پولاروید

در فیلم "پولاروید"، شخصیت پرنده (کاترین پرسکات) نوجوانی درونگرا و علاقه‌مند به عکاسی است که در یک فروشگاه عتیقه‌فروشی کار می‌کند. یک روز، همکار نوجوانش به نام تایلر که به پرنده علاقه دارد، دوربین پولاروید قدیمی از دهه ۱۹۷۰ را برای او به عنوان هدیه می‌آورد. پرنده قبل از ترک فروشگاه برای تعطیلات، عکس او را با دوربین جدید می‌گیرد. بعداً، پرنده همراه با دوستانش به یک مهمانی لباس‌های تنکر رفته و از دوربین برای گرفتن عکس یادگاری استفاده می‌کند. اما آوری، دختر خودخواه و میزبان مهمانی، دوربین را از پرنده می‌رباید تا قبل از او سلفی بگیرد. در همین مهمانی، شریف پنبروک (میتچ پیلگی) ظاهر شده و به پرنده اطلاع می‌دهد که تایلر را مرده در داخل فروشگاه عتیقه‌فروشی پیدا کرده‌اند. کمی بعد، جسد آوری پیدا می‌شود که گردنش شکسته است. پرنده متوجه سایه مبهمی در پس‌زمینه عکس‌ها می‌شود که پس از کشته شدن افراد حاضر در عکس، به عکس بعدی منتقل می‌شود. با کمک دوستانش دِوین، مینا و کانر (تایلر یانگ)، پرنده باید رازهای ترسناکی را که درون این دوربین پنهان شده کشف کند و راهی برای متوقف کردن آن پیش از کشته شدن خودش و دوستانش بیابد.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره فیلم‌های ترسناک صحبت کنند. فیلم «پُلاروید» را چطور با دیگر فیلم‌های ترسناکی که دیده‌اید، مقایسه می‌کنید؟
• چگونه این فیلم سعی می‌کند بیشتر روی ایجاد تعلیق و کشش تکیه کند تا استفاده از صحنه‌های خونین و خشونت‌آمیز برای ترساندن مخاطب؟ آیا این روش موثر است؟ چرا بله یا چرا خیر؟
• چگونه از نورپردازی، یا نبود آن، برای ایجاد سبک و حال و هوا در فیلم استفاده می‌شود؟ نورپردازی در سایر فیلم‌ها چگونه به کار گرفته می‌شود؟

والدین باید بدانند که "پولاروید" یک فیلم ترسناک محصول 2019 است که در آن یک دختر نوجوان دوربینی قدیمی پیدا می‌کند که برای کسانی که با آن عکس گرفته می‌شوند، مرگبار است. دو صحنه خودکشی با حلق‌آویز وجود دارد، همچنین سوءاستفاده جنسی توسط پدر از دخترش به صورت تلویحی نشان داده می‌شود. دختر نوجوانی در صحنه‌ای فلش‌بک نشان داده می‌شود که مورد آزار کلامی قرار گرفته است. یک بدن از نصف جدا می‌شود، اما خون و خونریزی نشان داده نمی‌شود. نوجوانانی را در حالی که به صندلی بسته شده‌اند و برای زندگی خود التماس می‌کنند، نشان داده می‌شود. شخصیت‌ها آتش می‌گیرند و دچار سوختگی می‌شوند. در سراسر فیلم صحنه‌های ترسناک وجود دارد. یکی از شخصیت‌های اصلی به یک افسر پلیس سیلی می‌زند. نوجوانان در یک مهمانی مشروبات الکلی می‌نوشند و سیگار می‌کشند. در نهایت، برخی الفاظ رکیک شنیده می‌شود، از جمله "برو به جهنم" که در صحنه‌ای کلیدی فیلم گفته می‌شود.

ارزش سرگرمی در این فیلم ترسناک، اغلب غیرعمدی است. برای مثال، بعد از اینکه نوجوان‌ها متوجه می‌شوند یک روح شرور دو نفر از دوستانشان را در ۲۴ ساعت گذشته کشته است، یکی از آن‌ها می‌گوید: «خب، ما نباید فقط به خاطر اینکه یک عکس احمقانه گرفتیم، بمیریم!» نورپردازی فیلم ظاهراً کاملاً از چراغ‌های شب‌تاب در حالت «کم‌نور» است، به طوری که حتی بازجویی پلیس در تاریکی انجام می‌شود. تقریباً هر صحنه‌ای در این فیلم تاریک و یکنواخت است که هرچه فیلم جلو می‌رود، بیشتر به انتخاب سبک شبیه است تا تلاش برای پنهان کردن صحنه‌های اکشن یا نبود آن‌ها.شخصیت اصلی داستان به عنوان فردی درونگرا معرفی می‌شود که در دبیرستان محلی به دلیل پوشیدن شال، مورد توجه نیست. پلیس به این نوجوانان و داستان عجیبشان درباره یک قاتل شیطانی که از طریق یک دوربین قدیمی ظاهر می‌شود، مشکوک است. صحنه افتتاحیه ارتباط واقعی با بقیه فیلم ندارد. نتیجه یک فیلم ترسناک است که هم کلیشه‌ای و هم ناقص به نظر می‌رسد، مانند یک ایده نصفه و نیمه از یکی از قسمت‌های اسکوبی-دو.