پرندگانی مثل ما

در پرندگانی مثل ما، گروهی از پرندگان که پس از سال‌ها ماندن در یک درخت واحد برای پنهان ماندن از چیزی که آن را وحشت می‌نامند، پرواز را فراموش کرده‌اند، سفری را آغاز می‌کنند تا ببینند آیا می‌توانند راهی بهتر برای زندگی پیدا کنند. شهروندان پرنده‌آباد از زندگی خارج از درخت خود می‌ترسند و بنابراین یک مراسم روزانه را تحمل می‌کنند که در آن تخم‌های خود را به یک کرکس به نام کندور (جرمی آیرونز) و گروهش در ازای میوه می‌دهند. اما پرنده مادری به نام هاپو (الیشیا ویکاندر) که می‌خواهد تخم خود را محافظت کند، از همیشه بودن اوضاع به این شکل سوال می‌کند. او با یک خفاش عاقل و عجیب ملاقات می‌کند که می‌گوید می‌تواند به راهنمایی آن‌ها بپردازد. این گروه با هم از بیابان، اقیانوس و طوفان عبور می‌کنند تا خانه را پیدا کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد آسان یا چالش‌برانگیز بودن تغییر در روش انجام کاری صحبت کنند. کدام شخصیت‌ها تمایلی به امتحان چیز جدید نداشتند و کدام‌ها آماده تغییر بودند؟ چه زمانی مجبور به ایجاد تغییر بزرگی در زندگی‌تان شده‌اید؟
• حتی اگر می‌دانستید قرار است پایانی خوش داشته باشد، کدام صحنه‌ها غم‌انگیز و/یا ترسناک بودند؟ بچه‌های کوچک تا چه حد می‌توانند صحنه‌های ترسناک را تحمل کنند؟
• کرکس کندور در طول فیلم دگرگون می‌شود. چه نوع تحول شخصیتی را تجربه کرد؟ چرا فکر می‌کنید توانست تغییر کند؟
• شخصیت‌ها چگونه شجاعت خود را نشان می‌دهند؟ چرا این یک قدرت شخصیتی مهم است؟

والدین باید بدانند که پرندگان مثل ما یک انیمیشن الهام گرفته از شعر فارسی «همایش پرندگان» اثر فریدالدین عطار است. انتظار خشونت ملایم داشته باشید، از جمله کرکس‌های گوشتخوار که گاهی سعی می‌کنند به پرندگان دیگر حمله کنند. کرکس اصلی و زیردستانش به پرندگان دیگر تهدید می‌کنند که اگر تخم‌هایشان را در اختیارشان قرار ندهند، آنها را خواهند خورد. همچنین خطرات و ترس‌هایی در قالب غارهای تاریک و ابرهای قیفی شکل وجود دارد. توهین‌ها شامل «احمق» و «دهانت را ببند» است. پیام‌های مثبت شامل ترویج شجاعت و مواجهه با ترس‌هایتان است، اما برخی از این موارد ممکن است در میان داستان گیج‌کننده و شخصیت‌هایی که به صورت معما صحبت می‌کنند، گم شود. شخصیت‌ها گروهی متنوع با شکل‌ها و اندازه‌های مختلف هستند، و گروه پرندگان عمدتاً توسط یک شخصیت زن قوی رهبری می‌شود که به دنبال زندگی بهتری برای خودش و تخمش است. این فیلم یک تولید بوسنیایی است که در سال ۲۰۱۷ به طور اصلی خارج از ایالات متحده منتشر شد و از استعدادهای برجسته‌ای برای دوبله به زبان انگلیسی بهره می‌برد، از جمله جرمی آیرونز و آلیسیا ویکاندر. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

تلاش برای توصیف پرندگانی مثل ما مثل تلاش برای توصیف یک رویای عجیب است. داستان به نظر ساده می‌آید: حیواناتی سفری را برای یافتن خانه‌ای بهتر آغاز می‌کنند. قبلاً هم این موضوع را در فیلم‌هایی مثل ماداگاسکار، وحشی و بازگشت به سرزمین مادری دیده‌ایم. این فیلم‌ها داستانی ساده و انیمیشنی دلپذیر دارند، اما پرندگانی مثل ما در این موارد کم می‌آورد. انیمیشن خیلی خوب نیست و دنبال کردن داستان هم دشوار است. موجودی باهوش شبیه خفاش با ریش بلند، دم پف‌دار و چشم‌هایی از سنگ اغلب با معماهای عجیب و تمثیل‌ها صحبت می‌کند. او از گروه می‌خواهد او را به جایی ببرند که «خورشید در شب می‌رود» و می‌گوید آن‌ها را «بالاتر و فراتر» خواهد برد. «وحشت» قریب‌الوقوع که همه پرندگان از آن می‌ترسند، هرگز به وضوح دیده یا توضیح داده نمی‌شود، مگر در طوفان‌های دوره‌ای یا ابرهای قیفی.اگرچه فیلم دارای برخی ایرادات است، اما صداگذاری و بازیگری آن لذت‌بخش است. چند صحنه بصری جالب در آن وجود دارد، مانند آسمان پر از دکمه و چترهای معلق. شخصیت شرور اصلی در پایان کمی رشد می‌کند و پرندگانی که نمی‌توانند پرواز کنند، مجبور می‌شوند در نهایت با ترس‌هایشان روبرو شوند. این موضوعات استاندارد هستند و بیشتر کودکان قبلاً در جاهای دیگر آن‌ها را دیده‌اند.