هارولد و مداد رنگی بنفش

هارولد و مداد شمعی بنفش با انیمیشن کامل شروع می‌شود، با راوی (آلفرد مولینا) که توضیح می‌دهد هارولد (زکری لیوی)، پسر بچه‌ای که در کتاب‌های مصور معروف است، به مردی بالغ تبدیل شده است، به همراه همراهان وفادارش، گوزن شمالی (لیل رل هاوری) و خارپشت (تانیا رینولدز). سپس راوی به هارولد می‌گوید که زندگی خارج از داستان او وجود دارد (جایی که او می‌تواند هر چیزی را با مداد شمعی خود خلق کند). وقتی راوی از پاسخ دادن به سوالات هارولد دست می‌کشد، هارولد تصمیم می‌گیرد یک درگاه به دنیای بیرون بکشد، که او و گوزن شمالی را به دنیای واقعی و لایو اکشن منتقل می‌کند. با همراه داشتن مداد شمعی قابل اعتماد هارولد، او و گوزن شمالی به سرعت سعی می‌کنند خود را با بشریت وفق دهند، اما به طور قابل درکی هرج و مرج به وجود می‌آورند. بعد از کمک به تری (زویی دشانل)، مادر بیوه مل (بنجامین بوتانی)، هارولد و گوزن شمالی در نهایت با مادر و پسر می‌مانند. اما وقتی هارولد و گوزن شمالی با گِری (جِمین کلمنت)، نویسنده/کتابدار سابق تری ملاقات می‌کنند، گِری حقیقت را کشف می‌کند و هارولد ساده‌دل را دستکاری می‌کند، که عواقب خطرناکی به دنبال دارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد ترکیب انیمیشن و فیلم‌برداری زنده در فیلم هریولد و مداد بنفش صحبت کنند. آیا از این روش لذت بردید؟ آیا این همان چیزی بود که از فیلمی بر اساس این داستان انتظار داشتید؟
• فیلم از مجموعه‌ای از کتاب‌های تصویری کودکان الهام گرفته شده است. آیا تماشای آن شما را مشتاق به خواندن کتاب‌ها می‌کند؟ اگر قبلاً آن‌ها را خوانده‌اید، نظرتان در مورد مقایسه فیلم با کتاب‌ها چیست؟
• نظر شما در مورد بزرگسالی هارولد چیست؟ آیا این موضوع داستان را تغییر می‌دهد، که در اصل در مورد یک پسر بچه بود؟
• آیا هارولد، موس و خارپشت را به‌عنوان الگو در نظر می‌گیرید؟ چه نقاط قوت شخصیتی را به نمایش می‌گذارند؟

والدین باید بدانند که هارولد و مداد بنفش بر اساس کتاب محبوب کودکان با همین نام در سال ۱۹۵۵ ساخته شده است. در حالی که نسخه کتابی هارولد یک کودک بسیار جوان است، فیلم او را به یک بزرگسال انیمیشنی (زکری لیوی) تبدیل می‌کند که از مداد جادویی خود برای انتقال خود و دوستانش، گوزن (لیل رل هاوری) و خارپشت (تانیا رینولدز) به دنیای واقعی استفاده می‌کند، جایی که با یک مادر بیوه (زویی دشانل) و پسرش که هنوز در حال سوگواری است، ملاقات می‌کند. اگرچه کتاب‌های هارولد برای نوپایان و پیش‌دبستانی‌ها مناسب بود، این اقتباس دارای مقداری اکشن و لحظات بالقوه ترسناک است. یک کودک توسط قلدرها مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد و آسیب می‌بیند، آفرینش‌های هارولد مقداری هرج و مرج و تخریب ایجاد می‌کنند، و یک دنباله مبارزه اوج‌دار با موجودات آتش‌افشان وجود دارد. همچنین چند نظر شوخی‌آمیز و طعنه‌آمیز وجود دارد که به نظر می‌رسد هارولد از نظر رمانتیک به شخصیت دیگری علاقه‌مند است، اگرچه در حالت معصومانه و کودکانه خود، تمایلات رمانتیکی ندارد. صحنه‌های قلدری شامل برخی نظرات تند است، اما فیلم همچنین خلاقیت، شجاعت و کار تیمی را ترویج می‌کند. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر از این دست، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

با وجود بازیگران جذاب، منبع الهام‌بخش و محبوب، و خلق و خوی فانتزی مداد شمعی، این اقتباس به دلیل شخصیت اصلی که بزرگتر از سن خود نشان داده شده، نتوانسته است به خوبی جایگاه خود را تثبیت کند. افت‌های کمدی و مفهوم مداد شمعی جادویی همچنان برای بینندگان جوان جذاب است، اما بزرگسالان و نوجوانان ممکن است از کل مفهوم هارولد به عنوان یک مرد-بچه بزرگسال که می‌تواند به عنوان منافع عاشقانه برای مادر بیوه یک نوجوان در نظر گرفته شود، آزرده شوند. برخی لحظات شیرین بین هارولد و مل وجود دارد که به وضوح هنوز در حال سوگواری برای مرگ پدرش است و با قلدری در مدرسه دست و پنجه نرم می‌کند، و دشانل به خوبی در نقش مادری که تلاش می‌کند به پسرش پس از مرگ شوهرش کمک کند، ایفای نقش می‌کند. هووری و رینولدز (که تا حدودی مورد استفاده قرار نگرفته است، زیرا خارخار بلافاصله پس از هارولد و موس به دنیای واقعی نمی‌رود) یک طنز خوب هستند، اما نه آنها و نه کتابدار دیوانه و شرور کلمنت نمی‌توانند فیلمی را که از ژانر یا مخاطب هدف خود مطمئن نیست، نجات دهند.اگرچه خلق و خوی مداد رنگی فیلم سرگرم‌کننده و خلاقانه است، اما پیش‌فرض پیر شدن هارولد در نهایت به روشی که با شادی کتاب هماهنگ باشد، کار نمی‌کند، فراتر از کنجکاوی شخصیت‌ها و مداد جادویی. هارولد دقیقاً مثل یک کودک در بدن یک مرد گیر نکرده است، مثل فیلم بیگ یا شخصیت شازم خود لوی. او نسخه انیمیشنی بزرگسال یک شخصیت کتاب است که بیشتر به عنوان یک پسر ۴ ساله در لباس خواب شناخته می‌شود. بچه‌ها ممکن است طبیعت شبیه پیتر پن هارولد را جالب پیدا کنند و احتمالاً از شوخ‌طبعی فیزیکی موس لذت ببرند، اما فیلم کلی فقط خوب است.