعنتی»، «احمق»، «خدای لعنتی»، «لعنتی»، «پیس»، و موارد مشابه به کرات استفاده شده‌اند. شخصیت‌ها هم به طور نسبتاً مکرر الکل مصرف می‌کنند، عمدتاً مشروبات الکلی سفت، در موقعیت‌های خانوادگی یا اجتماعی، در بارها و غیره. در یکی از سکانس‌ها به نظر می‌رسد یکی از شخصیت‌ها مست است. مرگ هم در فیلم مورد بحث قرار می‌گیرد و یک بحث نسبتاً خشونت‌آمیز با تهدید وجود دارد، به علاوه بحث‌های معمولی و گفتگوهای ناراحت‌کننده. یک بوسه کوتاه و کمی دلبری هم در فیلم وجود دارد، به علاوه گفتگوهای مرتبط با رابطه جنسی. برای اینکه در جریان فیلم‌های مشابه قرار بگیرید، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این درام کمدی درباره مرگ و سوگواری گاهی اوقات کمی خشن است و برخی صحنه‌ها ممکن است ناراحت‌کننده به نظر برسند، اما در ادامه به‌خوبی و به‌طور تاثیرگذاری تعادل احساسی خود را پیدا می‌کند. فیلم «نیمه خوب» حول شخصیتی می‌چرخد که از طنز به عنوان مکانیزمی دفاعی استفاده می‌کند و گاهی به شوخی‌های تلخ و سیاه نزدیک می‌شود. اظهارات کنایه‌آمیز او در موقعیت‌های جدی و غم‌انگیز، رن را خودخواه و لوس نشان می‌دهد و دشوار است که با او همدلی کرد. این شخصیت به شدت به بازی ستاره پاپ جوناس (از گروه برادران جوناس) وابسته است که ممکن است هنوز در حال تکمیل مهارت‌های خود باشد. تکنیک او، که احتمالاً از بازیگرانی که تحسین می‌کند الهام گرفته شده، گاهی اوقات قابل مشاهده است و او همیشه نمی‌تواند مرکز این شخصیت عجیب را پیدا کند. اما صبر و حوصله نتیجه می‌دهد و با فروپاشی دفاع‌های رن، اتفاقات و احساسات واقعی‌تر می‌شوند.کارگردان رابرت شوارتزمن (استدلال) و نویسنده برت رایلند زمان زیادی را صرف ساختن شخصیت‌های دیگر می‌کنند که این هم یک مزیت بزرگ است. لی می‌توانست یک خواهر بدخلق و بدجنس باشد و ریک می‌توانست یک ناپدری بی‌تفاوت و شرور باشد، اما فیلم برای آنها هم جا باز می‌کند و درد آنها را درک می‌کند. بهترین بخش، صحنه‌های فلش‌بک بین رن و مادرش است که رابطه خاص آنها را نشان می‌دهد. (شو لیلی را با لبخند شیرین و احمقانه‌ای بازی می‌کند.) آنها سس مخفی فیلم نیمه خوب هستند و سرنخی به عنوان فیلم.