جمعه سیزدهم

بازسازی و بازنشر مجموعه ترسناک معروف دهه ۸۰، جمعه سیزدهم، سال‌ها پس از یک حادثه کمپینگ رخ می‌دهد که در آن یک پسر جوان غرق شد و مادرش مشاوران کمپ را به دلیل عدم مراقبت از او به قتل رساند. اما در واقع آن پسر زنده ماند و اکنون اطراف کمپ را زیر نظر دارد و هر "غریبه"ای را که سر راهش قرار بگیرد سلاخی می‌کند. این موضوع خبر خوبی برای گروهی از بچه‌های نازپرورده‌ای که در تعطیلات به سر می‌برند نیست، چرا که آن‌ها با مردی (جرد پادالکی) مواجه می‌شوند که به‌طور فزاینده‌ای خواهر گمشده‌اش را جستجو می‌کند. ... به زودی کل گروه تحت تعقیب قرار می‌گیرند، یکی‌یکی انتخاب و توسط جیسون قاتل و نقاب‌دار کشته می‌شوند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد جذابیت فیلم‌های ترسناک و دلهره‌آور مثل مجموعه فیلم‌های جمعه سیزدهم صحبت کنند. چرا این فیلم‌ها تا این حد محبوب و سودآور هستند؟
• چه چیزی ما را به سمت فیلم‌های ترسناک و خشونت‌بار جذب می‌کند؟ تاثیر مشاهده این همه اعمال خشونت‌آمیز چیست؟
• چرا فکر می‌کنید این فیلم‌ها احساس نیاز به برابری جنسیت با خشونت می‌کنند؟
• چرا یک استودیو فیلمی را بازسازی می‌کند که به هر حال به اندازه نسخه اصلی سطحی و بی‌محتوا است؟

والدین باید بدانند که این بازسازی فیلم اسلشر، مجموعه‌ای بی‌پایان از قتل‌های خشن و خونین است که توسط یک جامعه‌ستیز مجروح انجام می‌شود. چندین صحنه صریح رابطه جنسی وجود دارد، همچنین صحنه‌هایی که جنسیت و خشونت را با هم ترکیب می‌کنند -- مانند زمانی که سر یک زن بدون لباس بالا با یک چاقوی بزرگ شکافته می‌شود. و گویی همه این‌ها کافی نبود، شخصیت‌ها مدام فحش می‌دهند، الکل مصرف می‌کنند و در مورد مواد مخدر (به‌ویژه ماری‌جوآنا) صحبت و از آن‌ها استفاده می‌کنند. این واقعیت که همه شخصیت‌های مصرف‌کننده ماری‌جوآنا در نهایت می‌میرند، نباید به عنوان یک نقد اجتماعی تند تلقی شود، زیرا آن‌هایی که مصرف نمی‌کنند نیز در نهایت می‌میرند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

جمعه سیزدهم همزمان هم خسته‌کننده است و هم آزاردهنده. آزاردهنده است چون به شدت به تصاویر آدم‌های سلاخی‌شده و بریده‌شده و ترس‌های ارزان متکی است؛ خسته‌کننده است چون واقعاً تکرار همان چیزهای قبلی است، برگشتن به سری فیلمی است که از ۱۹۸۰ تا حالا بیش از یک دوجین دنباله و اسپین‌آف داشته. البته، در تماشای جیسون در آن فیلم‌های قبلی هیجان ناخوشایندی وجود دارد -- وقتی ایده‌ی قاتل بی‌صدا و نقاب‌دار به اندازه‌ی خود مرگ بی‌امان، تازگی داشت -- اما حالا فقط بازسازی بدبینانه‌ای از یک ایده‌ی آشناست. فیلم‌های مدرن مثل جیغ در حالی که از کلیشه‌های فیلم‌های ترسناک تقلید می‌کنند، آنها را به سخره می‌گیرند، در حالی که فیلم‌هایی مثل بازی‌های خنده‌دار از ژانر وحشت برای بازی‌های ذهنی شیطانی استفاده می‌کنند. جمعه سیزدهم فقط همان چیزهای قبلی را بیشتر ارائه می‌دهد.همچنین آسیب‌رسان به جمعه سیزدهم، فقدان شدید هرگونه حس نوآوری در داستان‌سرایی یا طرح است—به جای آن، شاهد پیشرفت‌های جلوه‌های ویژه‌ای هستیم که مرگ با تیر و بریدن گلو با ماشه را بیشتر «شبیه به زندگی» می‌کند. جمعه سیزدهم خون سرخ را فوران می‌دهد، اما برای کسب پول با خشونت، سکس و خط داستانی بازیافتی طراحی شده است. یک فیلم ترسناک باید سخت باشد، اما نه بدبینانه؛ جمعه سیزدهم خسته‌کننده، حریص و تحقیرکننده مخاطب است.