فیلمی دربارهٔ گروه موسیقی ریپلیسمنتس

برای برخی طرفداران موسیقی مسن و کودکان با علاقه به تاریخ موسیقی، گروه ریپلسمنتز راک اند رول را تعریف می‌کنند. این گروه چهار نفره مینیاپلیسی، نگرش پانک نوجوانی را با موسیقی راک کلاسیک و پاپ مخلوط کرد و آن را در یک لیوان پینت آمریکایی ریخت. در طول ۱۲ سال فعالیت گروه، اجراهای زنده آن‌ها جادویی، به‌هم‌ریخته، یا هر دو بود - بستگی به حال و هوای شما و سطح الکل خون اعضای گروه داشت. تاریخچه قابل توجه گورمن بچارد از ریپلسمنتز ما را از اولین اجرای آن‌ها به‌عنوان گروه ایمپدیمِنتز تا جدایی آن‌ها در سال ۱۹۹۱ در شیکاگو و همه اتفاقات بین این دو تاریخ، به ما نشان می‌دهد. بچارد شجاعانه از گنجاندن موسیقی، عکس‌ها و فیلم‌های زنده گروه خودداری می‌کند و به‌جای آن فقط به طرفداران تکیه می‌کند: خاطرات به‌خوبی حفظ‌شده، داستان‌های خنده‌دار و دیدگاه‌های متفاوت آن‌ها در مورد دیسکوگرافی بسیار متنوع و شوخی‌های مشهور گروه. بچارد فهرست تأثیرگذاری از طرفداران مشهور را گرد هم آورده است: موسیقی‌دانانی مانند هاسکر دو، بیز این تویلند، دسمبرایستس، هولد استدی، آرچرز آو لاف، تایتوس آندرونیکوس و گوگو دولز؛ نویسندگانی مانند جک ربیِد، لِگز مک‌نیل، رابرت کریستگاو، جیم دِرِگوتیس و گرگ کوت؛ و بازیگرانی مانند جورج وِندت، تام آرنولد و دیو فولی. در میان آن گروه محترم، طرفداران جریان اصلی‌تر نیز حضور دارند که اغلب دیدگاه‌های عمیق‌تر و صمیمی‌تری را ارائه می‌دهند. چه طرفدار باشید و چه نباشید، بعد از دیدن فیلم «رنگ‌آمیزی من را وسواسی کن»، آماده خواهید بود تا به خانه بروید، چند آلبوم ریپلسمنتز جمع کنید و یک موسیقی متن کامل از خودتان بسازید.

این مستند موسیقی به بررسی تاریخچه و تأثیر گروه راک «د ریپلیسمنتس» می‌پردازد و شامل مصاحبه‌های متعددی با طرفداران و هنرمندان است. با وجود اینکه فیلم حاوی صحنه‌های خشونت، محتوای جنسی یا برهنگی نیست، اشاره‌هایی به مصرف الکل و سبک زندگی پرهرج و مرج اعضای گروه وجود دارد. استفاده از الفاظ رکیک نیز بسیار محدود است. این فیلم برای نوجوانان بالای ۱۳ سال مناسب است و می‌تواند برای آن‌ها درک بهتری از تأثیر موسیقی بر زندگی افراد فراهم کند.